![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() |
|
![]() |
![]() |
![]() Nummer 11 Jaargang 18 25 maart 2021 |
![]() |
![]() |
|
![]() |
|||||||||||||||||||||||||||
![]() |
![]() |
![]() |
Bezigheden > Dichten | ||||
Don't stop me now | Claude Aendenboom | |||
roem en mijn moeder geloofde in mij, gaf me toen een zoen op mijn neusje, ik lachte als een engel maar was eigenlijk een kneusje, was snel koleriek en bang voor alles wat er op deze wrede wrange planeet gebeurde, ik wilde echt verdwijnen, jawel, ik verstopte me achter de gordijnen. Gelukkig was ik redelijk intelligent, werd de primus van de klas, m'n ouders waren blij, stuurden mij na woelige jaren Latijn naar de universiteit van Gent, ik dronk echter te veel wijn, werd doodziek en moest vertoeven in een soort kliniek. Maar dan begon ik plots te dichten, kon zo bij mezelf de helse pijnen verlichten! Nu worden m'n literaire kunsten erkend en dat is genoeg voor mij! Einde experiment? Ik zie wel of ik mijn auteursrechten schend! ------ Het plaatje is van Han Busstra |
||||
© 2021 Claude Aendenboom | ||||
![]() |
![]() |
![]() |
||
![]() |
powered by CJ2 |