 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
Nummer 11 Jaargang 20 9 maart 2023 |
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Bezigheden > Koken | ||||
| Mij een biet | Maeve van der Steen | |||
 Er zijn dagen dat je precies weet wat je wilt eten die avond. Midden in de winter kan je ineens enorm naar een bordje boerenkool met worst verlangen. Wat een luxe, dat je dan zomaar naar de winkel kan lopen, de ingrediënten in huis kan halen en diezelfde avond die boerenkool kan gaan klaarmaken. Laatst had ik zo’n craving voor boerenkool, snel op weg van werk naar huis naar de supermarkt… was ie op. Daar ging mijn plan, verdomme! Voor ik me echt ging opwinden over zoveel pech bedacht ik me dat ik een verwend kreng ben, dat ik zomaar kan kopen en eten wat ik wil, terwijl in Oekraïne… verder kom ik dan niet want nog verder weg en nog meer ellende laat ik op zo’n moment niet toe. Dan maar zuurkool, ook lekker. De meeste mensen kennen dat verschijnsel niet, zo’n duidelijke trek in iets specifieks, die begrijpen niet waar ik het over heb als ik zeg: vanavond wil ik mosselen! Wat eten we? Helaas ken ik het tegenovergestelde ook, dat ik gewoon niks weet te verzinnen om te eten. Dan denk ik aan de onvolprezen Marian Luif, die als de Groentevrouw langs de schappen liep en niets anders kon uitroepen dan: ‘Hè bah, nee, daar heb ik nou helemaal geen trek in! Oh nee, runderlappen, getsie, nee, ik moet er niet aan denken.’ Dit alles op de radio maar het was beeldend genoeg. Als je zo’n dag hebt wordt het lastig bedenken wat te eten. Misschien dan maar iets klaarmaken wat de ander lekker vindt… mijn vriend bijvoorbeeld houdt van bietjes. Ik niet. Ja, koude bietjes, in blokjes gesneden en met een flinke scheut olijfolie eroverheen, een beetje azijn en een uitgeperst teentje knoflook. En flink peper en zout. Als onderdeel van de crudités – dat heerlijke Franse voorafje van geraspte wortel, selderij en komkommer, rauwe dingen dus, behalve dan die biet die gaar is. Warme gare biet als groente? Mij te zacht en te zoet. Stamppot van bietjes? Helemaal roze, geen gezicht (toegegeven, het smaakt best goed). Genoeg gezeur, we gingen iets maken voor een ander. Gehaktballen om mee te beginnen, duidelijk, daar houden mannen van om maar eens fijn te generaliseren. En als groente dan, speciaal voor mijn vriend, warme gare biet, vooruit. Bietjes gegaard in de oven zijn een delicatesse volgens de moderne groenteliefhebber. Mij werd verzekerd dat ik het eens moest proberen. Ze heten dan gepofte bietjes, dat klinkt meteen goed. Daar gaan we dan. Gepofte bietjes Vier rauwe bieten van ongeveer hetzelfde formaat. Verwarm de oven voor op 200 ºC Was de bietjes en droog ze af. Wikkel ze ieder in hun eigen ruime stuk aluminiumfolie. Goed dichtmaken, het moet niet gaan lekken. Leg ze op een rooster, op een stuk bakpapier, en schuif dat vrij hoog in de oven. Ze zijn gaar afhankelijk van het formaat en of het zomer- of winterbietjes zijn. Waarschijnlijk hebben we in maart winterbieten. De garingstijd ligt tussen de drie kwartier en ruim anderhalf uur. Snijd er even in om te testen als je denkt dat het zover is. Als ze gaar zijn uit de oven halen, de folie openvouwen en even laten uitdampen. Het kapje eraf halen en het schilletje eraf trekken, dat gaat heel makkelijk als de biet goed gaar is. Snijd de biet in dikke plakken Eventueel een klein beetje azijn erover sprenkelen – beetje zuur past erbij. Heerlijk bij de gehaktballen en een gekookt aardappeltje. Uiteraard kan je een andere keer een heerlijke lauwe salade maken met deze biet, met geitenkaas of yoghurt, walnoten, hazelnoten en wat niet al. Lijkt me fantastisch. Maar vandaag is het de groente van de dag. Mij een biet. ---------- De illustratie is van Marcia Meerum Terwogt. |
||||
| © 2023 Maeve van der Steen | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||