archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
Nummer 15 Jaargang 19 2 juni 2022 |
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Beschouwingen > Het zijn maar woorden | ||||
Grensoverschrijdend gedrag | Julius Pasgeld | |||
Na al die jaren
moet ik het maar eens bekennen: vroeger ging ik me regelmatig te buiten aan
grensoverschrijdend gedrag. Niet één keer. Maar tientallen malen. Zo fietste ik op mijn zestiende, in 1959, met een vriend naar Denemarken. Bij Bourtange overschreden we de grens naar Duitsland. Als ik er aan terugdenk schaam ik me kapot! Excuses zijn dus zeker op z’n plaats. Al is het nog zo lang geleden. Twee dagen later gingen we weer in de fout. Toen overschreden we de grens tussen Duitsland en Denemarken bij Kruså. Cees Nooteboom was ons daarbij, in zijn boek ‘Philip en de anderen’, reeds voorgegaan. Dus erg schuldig hoefden wij ons daar niet over te voelen. De daaropvolgende jaren maakte ik me, nota bene samen met mevrouw Pasgeld, opnieuw zeker tientallen malen schuldig aan grensoverschrijdend gedrag. Naar Engeland. Naar Ierland, Naar Finland, Naar Italië. En vooral naar Frankrijk. Bij Lille, Douai en Valenciennes overschreden wij de grens op een wijze die alle perken te buiten ging. Benutbare capaciteit Iets heel anders.
Onlangs maakte iemand mij er op attent dat mijn benutbare capaciteit er de
laatste tijd wel erg op achteruitging. ‘Benutbare capaciteit?’, vroeg ik. ‘Wat
is dat?’. Want daar had ik nog nooit van gehoord. ‘Dat is je
inzetbaarheid voor de arbeidsmarkt’, kreeg ik als antwoord. ‘Aha’, zei ik.
Want ik begon het te begrijpen. ‘Ik deug zeker niet meer voor een goed betaalde
baan? Ik ben te oud en versleten. Ik heb geen zin meer om te doen wat anderen
me opleggen. Mijn capaciteit is niet meer iets waar anderen geld mee kunnen
verdienen. Is dat het?’. ‘Grensoverschrijdend gedrag’. ‘Benutbare capaciteit’. Waar zijn we in godsnaam mee bezig. Taal lijkt tegenwoordig uitgegroeid tot een middel waar je je veilig achter kan verschuilen als je je eigenlijk zou moeten schamen. Of erger nog: waarmee je anderen kan beschuldigen zonder dat ze zich ècht schuldig hoeven te gaan voelen. Taal als dekking. Taal als middel om te laten zien dat je het eigenlijk juist heel goed doet. Maar dat niemand dat begrijpt. Mark Rutte En zo komen we
als vanzelf bij Mark Rutte. Grensoverschrijdend gedrag. Benutbare capaciteit. Inschattingsfouten. Met onze nieuwe
taal komen we zo steeds verder van het padje af. In plaats van dat dat padje
ergens naar toe loopt. ---------- De tekening is van Han Busstra |
||||
© 2022 Julius Pasgeld | ||||
powered by CJ2 |