![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() |
|
![]() |
![]() |
![]() Nummer 8 Jaargang 20 26 januari 2023 |
![]() |
![]() |
|
![]() |
|||||||||||||||||||||||||||
![]() |
![]() |
![]() |
Beschouwingen > Amsterdam werelddorp | ||||
Ruigoord | Katharina Kouwenhoven | |||
![]() In de 20e eeuw groeide het tot ongeveer 200 inwoners en er kwam een schooltje en, natuurlijk, een bankinstelling, maar het ontbeerde gas en een riolering. In 1964 werd het gebied bestemd tot haventerrein (Afrikahaven) en industrieterrein (petrochemische industrie); Ruigoord zou moeten verdwijnen. Slechts enkele bewoners tekenden verzet aan, maar eind 1972 werd Ruigoord ontdekt door Amsterdamse kunstenaars en deels gekraakt. Een deel van de oorspronkelijke bewoners keerde terug en dat gaf wrijving met de krakers, maar uiteindelijk leefden zij in harmonie samen. In 1991 werd in het zoveelste bestemmingsplan het gebied weer bestemd voor een gemengd industrie- en haventerrein en zou Ruigoord weer grotendeels moeten verdwijnen. Na een langdurige juridische strijd werd een deel van de Houtrakpolder, inclusief het dorp Ruigoord, onderdeel van de Gemeente Amsterdam. In alle strijd bleef Ruigoord overeind en in 2000 werd besloten dat het dorp Ruigoord zou blijven bestaan, maar er mocht niet meer worden gewoond. Maar ongeveer 17 mensen hebben er een atelier. En de haven werd ook aangelegd. ---------- De tekening is van de schrijfster zelf. |
||||
© 2023 Katharina Kouwenhoven | ||||
![]() |
![]() |
![]() |
||
![]() |
powered by CJ2 |