archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 18
Jaargang 18
2 september 2021
Bezigheden > Ontmoetingen delen printen terug
Hij was er voor het eerst Reinier van Delden

1818BZ EerstHij was er voor het eerst.
Was totaal flabbergasted.
Een woord wat ik overigens nooit gebruik.
Maar hij was het.
Hij had naar een schilderij staan kijken.
Was daardoor behoorlijk van slag.
Uit zijn doen.
Van de kaart.
En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Maar goed, hij stond voor mijn neus.
Te shaken.
Ergens danig van onder de indruk.
Hoe oud zou hij geweest zijn.
Zeventien, schat ik.
Voor het eerst van zijn leven in een museum.
Ik vroeg wat ik voor hem kon doen.
Een boek wou hij.
Een boek van een schilder.
Het gaat er nu even niet om welke.
Maar hij praatte honderduit.
Hield ook niet op.
Hij bleef maar door tetteren.

Ik liet hem.
Wat moest ik anders.
Hij had het licht gezien.
En ik geloofde hem.
Hij begon te vertellen.
Hele zinnen te zeggen.
Het was te mooi om waar te zijn.
Iets uit een boek.
Waarvan je nog niet weet hoe het afloopt.
Maandag zou hij beginnen.
Bij het leger.
Als hospik.

Ik schrok ervan.
Hij zelf blijkbaar ook.
Daar stond geen soldaat.
Daar stond een kunstenaar.
Die op het kruispunt van zijn leven stond.
Nou sta je dat als mens wel vaker.
Maar bij hem was het overduidelijk.
Hij vroeg hoe hij een kunstenaar kon worden.
Ik zei dat hij het al was.
En dat hij maar zijn baas moest bellen.
Dat hij maandag niet kwam.
Omdat hij niet over lijken ging.

-----
Het plaatje is van: Linda Hulshof
Meer informatie: lindahulshof71@gmail.com

© 2021 Reinier van Delden meer Reinier van Delden - meer "Ontmoetingen" -
Bezigheden > Ontmoetingen
Hij was er voor het eerst Reinier van Delden
1818BZ EerstHij was er voor het eerst.
Was totaal flabbergasted.
Een woord wat ik overigens nooit gebruik.
Maar hij was het.
Hij had naar een schilderij staan kijken.
Was daardoor behoorlijk van slag.
Uit zijn doen.
Van de kaart.
En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Maar goed, hij stond voor mijn neus.
Te shaken.
Ergens danig van onder de indruk.
Hoe oud zou hij geweest zijn.
Zeventien, schat ik.
Voor het eerst van zijn leven in een museum.
Ik vroeg wat ik voor hem kon doen.
Een boek wou hij.
Een boek van een schilder.
Het gaat er nu even niet om welke.
Maar hij praatte honderduit.
Hield ook niet op.
Hij bleef maar door tetteren.

Ik liet hem.
Wat moest ik anders.
Hij had het licht gezien.
En ik geloofde hem.
Hij begon te vertellen.
Hele zinnen te zeggen.
Het was te mooi om waar te zijn.
Iets uit een boek.
Waarvan je nog niet weet hoe het afloopt.
Maandag zou hij beginnen.
Bij het leger.
Als hospik.

Ik schrok ervan.
Hij zelf blijkbaar ook.
Daar stond geen soldaat.
Daar stond een kunstenaar.
Die op het kruispunt van zijn leven stond.
Nou sta je dat als mens wel vaker.
Maar bij hem was het overduidelijk.
Hij vroeg hoe hij een kunstenaar kon worden.
Ik zei dat hij het al was.
En dat hij maar zijn baas moest bellen.
Dat hij maandag niet kwam.
Omdat hij niet over lijken ging.

-----
Het plaatje is van: Linda Hulshof
Meer informatie: lindahulshof71@gmail.com
© 2021 Reinier van Delden
powered by CJ2