archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 2
Jaargang 20
27 oktober 2022
Vermaak en Genot > Een omweg waard delen printen terug
Ararat Dik Kruithof

2002VG Ararat1In het Drents Museum was een tentoonstelling over archeologische vondsten uit Armenië die 'In de schaduw van Ararat' heet en de suggestie die daarin ligt is zo groot dat de verhalen er omheen vooral gaan over de band van Armenië met de christelijke godsdienst. Het verhaal van de ark van Noah die gestrand is op de Ararat geeft kennelijk een extra betekenis aan vondsten uit bijvoorbeeld 2000 jaar voor het begin van de jaartelling. Armenië heeft iets met de Ararat, een berg die twee toppen heeft en overigens in Turkije ligt, een land waarmee de verhouding niet zo goed is.

Schakers

Armenië is wel een land waarmee ik mij al lang verbonden voel, wat niets te maken heeft met het geloof maar met het schaakspel. De Armeniër Tigran Petrosian vestigde mijn aandacht op het kleine landje in de Kaukasus toen hij als sovjetburger in 1963 wereldkampioen werd en jaren later, toen de publiciteit over schaken zich al begon te verplaatsen naar het internet was ik een groot fan van Levon Aronian, die tweemaal een overigens bescheiden ogend Armeens viertal naar de overwinning leidde op de schaakolympiade en zelf jarenlang op weg leek naar tenminste een match om de wereldtitel maar het helaas nooit haalde.

Kunstenaars

Op de Biënnale van Venetië waar ik een paar maal over schreef was de Armeense inzending altijd een vast onderdeel en het hoogtepunt was in 2015 toen het paviljoen op het eilandje San Lazarro degli Armeni was ingericht waarop al sinds 1717 een Armeens Rooms-katholiek klooster staat, opgericht door een uit Armenië gevluchte monnik. Armenië heeft te maken gehad met veel oorlogen en was toen bezet door de Ottomanen die geen Roomse kloosters erkenden. Meer dan de helft van de zeven miljoen mensen van Armeense afkomst leeft in het buitenland en dat klooster is de plaats waar Armeense herinneringen bewaard worden. In 2015 won Armenië de prijs voor de beste inzending op de Biënnale2002VG Ararat2 met werk van Armeense kunstenaars, uit vele landen afkomstig, dat in het klooster werd tentoongesteld. Daarnaast was het klooster met al zijn schatten toen te bezichtigen.

Oude rijken

Op de tentoonstelling in Assen worden op ongeveer veertig plateautjes vondsten getoond uit de bewogen geschiedenis van het hooggelegen land die afkomstig zijn uit verschillende culturen en rijken die er hun thuis hebben gehad. Het begint met een vuurbok, die diende om potten boven een vuur te zetten, die ongeveer vierduizend jaar oud is, uit de Kura-Arax-cultuur. Later was Rusa II tot 639 voor Chr koning van het koninkrijk Urartu, dat na zijn dood snel uiteenviel en pas in de negentiende eeuw werd herontdekt. Er staat een grote rechthoekige steen met prestaties van een van de koningen. Uit dezelfde tijd zijn ook een bronzen helm en prachtige schalen te zien.

Van die veertig tentoonstellingszuilen zijn er drie van na het begin van de jaartelling en die vertellen het verhaal van de overgang van de laatste heidense heerser naar het christelijk geloof in de derde eeuw. Hierdoor werd Armenië het eerste christelijke koninkrijk op onze aarde.

Een mooie tentoonstelling maar het verhaal er om heen heeft weinig te maken met de inhoud van het merendeel van de getoonde vondsten.

Naast Ararat is er in het Drents Museum ook een tentoonstelling van de Duitse ‘Malerfurst’ Neo Rauch, voorman van de Neue Leipziger Schule. Er is alleen werk op papier te zien en dat betekent heel veel snel gemaakte schetsen en tekeningen over een woord of een begrip, vaak heel treffend. Daarna zijn er in de grote zaal van de vroegere abdijkerk negen meer dan manshoge olieverf-schilderijen op papier te zien die Rauch zijn ‘allegorieën’ noemt en indrukwekkend zijn.

In het Drents Museum nog tot 26 maart volgend jaar.

----------

De foto's zijn van de auteur.



© 2022 Dik Kruithof meer Dik Kruithof - meer "Een omweg waard" -
Vermaak en Genot > Een omweg waard
Ararat Dik Kruithof
2002VG Ararat1In het Drents Museum was een tentoonstelling over archeologische vondsten uit Armenië die 'In de schaduw van Ararat' heet en de suggestie die daarin ligt is zo groot dat de verhalen er omheen vooral gaan over de band van Armenië met de christelijke godsdienst. Het verhaal van de ark van Noah die gestrand is op de Ararat geeft kennelijk een extra betekenis aan vondsten uit bijvoorbeeld 2000 jaar voor het begin van de jaartelling. Armenië heeft iets met de Ararat, een berg die twee toppen heeft en overigens in Turkije ligt, een land waarmee de verhouding niet zo goed is.

Schakers

Armenië is wel een land waarmee ik mij al lang verbonden voel, wat niets te maken heeft met het geloof maar met het schaakspel. De Armeniër Tigran Petrosian vestigde mijn aandacht op het kleine landje in de Kaukasus toen hij als sovjetburger in 1963 wereldkampioen werd en jaren later, toen de publiciteit over schaken zich al begon te verplaatsen naar het internet was ik een groot fan van Levon Aronian, die tweemaal een overigens bescheiden ogend Armeens viertal naar de overwinning leidde op de schaakolympiade en zelf jarenlang op weg leek naar tenminste een match om de wereldtitel maar het helaas nooit haalde.

Kunstenaars

Op de Biënnale van Venetië waar ik een paar maal over schreef was de Armeense inzending altijd een vast onderdeel en het hoogtepunt was in 2015 toen het paviljoen op het eilandje San Lazarro degli Armeni was ingericht waarop al sinds 1717 een Armeens Rooms-katholiek klooster staat, opgericht door een uit Armenië gevluchte monnik. Armenië heeft te maken gehad met veel oorlogen en was toen bezet door de Ottomanen die geen Roomse kloosters erkenden. Meer dan de helft van de zeven miljoen mensen van Armeense afkomst leeft in het buitenland en dat klooster is de plaats waar Armeense herinneringen bewaard worden. In 2015 won Armenië de prijs voor de beste inzending op de Biënnale2002VG Ararat2 met werk van Armeense kunstenaars, uit vele landen afkomstig, dat in het klooster werd tentoongesteld. Daarnaast was het klooster met al zijn schatten toen te bezichtigen.

Oude rijken

Op de tentoonstelling in Assen worden op ongeveer veertig plateautjes vondsten getoond uit de bewogen geschiedenis van het hooggelegen land die afkomstig zijn uit verschillende culturen en rijken die er hun thuis hebben gehad. Het begint met een vuurbok, die diende om potten boven een vuur te zetten, die ongeveer vierduizend jaar oud is, uit de Kura-Arax-cultuur. Later was Rusa II tot 639 voor Chr koning van het koninkrijk Urartu, dat na zijn dood snel uiteenviel en pas in de negentiende eeuw werd herontdekt. Er staat een grote rechthoekige steen met prestaties van een van de koningen. Uit dezelfde tijd zijn ook een bronzen helm en prachtige schalen te zien.

Van die veertig tentoonstellingszuilen zijn er drie van na het begin van de jaartelling en die vertellen het verhaal van de overgang van de laatste heidense heerser naar het christelijk geloof in de derde eeuw. Hierdoor werd Armenië het eerste christelijke koninkrijk op onze aarde.

Een mooie tentoonstelling maar het verhaal er om heen heeft weinig te maken met de inhoud van het merendeel van de getoonde vondsten.

Naast Ararat is er in het Drents Museum ook een tentoonstelling van de Duitse ‘Malerfurst’ Neo Rauch, voorman van de Neue Leipziger Schule. Er is alleen werk op papier te zien en dat betekent heel veel snel gemaakte schetsen en tekeningen over een woord of een begrip, vaak heel treffend. Daarna zijn er in de grote zaal van de vroegere abdijkerk negen meer dan manshoge olieverf-schilderijen op papier te zien die Rauch zijn ‘allegorieën’ noemt en indrukwekkend zijn.

In het Drents Museum nog tot 26 maart volgend jaar.

----------

De foto's zijn van de auteur.

© 2022 Dik Kruithof
powered by CJ2