archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 15
Jaargang 19
2 juni 2022
Beschouwingen > Het zijn maar woorden delen printen terug
Grensoverschrijdend gedrag Julius Pasgeld

1915BS Grensover

Na al die jaren moet ik het maar eens bekennen: vroeger ging ik me regelmatig te buiten aan grensoverschrijdend gedrag. Niet één keer. Maar tientallen malen.
Zo. Dat is eruit. Dat lucht op.

Zo fietste ik op mijn zestiende, in 1959, met een vriend naar Denemarken. Bij Bourtange overschreden we de grens naar Duitsland. Als ik er aan terugdenk schaam ik me kapot! Excuses zijn dus zeker op z’n plaats. Al is het nog zo lang geleden. Twee dagen later gingen we weer in de fout. Toen overschreden we de grens tussen Duitsland en Denemarken bij Kruså. Cees Nooteboom was ons daarbij, in zijn boek ‘Philip en de anderen’, reeds voorgegaan. Dus erg schuldig hoefden wij ons daar niet over te voelen.

De daaropvolgende jaren maakte ik me, nota bene samen met mevrouw Pasgeld, opnieuw zeker tientallen malen schuldig aan grensoverschrijdend gedrag. Naar Engeland. Naar Ierland, Naar Finland, Naar Italië. En vooral naar Frankrijk. Bij Lille, Douai en Valenciennes overschreden wij de grens op een wijze die alle perken te buiten ging.

Benutbare capaciteit

Iets heel anders. Onlangs maakte iemand mij er op attent dat mijn benutbare capaciteit er de laatste tijd wel erg op achteruitging. ‘Benutbare capaciteit?’, vroeg ik. ‘Wat is dat?’. Want daar had ik nog nooit van gehoord. ‘Dat is je inzetbaarheid voor de arbeidsmarkt’, kreeg ik als antwoord. ‘Aha’, zei ik. Want ik begon het te begrijpen. ‘Ik deug zeker niet meer voor een goed betaalde baan? Ik ben te oud en versleten. Ik heb geen zin meer om te doen wat anderen me opleggen. Mijn capaciteit is niet meer iets waar anderen geld mee kunnen verdienen. Is dat het?’.
Dat bleek het inderdaad te zijn.

‘Grensoverschrijdend gedrag’. ‘Benutbare capaciteit’. Waar zijn we in godsnaam mee bezig. Taal lijkt tegenwoordig uitgegroeid tot een middel waar je je veilig achter kan verschuilen als je je eigenlijk zou moeten schamen. Of erger nog: waarmee je anderen kan beschuldigen zonder dat ze zich ècht schuldig hoeven te gaan voelen. Taal als dekking. Taal als middel om te laten zien dat je het eigenlijk juist heel goed doet. Maar dat niemand dat begrijpt.

Mark Rutte

En zo komen we als vanzelf bij Mark Rutte.
’Ik heb een inschattingsfout gemaakt’, zei hij laatst over zijn ongelooflijke blunders bij de toeslagaffaire en het onterecht weghalen van kinderen bij hun ouders. Blunders die na jaren nog steeds niet zijn opgelost.
‘Dat kan gebeuren. Daar moeten we mee verder’, vervolgde hij.
En hij dronk een glas, deed een plas en liet de zaak zoals hij was.
Een inschattingsfout! Ja. Natuurlijk!
Stom dat we daar zelf niet op waren gekomen.

Grensoverschrijdend gedrag. Benutbare capaciteit. Inschattingsfouten.

Met onze nieuwe taal komen we zo steeds verder van het padje af. In plaats van dat dat padje ergens naar toe loopt.
Hetgeen je van gewone, eerlijke taal wel zou mogen verwachten.

----------

De tekening is van Han Busstra




© 2022 Julius Pasgeld meer Julius Pasgeld - meer "Het zijn maar woorden" -
Beschouwingen > Het zijn maar woorden
Grensoverschrijdend gedrag Julius Pasgeld
1915BS Grensover

Na al die jaren moet ik het maar eens bekennen: vroeger ging ik me regelmatig te buiten aan grensoverschrijdend gedrag. Niet één keer. Maar tientallen malen.
Zo. Dat is eruit. Dat lucht op.

Zo fietste ik op mijn zestiende, in 1959, met een vriend naar Denemarken. Bij Bourtange overschreden we de grens naar Duitsland. Als ik er aan terugdenk schaam ik me kapot! Excuses zijn dus zeker op z’n plaats. Al is het nog zo lang geleden. Twee dagen later gingen we weer in de fout. Toen overschreden we de grens tussen Duitsland en Denemarken bij Kruså. Cees Nooteboom was ons daarbij, in zijn boek ‘Philip en de anderen’, reeds voorgegaan. Dus erg schuldig hoefden wij ons daar niet over te voelen.

De daaropvolgende jaren maakte ik me, nota bene samen met mevrouw Pasgeld, opnieuw zeker tientallen malen schuldig aan grensoverschrijdend gedrag. Naar Engeland. Naar Ierland, Naar Finland, Naar Italië. En vooral naar Frankrijk. Bij Lille, Douai en Valenciennes overschreden wij de grens op een wijze die alle perken te buiten ging.

Benutbare capaciteit

Iets heel anders. Onlangs maakte iemand mij er op attent dat mijn benutbare capaciteit er de laatste tijd wel erg op achteruitging. ‘Benutbare capaciteit?’, vroeg ik. ‘Wat is dat?’. Want daar had ik nog nooit van gehoord. ‘Dat is je inzetbaarheid voor de arbeidsmarkt’, kreeg ik als antwoord. ‘Aha’, zei ik. Want ik begon het te begrijpen. ‘Ik deug zeker niet meer voor een goed betaalde baan? Ik ben te oud en versleten. Ik heb geen zin meer om te doen wat anderen me opleggen. Mijn capaciteit is niet meer iets waar anderen geld mee kunnen verdienen. Is dat het?’.
Dat bleek het inderdaad te zijn.

‘Grensoverschrijdend gedrag’. ‘Benutbare capaciteit’. Waar zijn we in godsnaam mee bezig. Taal lijkt tegenwoordig uitgegroeid tot een middel waar je je veilig achter kan verschuilen als je je eigenlijk zou moeten schamen. Of erger nog: waarmee je anderen kan beschuldigen zonder dat ze zich ècht schuldig hoeven te gaan voelen. Taal als dekking. Taal als middel om te laten zien dat je het eigenlijk juist heel goed doet. Maar dat niemand dat begrijpt.

Mark Rutte

En zo komen we als vanzelf bij Mark Rutte.
’Ik heb een inschattingsfout gemaakt’, zei hij laatst over zijn ongelooflijke blunders bij de toeslagaffaire en het onterecht weghalen van kinderen bij hun ouders. Blunders die na jaren nog steeds niet zijn opgelost.
‘Dat kan gebeuren. Daar moeten we mee verder’, vervolgde hij.
En hij dronk een glas, deed een plas en liet de zaak zoals hij was.
Een inschattingsfout! Ja. Natuurlijk!
Stom dat we daar zelf niet op waren gekomen.

Grensoverschrijdend gedrag. Benutbare capaciteit. Inschattingsfouten.

Met onze nieuwe taal komen we zo steeds verder van het padje af. In plaats van dat dat padje ergens naar toe loopt.
Hetgeen je van gewone, eerlijke taal wel zou mogen verwachten.

----------

De tekening is van Han Busstra


© 2022 Julius Pasgeld
powered by CJ2