archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 11
Jaargang 19
24 maart 2022
Vermaak en Genot > Een omweg waard delen printen terug
De Utrecht Dik Kruithof

1911VG De Utrecht1Op de Tweebaksmarkt in Leeuwarden staat iets voorbij het Provinciehuis een sierlijk pand met in rode baksteen op gele ondergrond de naam ‘UTRECHT’.  Het is onlangs aan de achterkant van een moderne aanbouw voorzien en nu beschikbaar voor niet te grote bijeenkomsten. Bovendien worden er in het gebouw tentoonstellingen georganiseerd. Als je er binnen bent dan is al gauw duidelijk dat De Utrecht, zoals de bewoner zich vroeger noemde, groot en belangrijk is geweest: de grote zaal heeft een mooie houten betimmering die aan de bovenrand is versierd met een lange rij wapenschilden die laat weten dat er naast het hoofdkantoor in Utrecht kantoren waren in Amsterdam, Rotterdam, Tilburg, Kopenhagen, Brussel en Rijssel. En in Leeuwarden dus. Wikipedia leert dat ‘De Utrecht’ via onder meer AMEV en Fortis opgegaan is in de ASR Verzekeringen.

Het pand aan de Tweebaksmarkt bestaat uit drie delen: een voordeel met zadeldak, een achterdeel met zadeldak dwars daarop en een torentje met puntdak. Op het torentje bevindt zich een beeld van vier pelikanen. Peter Karstkarel, de schrijver die bijna alles wat in het Noorden, speciaal in Friesland, gebouwd is heeft beschreven noemde het in ‘Sierlijk Bouwen’ ‘misschien wel hét juweeltje van de Amsterdamse richting van de Art Nouveau, de Nieuwe Kunst, van het land’.  Architecten J.F. Staal en A.J. Kropmoller waren in 1902 op jonge leeftijd samen een architectenbureau begonnen. Ze kregen samen in 1903 de opdracht voor dit bijkantoor van De Utrecht.  

In het gebouw is nu een tentoonstelling van1911VG De Utrecht2 de beeldhouwer Joost van den Toorn, geboren in 1954 in Amsterdam en afgestudeerd aan de Gerrit Rietveld Academie aldaar. Hij heeft veel gereisd en andere culturen leren kennen en laat zich inspireren door etnografica en outsiderkunst waarvan hij zelf een uitgebreide collectie bezit.

De hier tentoongestelde kunstwerken hebben vaak een cartoonesk uiterlijk, waarbij oude symbolen worden gecombineerd met populaire beeldtaal. Het zijn ruwe beelden in klei die kleurig beschilderd zijn en fantastische vormen hebben. Ze vormen een geweldig contrast met de nieuwe aanbouw waar geen enkele rechte wand in zit. Alleen de vloer is recht. In die pure witte omgeving staan de kleurrijke beelden opgesteld in een woud van wuivende palmen.

In verschillende vertrekken staan beelden die weer een andere kant laten zien. Zo staat op de grote vergadertafel op de verdieping het mooi afgewerkte Never Ending Story dat een route aangeeft door een onheilspellend of onherbergzaam landschap van uit de grond oprijzende stekels. Een werk dat wonderlijk goed aansluit op wat er nu in de wereld gebeurt.

In de houten zolders boven de ingang van De Utrecht zijn een aantal speelse objecten verzameld zoals wandborden van zijn grote voorbeelden Pierre Janssen en Rudi Fuchs en dichtbij een onheilspellende installatie boven de ingang een grijnzend portret van Monseigneur Gijsen.

Een prachtig gebouw met mooie kleine tentoonstelling.

----------

De illustraties komen van de auteur


© 2022 Dik Kruithof meer Dik Kruithof - meer "Een omweg waard" -
Vermaak en Genot > Een omweg waard
De Utrecht Dik Kruithof
1911VG De Utrecht1Op de Tweebaksmarkt in Leeuwarden staat iets voorbij het Provinciehuis een sierlijk pand met in rode baksteen op gele ondergrond de naam ‘UTRECHT’.  Het is onlangs aan de achterkant van een moderne aanbouw voorzien en nu beschikbaar voor niet te grote bijeenkomsten. Bovendien worden er in het gebouw tentoonstellingen georganiseerd. Als je er binnen bent dan is al gauw duidelijk dat De Utrecht, zoals de bewoner zich vroeger noemde, groot en belangrijk is geweest: de grote zaal heeft een mooie houten betimmering die aan de bovenrand is versierd met een lange rij wapenschilden die laat weten dat er naast het hoofdkantoor in Utrecht kantoren waren in Amsterdam, Rotterdam, Tilburg, Kopenhagen, Brussel en Rijssel. En in Leeuwarden dus. Wikipedia leert dat ‘De Utrecht’ via onder meer AMEV en Fortis opgegaan is in de ASR Verzekeringen.

Het pand aan de Tweebaksmarkt bestaat uit drie delen: een voordeel met zadeldak, een achterdeel met zadeldak dwars daarop en een torentje met puntdak. Op het torentje bevindt zich een beeld van vier pelikanen. Peter Karstkarel, de schrijver die bijna alles wat in het Noorden, speciaal in Friesland, gebouwd is heeft beschreven noemde het in ‘Sierlijk Bouwen’ ‘misschien wel hét juweeltje van de Amsterdamse richting van de Art Nouveau, de Nieuwe Kunst, van het land’.  Architecten J.F. Staal en A.J. Kropmoller waren in 1902 op jonge leeftijd samen een architectenbureau begonnen. Ze kregen samen in 1903 de opdracht voor dit bijkantoor van De Utrecht.  

In het gebouw is nu een tentoonstelling van1911VG De Utrecht2 de beeldhouwer Joost van den Toorn, geboren in 1954 in Amsterdam en afgestudeerd aan de Gerrit Rietveld Academie aldaar. Hij heeft veel gereisd en andere culturen leren kennen en laat zich inspireren door etnografica en outsiderkunst waarvan hij zelf een uitgebreide collectie bezit.

De hier tentoongestelde kunstwerken hebben vaak een cartoonesk uiterlijk, waarbij oude symbolen worden gecombineerd met populaire beeldtaal. Het zijn ruwe beelden in klei die kleurig beschilderd zijn en fantastische vormen hebben. Ze vormen een geweldig contrast met de nieuwe aanbouw waar geen enkele rechte wand in zit. Alleen de vloer is recht. In die pure witte omgeving staan de kleurrijke beelden opgesteld in een woud van wuivende palmen.

In verschillende vertrekken staan beelden die weer een andere kant laten zien. Zo staat op de grote vergadertafel op de verdieping het mooi afgewerkte Never Ending Story dat een route aangeeft door een onheilspellend of onherbergzaam landschap van uit de grond oprijzende stekels. Een werk dat wonderlijk goed aansluit op wat er nu in de wereld gebeurt.

In de houten zolders boven de ingang van De Utrecht zijn een aantal speelse objecten verzameld zoals wandborden van zijn grote voorbeelden Pierre Janssen en Rudi Fuchs en dichtbij een onheilspellende installatie boven de ingang een grijnzend portret van Monseigneur Gijsen.

Een prachtig gebouw met mooie kleine tentoonstelling.

----------

De illustraties komen van de auteur
© 2022 Dik Kruithof
powered by CJ2