archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 15
Jaargang 18
3 juni 2021
Bezigheden > Galerie delen printen terug
Het kerkje van Raard Dik Kruithof

1815BZ Sonja1Op het overgebleven deel van de terp van Raard staat de Johannes de Doperkerk, daterend uit de 13e eeuw. In Romaanse bouwstijl gebouwd, met dikke muren, kleine boogvensters en een spitse toren, die er in 1807 nieuw is opgezet. De kerk is in 1988 gesloten en eigendom geworden van de Stichting Alde Fryske Tsjerken, die ruim vijftig (als rijksmonument aangewezen) kerken beheert. Vanaf 2002 was het Oerka museum Irene Verbeek er gehuisvest. Oerka was haar naam voor kunst uit de Oertijd toen het landschap van wadden en terpen was ontstaan. Vanaf 2019 is het de werkruimte van de Leeuwarder schilder Paul Andringa, die er geregeld tentoonstellingen met andere kunstenaars organiseert.

Van Paul Andringa zag ik jaren geleden al werk bij een atelierbezoek in Leeuwarden. Mooi vond ik toen zijn kleurige houten objecten, die door de vorm aan huisjes deden denken maar waar de kleur juist een andere invulling aan gaf. Op de tafel met het bezoekersboek lagen zelfs nog foto’s ervan, dus hij moet er zelf ook goede herinneringen aan hebben. Zijn werk nu is vooral schilderwerk met veel lichte kleuren en ijle wazige vormen.
Tot en met 12 juni is er ook werk te zien van Sonja Burgerjon. Zelf schrijft ze: 'In mijn werk zijn geabstraheerde landschappen en de kringloop van groei-bloei-verval-dood bestendige thema's. Ik pas een breed scala aan gemengde technieken toe met benutting van uiteenlopende materialen als hout, wol, ijzer, koper, rubber, kunststof, as, aarde en zand. Titels geef ik niet aan mijn werk, omdat ik de kijker niet wil sturen. Het gaat mij om de emotie die iedereen er zelf aan beleeft. Wel werk ik in thema's zoals afscheid, tulp. Mijn werk verdeel ik onder in: grafiek, houtreliëf, olieverf/gemengde techniek, ruimtelijk werk.'

Burgerjon studeerde monumentale kunst aan de academie Vredeman de Vries in Leeuwarden1815BZ Sonja2 en behaalde in 1991 cum laude het diploma aan de Academie Minerva in Groningen, waar Vredeman de Vries door het Herenakkoord uit 1989 onderdeel van was geworden. Sindsdien woont en werkt zij in een voormalig graanpakhuis aan de Oostersingel in Leeuwarden, waar de begane grond door kunstschilder Jentsje Popma was verbouwd tot een atelier, dat door hem Weerklank werd genoemd.

Een sublieme inspiratie voor de werken van de expositie ontstond tijdens een oriënterend bezoek aan Paul Andringas atelier in het kerkje van Raard. Het was november, de bomen waren al kaal – buigend onder de herfstwind. De werken zijn een neerslag van die indrukken. ‘Er zijn verschillende technieken gebruikt. Zoals in bijna al mijn werk gaat dat van tekenen, schilderen tot aan houtreliëfs en linosnede en de afdrukken daarvan. Eigenlijk is er steeds een grafisch aspect aan het werk.’

In 2012 schreef ik over haar werk na een atelierbezoek en daarna vind ik het nog krachtiger en intenser geworden. Het begon in 2014 met een serie leistenen plaatjes die op verdrietige wijze in haar bezit kwamen, wat in het werk ook aansprekend naar voren komt en waarvan er twee in de kerk te zien zijn. Het zijn meestal eenzame figuren in zwart of wit op de grijze leiplaatjes. Hier zijn het bomen. Dat sluit prachtig aan bij het nieuwe werk, waarin een eenzame boom met takken van ijzerdraad op een stapel witte houtresten de droefheid weergeeft van winters slecht weer. Net als de hele rij verwaaide ijzerdraadvormen op een onderlaag van klei direct het beeld oproept van de kale herfst in de kleistreken. Prachtig en kleurig zijn de schriften met werken op papier en heel mooi en stralend is het houtreliëf met bladkoper, dat dezelfde rij bomen in het voorjaar zou kunnen zijn. Mooi werk in een eeuwenoud kerkje.

------
De plaatjes zijn van de schrijver
© 2021 Dik Kruithof meer Dik Kruithof - meer "Galerie" -
Bezigheden > Galerie
Het kerkje van Raard Dik Kruithof
1815BZ Sonja1Op het overgebleven deel van de terp van Raard staat de Johannes de Doperkerk, daterend uit de 13e eeuw. In Romaanse bouwstijl gebouwd, met dikke muren, kleine boogvensters en een spitse toren, die er in 1807 nieuw is opgezet. De kerk is in 1988 gesloten en eigendom geworden van de Stichting Alde Fryske Tsjerken, die ruim vijftig (als rijksmonument aangewezen) kerken beheert. Vanaf 2002 was het Oerka museum Irene Verbeek er gehuisvest. Oerka was haar naam voor kunst uit de Oertijd toen het landschap van wadden en terpen was ontstaan. Vanaf 2019 is het de werkruimte van de Leeuwarder schilder Paul Andringa, die er geregeld tentoonstellingen met andere kunstenaars organiseert.

Van Paul Andringa zag ik jaren geleden al werk bij een atelierbezoek in Leeuwarden. Mooi vond ik toen zijn kleurige houten objecten, die door de vorm aan huisjes deden denken maar waar de kleur juist een andere invulling aan gaf. Op de tafel met het bezoekersboek lagen zelfs nog foto’s ervan, dus hij moet er zelf ook goede herinneringen aan hebben. Zijn werk nu is vooral schilderwerk met veel lichte kleuren en ijle wazige vormen.
Tot en met 12 juni is er ook werk te zien van Sonja Burgerjon. Zelf schrijft ze: 'In mijn werk zijn geabstraheerde landschappen en de kringloop van groei-bloei-verval-dood bestendige thema's. Ik pas een breed scala aan gemengde technieken toe met benutting van uiteenlopende materialen als hout, wol, ijzer, koper, rubber, kunststof, as, aarde en zand. Titels geef ik niet aan mijn werk, omdat ik de kijker niet wil sturen. Het gaat mij om de emotie die iedereen er zelf aan beleeft. Wel werk ik in thema's zoals afscheid, tulp. Mijn werk verdeel ik onder in: grafiek, houtreliëf, olieverf/gemengde techniek, ruimtelijk werk.'

Burgerjon studeerde monumentale kunst aan de academie Vredeman de Vries in Leeuwarden1815BZ Sonja2 en behaalde in 1991 cum laude het diploma aan de Academie Minerva in Groningen, waar Vredeman de Vries door het Herenakkoord uit 1989 onderdeel van was geworden. Sindsdien woont en werkt zij in een voormalig graanpakhuis aan de Oostersingel in Leeuwarden, waar de begane grond door kunstschilder Jentsje Popma was verbouwd tot een atelier, dat door hem Weerklank werd genoemd.

Een sublieme inspiratie voor de werken van de expositie ontstond tijdens een oriënterend bezoek aan Paul Andringas atelier in het kerkje van Raard. Het was november, de bomen waren al kaal – buigend onder de herfstwind. De werken zijn een neerslag van die indrukken. ‘Er zijn verschillende technieken gebruikt. Zoals in bijna al mijn werk gaat dat van tekenen, schilderen tot aan houtreliëfs en linosnede en de afdrukken daarvan. Eigenlijk is er steeds een grafisch aspect aan het werk.’

In 2012 schreef ik over haar werk na een atelierbezoek en daarna vind ik het nog krachtiger en intenser geworden. Het begon in 2014 met een serie leistenen plaatjes die op verdrietige wijze in haar bezit kwamen, wat in het werk ook aansprekend naar voren komt en waarvan er twee in de kerk te zien zijn. Het zijn meestal eenzame figuren in zwart of wit op de grijze leiplaatjes. Hier zijn het bomen. Dat sluit prachtig aan bij het nieuwe werk, waarin een eenzame boom met takken van ijzerdraad op een stapel witte houtresten de droefheid weergeeft van winters slecht weer. Net als de hele rij verwaaide ijzerdraadvormen op een onderlaag van klei direct het beeld oproept van de kale herfst in de kleistreken. Prachtig en kleurig zijn de schriften met werken op papier en heel mooi en stralend is het houtreliëf met bladkoper, dat dezelfde rij bomen in het voorjaar zou kunnen zijn. Mooi werk in een eeuwenoud kerkje.

------
De plaatjes zijn van de schrijver
© 2021 Dik Kruithof
powered by CJ2