archiefvorig nr.lopend nr.
			Nummer 15 Jaargang 18 3 juni 2021

	Bezigheden > Ontmoetingen delen printen terug Rue de Palais 1 Claude Aendenboom Jawel, op het trouwfeest van mijn broer in 1997 was vader zich bewust dat zijn kersverse schoondochter een goede partij was voor zijn zoon! Fier als een pauw poseerde hij met moeder en het koppel voor de lens van een vriend/fotograaf, met op de achtergrond het Atomium. Toen we met zijn allen (een vijftiental personen) naar het stadhuis reden om het huwelijk te voltrekken, passeerden wij het Koninklijk Paleis. Vader grinnikte en pochte: ‘Poeh, het huisje van mijn betovergrootvader was nog veel majestueuzer!’ Vader zelf woonde ooit in één van de kamers van een oud herenhuis, maar ironisch genoeg was zijn adres: Rue de Palais 1. Er waren daar vijf kamers te huur maar slechts twee waren er bezet, eentje door vader en één door Dirk, een eenzame veertigjarige natuurkundige. Koken en eten deed men in de kelder. Dirk was hoog-intelligent en kwam ook van een goede familie, maar was aan lager wal geraakt door de drank, net zoals mijn vader. Bij kennismaking met mijn vader klikte het langs geen kanten, Dirk was blijkbaar geestelijk gestoord. Vader meed hem als de pest en ging enkel in de late avond zijn maaltijd bereiden, als Dirk zijn roes uitsliep. Tot vader een keer een oud schaakbord op de keukentafel zag staan … bleek dat Dirk een fervent schaker was. Het duurde dan ook niet lang of vader daagde Dirk uit! De ene partij volgde na de andere, soms bestreek één schaakpartij meerdere weken. Ja, beide heren waren aan elkaar gewaagd. Maar op een ochtend, toen vader een omelet wilde klaarmaken, bestudeerde hij nog eens de positie die de avond tevoren was ontstaan en viel het hem op dat zijn 'toren' was verwijderd van het schaakbord, in vaders nadeel uiteraard. Want vader had een supergeheugen en dus sprak hij er zijn huisgenoot over aan. En toen gebeurde het: de waanzinnige ontkende alles, begon te schreeuwen en te vloeken, te spuwen en kwam bedreigend over. Kortom hij sloeg razend de boel kort en klein! Vader vluchtte naar boven en belde meteen zijn huisbaas, deze stuurde op zijn beurt een ambulance. De volgende dag was de rust teruggekeerd, Dirk was in gedwongen opname voor een paar maanden ergens in een kliniek te Brussel centrum. Vader was nu de enige bewoner in het pand. En ja, hij voelde zich weer koning te rijk, zelfs de verwilderde tuin die hij mooi had bewerkt, leek weer op zijn toenmalige jardin du chateau! De vele vrolijke vogels klonken zo prachtig als weleer. ------ Het plaatje is van Linda Hulshof Meer informatie op: lindahulshof71@gmail.com © 2021 Claude Aendenboom meer Claude Aendenboom - meer "Ontmoetingen" -

Bezigheden > Ontmoetingen
Rue de Palais 1	Claude Aendenboom
Jawel, op het trouwfeest van mijn broer in 1997 was vader zich bewust dat zijn kersverse schoondochter een goede partij was voor zijn zoon! Fier als een pauw poseerde hij met moeder en het koppel voor de lens van een vriend/fotograaf, met op de achtergrond het Atomium. Toen we met zijn allen (een vijftiental personen) naar het stadhuis reden om het huwelijk te voltrekken, passeerden wij het Koninklijk Paleis. Vader grinnikte en pochte: ‘Poeh, het huisje van mijn betovergrootvader was nog veel majestueuzer!’ Vader zelf woonde ooit in één van de kamers van een oud herenhuis, maar ironisch genoeg was zijn adres: Rue de Palais 1. Er waren daar vijf kamers te huur maar slechts twee waren er bezet, eentje door vader en één door Dirk, een eenzame veertigjarige natuurkundige. Koken en eten deed men in de kelder. Dirk was hoog-intelligent en kwam ook van een goede familie, maar was aan lager wal geraakt door de drank, net zoals mijn vader. Bij kennismaking met mijn vader klikte het langs geen kanten, Dirk was blijkbaar geestelijk gestoord. Vader meed hem als de pest en ging enkel in de late avond zijn maaltijd bereiden, als Dirk zijn roes uitsliep. Tot vader een keer een oud schaakbord op de keukentafel zag staan … bleek dat Dirk een fervent schaker was. Het duurde dan ook niet lang of vader daagde Dirk uit! De ene partij volgde na de andere, soms bestreek één schaakpartij meerdere weken. Ja, beide heren waren aan elkaar gewaagd. Maar op een ochtend, toen vader een omelet wilde klaarmaken, bestudeerde hij nog eens de positie die de avond tevoren was ontstaan en viel het hem op dat zijn 'toren' was verwijderd van het schaakbord, in vaders nadeel uiteraard. Want vader had een supergeheugen en dus sprak hij er zijn huisgenoot over aan. En toen gebeurde het: de waanzinnige ontkende alles, begon te schreeuwen en te vloeken, te spuwen en kwam bedreigend over. Kortom hij sloeg razend de boel kort en klein! Vader vluchtte naar boven en belde meteen zijn huisbaas, deze stuurde op zijn beurt een ambulance. De volgende dag was de rust teruggekeerd, Dirk was in gedwongen opname voor een paar maanden ergens in een kliniek te Brussel centrum. Vader was nu de enige bewoner in het pand. En ja, hij voelde zich weer koning te rijk, zelfs de verwilderde tuin die hij mooi had bewerkt, leek weer op zijn toenmalige jardin du chateau! De vele vrolijke vogels klonken zo prachtig als weleer. ------ Het plaatje is van Linda Hulshof Meer informatie op: lindahulshof71@gmail.com
© 2021 Claude Aendenboom
	powered by CJ2