 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
Nummer 17 Jaargang 18 1 juli 2021 |
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Bezigheden > Ontmoetingen | ||||
| Magnetisme | Willem Minderhout | |||
 Vanochtend, op weg naar mijn dagelijkse zeebad, liep ik langs een man die met een metaaldetector het strand aan een grondig onderzoek onderwierp. Toen ik hem passeerde vroeg ik me af wat je tegen zo’n man als groet zou kunnen zeggen. Een visser kun je altijd jolig vragen of ‘ze nog een beetje willen bijten’, maar kun je zo’n magneetridder vragen of hij zijn schat al gevonden heeft? Of wordt zo iemand dan boos? Zwijgend passeerden we elkaar.Terwijl ik de branding doorkliefde dacht ik dat zo’n man een praatje vast wel op prijs zou stellen. Dat gedoe met zo’n metaaldetector is toch één schreeuw om aandacht? Of zou hij echt denken dat Long John Silver zijn buit in het strand tegenover paviljoen De Staat heeft verborgen? Toen ik de zee weer uitkwam had ik me voorgenomen een grap te maken. Ik zou hem vragen: ‘Is dat geen gedoe met zo’n detector? Kunt u zich niet beter laten vaccineren? Dan blijven die munten vanzelf kleven.’ De man was echter al te ver weg. Bovendien had hij een koptelefoon op die bij zijn detector hoort, wat niet bevorderlijk is voor mondeling contact. Zwijgend liep ik door. Zo leuk was die grap natuurlijk ook weer niet. |
||||
| © 2021 Willem Minderhout | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||