archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 10
Jaargang 18
12 maart 2021
Vermaak en Genot > Naar de film delen printen terug
Filmwel en -wee Hans Knegtmans

1810VG No MovieHet tijdperk van de gesloten bioscoop is bijna voorbij. Weliswaar is de informatie die mijn huisbioscoop Kijkhuis in Leiden verstrekt verre van volledig (precieze aanvangstijden van komende films worden nog nergens aangegeven) en het blijkt dat de filmliefhebber ineens een (niet gratis) formulier moet invullen met een recente online pasfoto maar vooruit, voor je hobby moet je wat over hebben. Het is jammer dat de medebewoners van mijn hofje geen affiniteit met het filmwezen hebben, dat maakt hen minder geschikt als informant. Gelukkig mogen ze mij wel lijden, dus het zal wel goed komen.

Waar ik me de afgelopen maanden het meest over verbaasde, was mijn totale gebrek aan belangstelling voor films die krantenrecescenten hadden opgeduikeld, en bij gebrek aan bioscoopvoorstellingen op de video hadden bekeken. Op zichzelf verwonderde me dat niet eens zo: ik wist dat ik zelden of nooit een filmvideo bekijk. Maar dat deze weerzin zo hevig was dat ik mijn ‘vrije’ tijd niet gebruikte om zelfs maar één video te huren, had ik niet voor mogelijk gehouden. Niet dat ik een hekel heb aan video en tv. Zoals menigeen kijk ik graag naar sport op televisie. (Vanmiddag nog heb ik met groot enthousiasme onze landgenoot Mathieu van der Poel de wielerkoers Strade Bianche zien winnen. En wat zou ik chagrijnig zijn geweest als Alaphilippe hem verslagen had!)

Maar ik heb eens te meer begrepen dat ik het grote bioscoopscherm nodig heb om me voldaan te kunnen voelen over een speelfilm of documentaire. Dat heeft mede te maken met een verminderend gezichtsvermogen, maar dat is niet het hele eieren eten. Voor de ware bioscoopkick heb ik het nodig dat mijn hele gezichtsveld met film gevuld is. Daardoor heb ik, afhankelijk van de schermgrootte, een sterke voorkeur voor de eerste tot en met derde rij van de zaal. De enkele keer dat ik door extreme drukte me moet behelpen met een achterafplaatsje op, zeg, de tiende of twaalfde rij, moet de film al erg meeslepend zijn, wil ik er nog plezier aan beleven.

Wanneer ik in gezelschap een film bezoek, vraagt mijn bioscooppartner of ik mij kan vinden in zijn of haar suggestie van rij of stoel. Zo leer ik mijn medefilmliefhebbers kennen. Nu is de loop er even uit maar ik weet zeker dat ik bij het eerstvolgende theaterbezoek mijn los/vaste filmpartner Z. zal ontmoeten. En ik kan voorspellen welke plaats hij heeft uitgekozen: vijfde of zesde stoel, zoveel mogelijk in het midden van de rij. Het enige wat we nu nog niet weten is, of de voorstelling in zaal 1 (beneden) of zaal 2 (boven) plaatsvindt. Die zijn namelijk niet even groot, al scheelt het weinig.

------
Het plaatje is van Henk Klaren


© 2021 Hans Knegtmans meer Hans Knegtmans - meer "Naar de film" -
Vermaak en Genot > Naar de film
Filmwel en -wee Hans Knegtmans
1810VG No MovieHet tijdperk van de gesloten bioscoop is bijna voorbij. Weliswaar is de informatie die mijn huisbioscoop Kijkhuis in Leiden verstrekt verre van volledig (precieze aanvangstijden van komende films worden nog nergens aangegeven) en het blijkt dat de filmliefhebber ineens een (niet gratis) formulier moet invullen met een recente online pasfoto maar vooruit, voor je hobby moet je wat over hebben. Het is jammer dat de medebewoners van mijn hofje geen affiniteit met het filmwezen hebben, dat maakt hen minder geschikt als informant. Gelukkig mogen ze mij wel lijden, dus het zal wel goed komen.

Waar ik me de afgelopen maanden het meest over verbaasde, was mijn totale gebrek aan belangstelling voor films die krantenrecescenten hadden opgeduikeld, en bij gebrek aan bioscoopvoorstellingen op de video hadden bekeken. Op zichzelf verwonderde me dat niet eens zo: ik wist dat ik zelden of nooit een filmvideo bekijk. Maar dat deze weerzin zo hevig was dat ik mijn ‘vrije’ tijd niet gebruikte om zelfs maar één video te huren, had ik niet voor mogelijk gehouden. Niet dat ik een hekel heb aan video en tv. Zoals menigeen kijk ik graag naar sport op televisie. (Vanmiddag nog heb ik met groot enthousiasme onze landgenoot Mathieu van der Poel de wielerkoers Strade Bianche zien winnen. En wat zou ik chagrijnig zijn geweest als Alaphilippe hem verslagen had!)

Maar ik heb eens te meer begrepen dat ik het grote bioscoopscherm nodig heb om me voldaan te kunnen voelen over een speelfilm of documentaire. Dat heeft mede te maken met een verminderend gezichtsvermogen, maar dat is niet het hele eieren eten. Voor de ware bioscoopkick heb ik het nodig dat mijn hele gezichtsveld met film gevuld is. Daardoor heb ik, afhankelijk van de schermgrootte, een sterke voorkeur voor de eerste tot en met derde rij van de zaal. De enkele keer dat ik door extreme drukte me moet behelpen met een achterafplaatsje op, zeg, de tiende of twaalfde rij, moet de film al erg meeslepend zijn, wil ik er nog plezier aan beleven.

Wanneer ik in gezelschap een film bezoek, vraagt mijn bioscooppartner of ik mij kan vinden in zijn of haar suggestie van rij of stoel. Zo leer ik mijn medefilmliefhebbers kennen. Nu is de loop er even uit maar ik weet zeker dat ik bij het eerstvolgende theaterbezoek mijn los/vaste filmpartner Z. zal ontmoeten. En ik kan voorspellen welke plaats hij heeft uitgekozen: vijfde of zesde stoel, zoveel mogelijk in het midden van de rij. Het enige wat we nu nog niet weten is, of de voorstelling in zaal 1 (beneden) of zaal 2 (boven) plaatsvindt. Die zijn namelijk niet even groot, al scheelt het weinig.

------
Het plaatje is van Henk Klaren
© 2021 Hans Knegtmans
powered by CJ2