archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 12
Jaargang 20
23 maart 2023
Beschouwingen > Het zijn maar woorden delen printen terug
Luister toch 's Thomas van der Steen

2012BS Luister 'ns
De podcast kwam, zag en overwon. Onmiddellijk probeerde ik er talloze maar vond het niks: oeverloos incrowderig gebabbel in de ruimte en dan nog verder. Ik schreef er zelfs in De Leunstoel over; niks geen podcasts, ik zou alleen nog maar muziek luisteren.
We zijn een paar jaar verder en ja hoor, ik ben om, helemaal om.

Maarten van Rossem

Ik hoor iedere dag het monotone gebrom van Maarten van Rossem - oké, boomer. Tom Jessen, zijn podcastkompaan rijdt iedere dag met zijn Audi naar de Utrechtse Frans Halsstraat, parkeert voor Maartens huis en dan komt de bijna 80-jarige aangeschuifeld. De eminence grise neemt plaats op de achterbank, Tom zegt: ‘Nou Maarten, dat is toch ook wat met….’, en dan Oekraïne, grensoverschrijdend gedrag, Groningen of een ander actueel onderwerp. Van Rossem pakt de microfoon en lult moeiteloos drie kwartier vol. Je moet ervan houden en dat doe ik. Behoudens wat al te ouderwetse standpunten ben ik het bijna altijd met hem eens. Niets fijner dan jouw eigen mening zo goed en logisch verwoord te horen. En af en toe leer je er wat van. Neem nou de uitdrukking testimonium paupertatis, nooit eerder gehoord. Ondanks mijn gesneefde klassieke opleiding begreep ik dat hij het over een brevet van onvermogen van had. In het gegeven geval ging het over die van Rutte, inkoppertje.

Gijs Groenteman

In Weer een dag nemen Gijs Groenteman en Marcel van Roosmalen de vorige en de komende dag door. Die luister ik als er tijd voor is en als er brandende kwesties worden besproken. Marcel haalt incidenten in talkshows aan en als die opzienbarend genoeg zijn kijk ik dat fragment terug.
Ergernissen mijnerzijds aangaande de twee heren liggen echter op de loer. Zo is Gijs vaak grieperig, snotterig of verkouden en dat kun je nou net niet hebben als podcastmaker. En Marcel vindt zijn eigen Jan Terlouw-parodie zó leuk dat ie hem te pas en te onpas uitspeelt. Flauw en langdradig.

Geschiedenis

Alle Geschiedenis Ooit. Drie relatief jonge gasten die vertellen over, nou ja, alle geschiedenis ooit. Van Mesopotamië tot Baudet en van dino’s tot Elon Musk en weer terug, zoals ze zelf zeggen.
Laatst hoorde ik hun special over de affaire Dreyfus. Die affaire kende ik natuurlijk al van de middelbare school met J’accuse van Zola en het onrecht dat de Joodse officier was aangedaan. Uit de doeken wordt gedaan hoe virulent het antisemitisme indertijd in Frankrijk was. Omdat toeval niet bestaat begon juist die avond, ik was nauwelijks bekomen van mijn verbijstering, de serie Paris Police 1900. Hierin wordt het militante antisemitisme in beeld gebracht, niet alleen op straat, alle instituten van Frankrijk waren ervan doortrokken.

Belgen

Geschiedenis voor Herbeginners, een Belgische podcast. Echt jonge gasten die zeer gedegen de historie bespreken. Tot nu toe heb ik hun verhaal over de aanloop naar de Eerste en de Tweede Oorlog beluisterd en die over het uiteenvallen van Joegoslavië. Hun stijl bevalt mij zeer en hun Vlaams is, ondanks de loodzware kost, plezant.

Roel Gootzen

Oorlogshandelingen van geschiedenisdocent Roel Gootzen en de omnipresente Marcel van Roosmalen, ja, weer hij. Daarin bezoekt en bespreekt het duo oorlogsmonumenten in Nederland in 15 afleveringen. Dat doen ze volgens de good cop/bad cop-methode. Leraar Roel vertelt de reden en de achtergrondverhalen van het monument terwijl cynicus Marcel zijn vraagtekens zet bij de heldhaftigheid van het Nederlandse volk tijdens de bezetting en de potsierlijkheid van het gedenkteken.
Als geïnteresseerde heb ik veel van die plekken eerder al bezocht zoals de Grebbelinie, de Muur van Mussert in Lunteren en het Vrijheidsmuseum in Groesbeek. Maar sommige kende ik niet. Van het Corrie ten Boomhuis in Haarlem en het klaslokaal waar de capitulatie van Nederland op 15 mei 1940 werd getekend had ik nog nooit gehoord. De eerste gelegenheid die zich voordoet om de Johannes Postschool in Rijsoord te bezoeken grijp ik aan. Later meer daarover.

Zo zie je maar dat het fenomeen podcast mijn leven is ingeslopen. Ik vroeg mij altijd af waar mensen de tijd vandaan haalden om die ellenlange verhandelingen aan te horen. Het blijkt vanzelf te gaan als het je genoeg interesseert.
Voor de makers heb ik nog wel wat tips. Het zoeken in hun archieven gaat moeizaam. Ze hebben het altijd over de ‘shownotes’, helaas, onvindbaar voor mij. Bij Netflix en andere streamers krijg je de gelegenheid om het intro van een serie over te slaan. O, wat wil ik dat graag bij podcasts, die beginriedel skippen.

----------

De luisteraar is verbeeld door Alex Verduijn den Boer.



© 2023 Thomas van der Steen meer Thomas van der Steen - meer "Het zijn maar woorden" -
Beschouwingen > Het zijn maar woorden
Luister toch 's Thomas van der Steen
2012BS Luister 'ns
De podcast kwam, zag en overwon. Onmiddellijk probeerde ik er talloze maar vond het niks: oeverloos incrowderig gebabbel in de ruimte en dan nog verder. Ik schreef er zelfs in De Leunstoel over; niks geen podcasts, ik zou alleen nog maar muziek luisteren.
We zijn een paar jaar verder en ja hoor, ik ben om, helemaal om.

Maarten van Rossem

Ik hoor iedere dag het monotone gebrom van Maarten van Rossem - oké, boomer. Tom Jessen, zijn podcastkompaan rijdt iedere dag met zijn Audi naar de Utrechtse Frans Halsstraat, parkeert voor Maartens huis en dan komt de bijna 80-jarige aangeschuifeld. De eminence grise neemt plaats op de achterbank, Tom zegt: ‘Nou Maarten, dat is toch ook wat met….’, en dan Oekraïne, grensoverschrijdend gedrag, Groningen of een ander actueel onderwerp. Van Rossem pakt de microfoon en lult moeiteloos drie kwartier vol. Je moet ervan houden en dat doe ik. Behoudens wat al te ouderwetse standpunten ben ik het bijna altijd met hem eens. Niets fijner dan jouw eigen mening zo goed en logisch verwoord te horen. En af en toe leer je er wat van. Neem nou de uitdrukking testimonium paupertatis, nooit eerder gehoord. Ondanks mijn gesneefde klassieke opleiding begreep ik dat hij het over een brevet van onvermogen van had. In het gegeven geval ging het over die van Rutte, inkoppertje.

Gijs Groenteman

In Weer een dag nemen Gijs Groenteman en Marcel van Roosmalen de vorige en de komende dag door. Die luister ik als er tijd voor is en als er brandende kwesties worden besproken. Marcel haalt incidenten in talkshows aan en als die opzienbarend genoeg zijn kijk ik dat fragment terug.
Ergernissen mijnerzijds aangaande de twee heren liggen echter op de loer. Zo is Gijs vaak grieperig, snotterig of verkouden en dat kun je nou net niet hebben als podcastmaker. En Marcel vindt zijn eigen Jan Terlouw-parodie zó leuk dat ie hem te pas en te onpas uitspeelt. Flauw en langdradig.

Geschiedenis

Alle Geschiedenis Ooit. Drie relatief jonge gasten die vertellen over, nou ja, alle geschiedenis ooit. Van Mesopotamië tot Baudet en van dino’s tot Elon Musk en weer terug, zoals ze zelf zeggen.
Laatst hoorde ik hun special over de affaire Dreyfus. Die affaire kende ik natuurlijk al van de middelbare school met J’accuse van Zola en het onrecht dat de Joodse officier was aangedaan. Uit de doeken wordt gedaan hoe virulent het antisemitisme indertijd in Frankrijk was. Omdat toeval niet bestaat begon juist die avond, ik was nauwelijks bekomen van mijn verbijstering, de serie Paris Police 1900. Hierin wordt het militante antisemitisme in beeld gebracht, niet alleen op straat, alle instituten van Frankrijk waren ervan doortrokken.

Belgen

Geschiedenis voor Herbeginners, een Belgische podcast. Echt jonge gasten die zeer gedegen de historie bespreken. Tot nu toe heb ik hun verhaal over de aanloop naar de Eerste en de Tweede Oorlog beluisterd en die over het uiteenvallen van Joegoslavië. Hun stijl bevalt mij zeer en hun Vlaams is, ondanks de loodzware kost, plezant.

Roel Gootzen

Oorlogshandelingen van geschiedenisdocent Roel Gootzen en de omnipresente Marcel van Roosmalen, ja, weer hij. Daarin bezoekt en bespreekt het duo oorlogsmonumenten in Nederland in 15 afleveringen. Dat doen ze volgens de good cop/bad cop-methode. Leraar Roel vertelt de reden en de achtergrondverhalen van het monument terwijl cynicus Marcel zijn vraagtekens zet bij de heldhaftigheid van het Nederlandse volk tijdens de bezetting en de potsierlijkheid van het gedenkteken.
Als geïnteresseerde heb ik veel van die plekken eerder al bezocht zoals de Grebbelinie, de Muur van Mussert in Lunteren en het Vrijheidsmuseum in Groesbeek. Maar sommige kende ik niet. Van het Corrie ten Boomhuis in Haarlem en het klaslokaal waar de capitulatie van Nederland op 15 mei 1940 werd getekend had ik nog nooit gehoord. De eerste gelegenheid die zich voordoet om de Johannes Postschool in Rijsoord te bezoeken grijp ik aan. Later meer daarover.

Zo zie je maar dat het fenomeen podcast mijn leven is ingeslopen. Ik vroeg mij altijd af waar mensen de tijd vandaan haalden om die ellenlange verhandelingen aan te horen. Het blijkt vanzelf te gaan als het je genoeg interesseert.
Voor de makers heb ik nog wel wat tips. Het zoeken in hun archieven gaat moeizaam. Ze hebben het altijd over de ‘shownotes’, helaas, onvindbaar voor mij. Bij Netflix en andere streamers krijg je de gelegenheid om het intro van een serie over te slaan. O, wat wil ik dat graag bij podcasts, die beginriedel skippen.

----------

De luisteraar is verbeeld door Alex Verduijn den Boer.

© 2023 Thomas van der Steen
powered by CJ2