De Leunstoel - internetmagazine voor rustige mensen


		archiefvorig nr.lopend nr.
			Nummer 7 Jaargang 20 12 januari 2023

Vermaak en Genot > Was er nog wat op de tv?		delen printen terug


	I'm blue	Claude Aendenboom
	Die winteravond vertoefde ik in een Parijs cafeetje nabij de Eiffeltoren om naar het WK Voetbal 2022 te kijken op een groot tv-scherm achter de toog. Argentinië en Frankrijk zouden de finale spelen. Al jaren ben ik supporter ik van 'Les Bleus' vanwege mijn Franse roots. Mijn Normandische vriend Jerom, een gepensioneerde bankbediende, blies die dag 65 kaarsjes uit en ik wilde zijn verjaardag vieren in dat cafeetje samen met een honderdtal supporters. Kinderen wapperden er opgewonden met hun vlaggetjes. Enkele grijze Afrikaanse opa's zwierden hevig met hun wandelstok bij elke aanval van hun voetbalidool Mbappé. Met de twee kachels erbij was het daar hartverwarmend. Maar Lionel Messi en Angel Di Maria scoorden al snel voor Argentinië 2-0. Even leek het een zeer saaie match te gaan worden. Ik zag de bezorgde blik van de barvrouw: Is het nu al over en out? Maar toen kwam Frankrijk in de slotfase weer in de wedstrijd dankzij twee goals van Kylian Mbappé. Gejuich alom. Tijdens de tweede verlenging scoorden opnieuw Messi en Mbappé elk met een strafschop. Zo prijkte er 3-3 op het bord. Toen moesten er penalty’s worden genomen. De fans rondom mij hielden hun adem in. De vijfentwintigjarige Montiel trapte de beslissende elfmeter binnen. Het stadion in Qatar daverde op zijn grondvesten van Argentijnse vreugde! Les Bleus, Jerom alsook president Macron staarden mistroostig voor zich uit. Groot feest in Buenos Aires en andere steden. In Frankrijk zorgden relschoppers echter voor grimmige taferelen. Van Parijs tot Lyon liep het lelijk uit de hand. Toen mijn jarige vriend en ik in die kille mistige nacht weer naar huis reden babbelden we over de bloedstollende voetbalmatch. Plots moest Jerom bruusk remmen voor een rood stoplicht. Een seconde later stond naast ons een blauwe Corvette met... Franse supporters. Uit hun open autoramen klonk luid een song die Jerom en ik graag hoorden en dus zongen wij uit volle borst mee: I'm blue, da ba dee da ba di Da ba dee da ba di Da ba dee da ba di Het nummer 'I'm blue' werd uitgebracht in 1999. Het was destijds een monsterhit voor de band met de naam 'Eiffel 65'!: Eiffel 65 - I'm blue Onze avond kon niet meer stuk. Vrolijk zongen wij verder in het Frans: je suis bleu, bleu bleu... ----------- De plaat is van Han Busstra.

meer Claude Aendenboom - meer "Was er nog wat op de tv?" -

Vermaak en Genot > Was er nog wat op de tv?
I'm blue	Claude Aendenboom
Die winteravond vertoefde ik in een Parijs cafeetje nabij de Eiffeltoren om naar het WK Voetbal 2022 te kijken op een groot tv-scherm achter de toog. Argentinië en Frankrijk zouden de finale spelen. Al jaren ben ik supporter ik van 'Les Bleus' vanwege mijn Franse roots. Mijn Normandische vriend Jerom, een gepensioneerde bankbediende, blies die dag 65 kaarsjes uit en ik wilde zijn verjaardag vieren in dat cafeetje samen met een honderdtal supporters. Kinderen wapperden er opgewonden met hun vlaggetjes. Enkele grijze Afrikaanse opa's zwierden hevig met hun wandelstok bij elke aanval van hun voetbalidool Mbappé. Met de twee kachels erbij was het daar hartverwarmend. Maar Lionel Messi en Angel Di Maria scoorden al snel voor Argentinië 2-0. Even leek het een zeer saaie match te gaan worden. Ik zag de bezorgde blik van de barvrouw: Is het nu al over en out? Maar toen kwam Frankrijk in de slotfase weer in de wedstrijd dankzij twee goals van Kylian Mbappé. Gejuich alom. Tijdens de tweede verlenging scoorden opnieuw Messi en Mbappé elk met een strafschop. Zo prijkte er 3-3 op het bord. Toen moesten er penalty’s worden genomen. De fans rondom mij hielden hun adem in. De vijfentwintigjarige Montiel trapte de beslissende elfmeter binnen. Het stadion in Qatar daverde op zijn grondvesten van Argentijnse vreugde! Les Bleus, Jerom alsook president Macron staarden mistroostig voor zich uit. Groot feest in Buenos Aires en andere steden. In Frankrijk zorgden relschoppers echter voor grimmige taferelen. Van Parijs tot Lyon liep het lelijk uit de hand. Toen mijn jarige vriend en ik in die kille mistige nacht weer naar huis reden babbelden we over de bloedstollende voetbalmatch. Plots moest Jerom bruusk remmen voor een rood stoplicht. Een seconde later stond naast ons een blauwe Corvette met... Franse supporters. Uit hun open autoramen klonk luid een song die Jerom en ik graag hoorden en dus zongen wij uit volle borst mee: I'm blue, da ba dee da ba di Da ba dee da ba di Da ba dee da ba di Het nummer 'I'm blue' werd uitgebracht in 1999. Het was destijds een monsterhit voor de band met de naam 'Eiffel 65'!: Eiffel 65 - I'm blue Onze avond kon niet meer stuk. Vrolijk zongen wij verder in het Frans: je suis bleu, bleu bleu... ----------- De plaat is van Han Busstra.
© 2023 Claude Aendenboom

	powered by CJ2