Het is nu reeds vier dagen geleden

dat ik de overjaarse gsm van moeder

kwijt ben gespeeld, ze had hem nog

maar een weekje aan mij uitgeleend.

Zij was razend en ik was in paniek

stel je voor dat een zieke mens ons 

in diskrediet brengt! Dus Cloclo, zorg 

dat je hem vlug vindt! riep ze streng.

Zo marcheerde ik tot bij mijn provider 

om het nummer te blokkeren zodat wij

niet meer aan slapeloze nachten leden.

Toch dacht ik gisteren nog: we vinden dat

ouderwetse mobiel wel dat mijn moeder al

twintig jaar in haar bedschuif bij zich hield.

Ik wou eigenlijk met dat piepkleine model 

de mensen provoceren die hier in de lift 

met veel te grote smartphones paraderen.

Ach, kleine zonden worden snel bestraft

en dus ben ik weer terug van af, moet ik

nu m'n enorme iPhone verbergen voor al 

deze dwergen, jawel noem mij maar maf.

Maar dit gedicht is bij lange nog niet af

zopas heeft moeder mij met een vondst

verrast! Hij lag in de auto, zei ze met haar

blonde blije glimlach, tijd voor een relaxte

symphony van Bach en een glaasje wijn!

 

En zo kent ook deze poëem

onverwachts een goed eind!

----------

De gsm is bewerkt door Henk Klaren