Arcadia is voorbij, het bos is uit Leeuwarden weggetrokken en soms weggevaren: er stond een luchtfoto in de Leeuwarder Courant van een schip vol bomen op weg naar Akkrum waar ze een rol spelen in een vergroeningsproject en later gaan ze naar Heerenveen.

Het was schitterend om de twee grote pleinen van Leeuwarden, het Zaailand en het Oldehoofsterkerkhof, van boven vol te zien staan met groen. Het Zaailand was  te zien vanuit het Fries Museum, waar ik eerst foto’s had gemaakt van de kermis. Het Oldehoofsterkerkhof was geweldig vanaf het tentoonstellingsgebouw Obe recht tegenover de Oldehove, dus met onze oude scheve toren boven de wuivende bomen uitstekend.

 Arcadia was een provinciaal vervolg op het als geslaagd beoordeelde jaar 2018 waarin Leeuwarden-Friesland de Culturele Hoofdstad van Europa was. Arcadia duurde 100 dagen en er waren tientallen voorstellingen, exposities en acties om mensen bij cultuur te betrekken en samen nieuwe dingen te ondernemen. Het wandelende bos was natuurlijk de grote aandachtstrekker, maar in en rond het bos was er veel meer, bijvoorbeeld in mei het straatfestival met ook speciale voorstellingen in Schouwburg De Harmonie.

Het was niet alleen kunst maar ook wetenschap. Zo gaf de Belgische bio-ingenieur Valerie Trouet een lezing over bomen en jaarringen. Zij schreef het boek ‘Wat bomen ons kunnen vertellen’ dat in 2020 de prijs voor het beste natuurboek kreeg. In aansluiting hierop was in het project ‘De Baren’ Paul Borghaerts op zoek naar de oudste balken van Leeuwarden. Ruim vijfhonderd jaar geleden kregen de ‘witte nonnen’ een nieuw klooster aan de Grote Kerkstraat in Leeuwarden. Die straat ligt op de oudste terp van de stad en Borghaerts ging in de oudste huizen van de stad op zoek naar balken die nog gebruikt konden zijn voor de bouw van dat klooster. Hij is specialist geworden in het uit houtboringen vaststellen van de ouderdom van de jaarringen in hout. Het leverde een prachtige presentatie op in de Waalse Kerk die als onderdeel van het klooster gebouwd is.

Het Fries toneelgezelschap Tryater bracht een succesvolle buitenvoorstelling met ‘Under wetter’ over verwikkelingen rond de ijsbaan van Warga, waarbij natuurlijk het gebrek aan toekomstperspectief van een ijsbaan een grote rol speelde. In Oranjewoud was de grote buitententoonstelling Paradys met veel tijdelijke hoogtepunten zoals bij voorbeeld Building Blocks van de Roemeense Alexandra Pirici in de Ecokathedraal  in Mildam. Balen hooi stonden er ook voor het museum Belvedère in Heerenveen, wat een onbedoelde koppeling legde met de boerenprotesten, maar ze waren er al eerder. In Belvedère was een erg leuke tentoonstelling van de opkomst van het modernisme in Engeland, in Cornwall om precies te zijn waar de beroemde beeldhouwster Barbara Hepworth een zomerverblijf had waardoor de badplaats St. Ives uitgroeide tot een kunstenaarsdorp. Zij leerden daar het modernisme van De Stijl en het Bauhaus kennen. En ze kwamen onder de invloed van de grote Amerikanen als Rothko en Pollock waarvan ze een eerste tentoonstelling in Londen hadden gezien en die ze direct als inspiratie gebruikten, wat in elk geval duidelijk te zien was in het grotere formaat van de schilderijen na die tijd.

(Living the landscape – Barbara Hepworth, Ben Nicholson en de kunstenaars van St. Ives 1939-1975, tot en met 25 september)

----------

De schrijver heeft de illustraties geleverd