archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 15
Jaargang 1
10 juni 2004
Vermaak en Genot > Misdaadboeken delen printen terug
Havana en Los Angeles Theo Capel

0115 Havana en LAOnlangs verscheen het Nederlandse debuut Rum en Coca-Cola van Theo IJzermans dat begint met de machtsovername op Cuba door Fidel Castro in 1959. In Havana van Stephen Hunter (Arrow, van Ditmar Boekenimport, ? 12,95) is het 1953 en is Fidel nog een revolutionair in wording. De Amerikanen en de Russen hebben hem al wel in de peiling. Voor de Amerikanen geldt dat zowel voor de CIA als voor de Maffia, die grote belangen heeft op het eiland. Een dode Fidel is in hun ogen het eind van het probleem en daarom zetten beide partijen een huurmoordenaar in. Voor de Russen is een levende Fidel van veel meer waarde. Een in ongenade gevallen spion wordt in ere hersteld en naar Cuba uitgezonden om te voorkomen dat de Amerikaanse moordplannen slagen. Stephen Hunter laat Fidel zelf niet meer doen dan op zijn luie kont zitten en achter de dames aangaan, behalve tegen het eind van het boek als hij een aanval op een kazerne onderneemt in de zuidelijke stad Santiago, de stad waar jaren later zijn triomf begint.

De echte hoofdpersoon van Havana is Earl Swagger, een politieman en voormalig marinier. Hij is een onovertroffen scherpschutter die al eerder in het werk van Hunter heeft opgetreden. Naar eigen zeggen is Hunter, die al sinds jaar en dag filmcriticus is van The Washington Post, een vuurwapenfanaticus. Eigenlijk doet hij op schrijven na niets liever dan de kolf van een pistool strelen of de loop opwrijven. In Havana wordt dan ook zonder gêne gepiefpoefpaft met met naam en toenaam aangeduide wapens. Er vallen daarbij vele doden, en vooral onschuldige omstanders. Havana lijkt zo op een ouderwetse gangsterfilm of zelfs meer op een cowboyfilm. Tegenover de Amerikanen staat de Rus die het meer van zijn vernuft moet hebben en die op moeilijke momenten als een duveltje uit een doosje opduikt om Castro, maar ook Earl Swagger uit de narigheid te helpen. Dat hij de Amerikaan helpt, doet vreemd aan, maar het maakt het verhaal wel aangenamer.

Hunter heeft zich goed in het Cuba van de jaren vijftig ingeleefd. Hij haalt ook grapjes uit door te verwijzen naar Our Man in Havana van Graham Greene en door Hemingway een kleine bijrol te geven. Het hele boek heeft een ironische toon. Alle personages inclusief Castro gedragen zich alsof ze in een B-film meedoen en Hunter lijkt het veel leuker om met zijn personages te spelen dan ze tot echte karakters te laten uitgroeien. Hij weet het wel leuk te brengen en hij kan heel goed actiescène’s neerzetten. Het leest alsof je naar een spannende film zit te kijken.

Edward Wright gaat nog verder terug in de tijd. Clea's Moon (Orion, van Ditmar Boekenimport, ? 12,95) speelt in Los Angeles een paar jaar na WO II. Hoofdpersoon John Ray Horn is een cowboyfilmster die na zijn diensttijd in de oorlog in Europa zijn bestaan weer wou oppakken, maar door een vechtpartij in de cel belandt. Als het verhaal begint is hij net vrij, door zijn vrouw verlaten, straatarm, geboycot door de filmwereld en int hij voor zijn oude filmmaat - een Indiaan - openstaande leningen. Een mens moet wat doen voor zijn levensonderhoud. Dat verandert allemaal snel als hij bij toeval ontdekt dat zijn voormalige stiefdochter als kind in handen van pedofielen is geweest. Het meisje - de Cleo uit de titel - is nu spoorloos verdwenen en de cowboyheld neemt als nobele taak op zich haar terug te vinden en het pedofielennetwerk bloot te leggen.

Voor in het boek krijgt Horn een echte biografie en filmografie alsof hij daadwerkelijk heeft bestaan. Wright slaagt er ook in om hem geloofwaardig neer te zetten. Door Los Angeles vlak na de oorlog als locatie te kiezen, maakt hij het zichzelf moeilijk. Raymond Chandler is hem voor geweest en die valt eigenlijk niet te verbeteren. Wright lijkt een hommage aan het grote voorbeeld te willen geven door zijn hoofdpersoon naar de dubieuze boekhandel Geiger te laten gaan, die Chandler in The Big Sleep bedacht. Bij het lezen denk je verder niet aan Chandler die vooral onovertroffen was in zijn stijl. Wright is wat dat betreft meer een ploeteraar. Hij legt verder de nadruk op zijn personages. Een aardig detail is dat de held regelmatig te rade gaat bij zijn alter ego Sierra Lane, de hoofdpersoon uit zijn cowboyfilms. Doordat zijn oude filmpartner een Indiaan is (Josehp Mad Crow) krijg je soms het gevoel een boek van Arendsoog en Witte Veder te lezen. Dat wordt versterkt door de moralistische en ook melodramatische toon die het verhaal. Rijke mannen misbruiken kleine meisjes uit armelijke milieus. Kan het erger?

Clea's moon is vooral een sympathieke thriller. Cowboyhelden kennen we niet meer. Welk jongetje krijgt nog een cowboyhoed en een klapperpistool voor zijn verjaardag. Aan nostalgie en sentimentaliteit moet je af en toe willen toegeven. Van die neiging wordt de wereld in ieder geval niet slechter.

© 2004 Theo Capel meer Theo Capel - meer "Misdaadboeken"
Vermaak en Genot > Misdaadboeken
Havana en Los Angeles Theo Capel
0115 Havana en LAOnlangs verscheen het Nederlandse debuut Rum en Coca-Cola van Theo IJzermans dat begint met de machtsovername op Cuba door Fidel Castro in 1959. In Havana van Stephen Hunter (Arrow, van Ditmar Boekenimport, ? 12,95) is het 1953 en is Fidel nog een revolutionair in wording. De Amerikanen en de Russen hebben hem al wel in de peiling. Voor de Amerikanen geldt dat zowel voor de CIA als voor de Maffia, die grote belangen heeft op het eiland. Een dode Fidel is in hun ogen het eind van het probleem en daarom zetten beide partijen een huurmoordenaar in. Voor de Russen is een levende Fidel van veel meer waarde. Een in ongenade gevallen spion wordt in ere hersteld en naar Cuba uitgezonden om te voorkomen dat de Amerikaanse moordplannen slagen. Stephen Hunter laat Fidel zelf niet meer doen dan op zijn luie kont zitten en achter de dames aangaan, behalve tegen het eind van het boek als hij een aanval op een kazerne onderneemt in de zuidelijke stad Santiago, de stad waar jaren later zijn triomf begint.

De echte hoofdpersoon van Havana is Earl Swagger, een politieman en voormalig marinier. Hij is een onovertroffen scherpschutter die al eerder in het werk van Hunter heeft opgetreden. Naar eigen zeggen is Hunter, die al sinds jaar en dag filmcriticus is van The Washington Post, een vuurwapenfanaticus. Eigenlijk doet hij op schrijven na niets liever dan de kolf van een pistool strelen of de loop opwrijven. In Havana wordt dan ook zonder gêne gepiefpoefpaft met met naam en toenaam aangeduide wapens. Er vallen daarbij vele doden, en vooral onschuldige omstanders. Havana lijkt zo op een ouderwetse gangsterfilm of zelfs meer op een cowboyfilm. Tegenover de Amerikanen staat de Rus die het meer van zijn vernuft moet hebben en die op moeilijke momenten als een duveltje uit een doosje opduikt om Castro, maar ook Earl Swagger uit de narigheid te helpen. Dat hij de Amerikaan helpt, doet vreemd aan, maar het maakt het verhaal wel aangenamer.

Hunter heeft zich goed in het Cuba van de jaren vijftig ingeleefd. Hij haalt ook grapjes uit door te verwijzen naar Our Man in Havana van Graham Greene en door Hemingway een kleine bijrol te geven. Het hele boek heeft een ironische toon. Alle personages inclusief Castro gedragen zich alsof ze in een B-film meedoen en Hunter lijkt het veel leuker om met zijn personages te spelen dan ze tot echte karakters te laten uitgroeien. Hij weet het wel leuk te brengen en hij kan heel goed actiescène’s neerzetten. Het leest alsof je naar een spannende film zit te kijken.

Edward Wright gaat nog verder terug in de tijd. Clea's Moon (Orion, van Ditmar Boekenimport, ? 12,95) speelt in Los Angeles een paar jaar na WO II. Hoofdpersoon John Ray Horn is een cowboyfilmster die na zijn diensttijd in de oorlog in Europa zijn bestaan weer wou oppakken, maar door een vechtpartij in de cel belandt. Als het verhaal begint is hij net vrij, door zijn vrouw verlaten, straatarm, geboycot door de filmwereld en int hij voor zijn oude filmmaat - een Indiaan - openstaande leningen. Een mens moet wat doen voor zijn levensonderhoud. Dat verandert allemaal snel als hij bij toeval ontdekt dat zijn voormalige stiefdochter als kind in handen van pedofielen is geweest. Het meisje - de Cleo uit de titel - is nu spoorloos verdwenen en de cowboyheld neemt als nobele taak op zich haar terug te vinden en het pedofielennetwerk bloot te leggen.

Voor in het boek krijgt Horn een echte biografie en filmografie alsof hij daadwerkelijk heeft bestaan. Wright slaagt er ook in om hem geloofwaardig neer te zetten. Door Los Angeles vlak na de oorlog als locatie te kiezen, maakt hij het zichzelf moeilijk. Raymond Chandler is hem voor geweest en die valt eigenlijk niet te verbeteren. Wright lijkt een hommage aan het grote voorbeeld te willen geven door zijn hoofdpersoon naar de dubieuze boekhandel Geiger te laten gaan, die Chandler in The Big Sleep bedacht. Bij het lezen denk je verder niet aan Chandler die vooral onovertroffen was in zijn stijl. Wright is wat dat betreft meer een ploeteraar. Hij legt verder de nadruk op zijn personages. Een aardig detail is dat de held regelmatig te rade gaat bij zijn alter ego Sierra Lane, de hoofdpersoon uit zijn cowboyfilms. Doordat zijn oude filmpartner een Indiaan is (Josehp Mad Crow) krijg je soms het gevoel een boek van Arendsoog en Witte Veder te lezen. Dat wordt versterkt door de moralistische en ook melodramatische toon die het verhaal. Rijke mannen misbruiken kleine meisjes uit armelijke milieus. Kan het erger?

Clea's moon is vooral een sympathieke thriller. Cowboyhelden kennen we niet meer. Welk jongetje krijgt nog een cowboyhoed en een klapperpistool voor zijn verjaardag. Aan nostalgie en sentimentaliteit moet je af en toe willen toegeven. Van die neiging wordt de wereld in ieder geval niet slechter.
© 2004 Theo Capel
powered by CJ2