Zo stuitte ik vandaag na een inspectie op Internet op de bergtapir. Oh, als ik die toch mocht zien, daar zou ik wel heel erg gelukkig van worden. Maar de kans dat je die ziet, ligt voor natuurgidsen die in die omgeving wonen, tussen de 0 en 5 procent. Dus ik denk het niet! Ze schijnen graag aan zoute stenen te likken. Er is een plek in de amazone met dat soort stenen. Gidsen brengen je daar ook heen om papegaaien en andere vogels te zien, die dat zout ook nodig hebben (kijk maar naar het schuim van de inktvis bij je oma in de vogelkooi).Dus ik heb al een missie!

Het brengt me terug naar mijn motief om een natuurverschijnsel te zien in China. Ik zag, jaren geleden, een prachtige foto van rijstvelden in Yunnan. Door de kleuren van de bloemen en planten die er naast rijst ook groeiden en de spiegeling van de lucht in het water van de rijstbekkens tegen de steile wanden van de enorme bergen, leek het op een modern schilderij. Mijn enige motief was om dat met eigen ogen te zien. Maar ik zag nog veel meer! De kleding van de mensen daar, of je in Zuid-Amerika was. Elk dorp heeft een eigen specifieke, heel kleurige dracht. En dan de markten daar. Het werd één van mijn meest onvergetelijke reizen. Ik zag met eigen ogen het effect van de reis der Chinezen over de Beringzee. Wat was er veel gelijkenis tussen de stammen in Yunnan en de Indianen in de Andes.

----------

De illustratie is van Linda Hulshof.

Meer informatie: lindahulshof71@gmail.com