archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 7
Jaargang 18
28 januari 2021
Vermaak en Genot > Naar de film delen printen terug
Bepaald niet makkelijk Hans Knegtmans

1807VG BridgeBevoegde instanties maken het almaar moeilijker om iets over bioscoopfilms te rapporteren. Bioscopen dicht en zo. Maar, zoals ik hier al eerder vermeldde, heb ik mijn filmschriftjes nog, waar alle films in staan die ik de laatste 50 jaar in de bioscoop gezien heb. De film Bridge of Spies bijvoorbeeld (recentelijk op de tv) bleek ik in 2015 in de bioscoop al gezien te hebben. Twee keer zelfs. Dat is voor mijn doen niet uitzonderlijk. Opmerkelijk was wel dat ik ruim twee weken nodig had gehad om de film nog eens te gaan zien: 26/11 versus 10/12. Na het zien van de recente tv-vertoning, heb ik wel een vermoeden waarom ik er indertijd zo nodig nog een keer heen moest.

De film begint op zijn gemakje. Hij is aanvankelijk zelfs een beetje traag. Maar plotseling gebeurt er iets dat ik niet kan plaatsen, waardoor ik de intrige plotseling nog maar half begrijp, terwijl dit probleem niet wordt opgelost in de rest van de film. Gelukkig heb ik voor dat soort noodgevallen voldoende filmliteratuur ter beschikking om de raadsels te helpen oplossen zonder dat ik de lezer te kort doe. (Dit gaat natuurlijk niet altijd op. Ik zal het niet in mijn hoofd halen om mij te vertillen aan de film Stalker – om het meest beruchte voorbeeld maar te noemen.)

Bridge of Spies is geen Stalker, maar desondanks vermelden meerdere Amerikaanse recensenten (die ik na afloop raadpleegde) dat de film ongewoon complex is. Dat was ook mijn ervaring. Opmerkelijk, want maker Stanley Kubrick heeft de reputatie te hechten aan een helder verteld verhaal. Als de spionagefilm (1957, dus koude oorlog alom) al een hoofdpersoon heeft, is dat James T. Donovan, gespeeld door Tom Hanks. Die is intermediair in de moeizame uitwisseling tussen twee personages. Enerzijds willen de Russen graag ‘hun’ spion Rudolf Abel – die nu in Berlijn gevangen zit – terug hebben. Als tegenprestatie zijn zij bereid, Abel aan het westen over te dragen.

In dit proces is Donovan geen neutrale buitenstaander. Abel en hij zijn bevriend geraakt, hoezeer zij ook verschillen in nationaliteit en maatschappelijke positie. Spielberg laat zich niet meeslepen door het dramatische gegeven. Bridge of spies is geen film waarbij je de tranen moet wegslikken.

Tom Hanks is in zijn vertolking van de recht-door-zeeë advocaat Donovan een genoegen om naar te kijken. Maar de échte ster van de film is Mark Rylance in zijn vertolking van Rudolf Abel. Hij kreeg een Oscar voor beste mannelijke bijrol. Volgens mijn bronnen is dit zijn grote doorbraak geweest. Ik geloof het graag. Als bonus tekenden mijn favoriete filmmakers Ethan en Joel Coen voor het scenario. Dat maakt (zie boven) de film er niet makkelijker op, maar dat is geen straf.


© 2021 Hans Knegtmans meer Hans Knegtmans - meer "Naar de film" -
Vermaak en Genot > Naar de film
Bepaald niet makkelijk Hans Knegtmans
1807VG BridgeBevoegde instanties maken het almaar moeilijker om iets over bioscoopfilms te rapporteren. Bioscopen dicht en zo. Maar, zoals ik hier al eerder vermeldde, heb ik mijn filmschriftjes nog, waar alle films in staan die ik de laatste 50 jaar in de bioscoop gezien heb. De film Bridge of Spies bijvoorbeeld (recentelijk op de tv) bleek ik in 2015 in de bioscoop al gezien te hebben. Twee keer zelfs. Dat is voor mijn doen niet uitzonderlijk. Opmerkelijk was wel dat ik ruim twee weken nodig had gehad om de film nog eens te gaan zien: 26/11 versus 10/12. Na het zien van de recente tv-vertoning, heb ik wel een vermoeden waarom ik er indertijd zo nodig nog een keer heen moest.

De film begint op zijn gemakje. Hij is aanvankelijk zelfs een beetje traag. Maar plotseling gebeurt er iets dat ik niet kan plaatsen, waardoor ik de intrige plotseling nog maar half begrijp, terwijl dit probleem niet wordt opgelost in de rest van de film. Gelukkig heb ik voor dat soort noodgevallen voldoende filmliteratuur ter beschikking om de raadsels te helpen oplossen zonder dat ik de lezer te kort doe. (Dit gaat natuurlijk niet altijd op. Ik zal het niet in mijn hoofd halen om mij te vertillen aan de film Stalker – om het meest beruchte voorbeeld maar te noemen.)

Bridge of Spies is geen Stalker, maar desondanks vermelden meerdere Amerikaanse recensenten (die ik na afloop raadpleegde) dat de film ongewoon complex is. Dat was ook mijn ervaring. Opmerkelijk, want maker Stanley Kubrick heeft de reputatie te hechten aan een helder verteld verhaal. Als de spionagefilm (1957, dus koude oorlog alom) al een hoofdpersoon heeft, is dat James T. Donovan, gespeeld door Tom Hanks. Die is intermediair in de moeizame uitwisseling tussen twee personages. Enerzijds willen de Russen graag ‘hun’ spion Rudolf Abel – die nu in Berlijn gevangen zit – terug hebben. Als tegenprestatie zijn zij bereid, Abel aan het westen over te dragen.

In dit proces is Donovan geen neutrale buitenstaander. Abel en hij zijn bevriend geraakt, hoezeer zij ook verschillen in nationaliteit en maatschappelijke positie. Spielberg laat zich niet meeslepen door het dramatische gegeven. Bridge of spies is geen film waarbij je de tranen moet wegslikken.

Tom Hanks is in zijn vertolking van de recht-door-zeeë advocaat Donovan een genoegen om naar te kijken. Maar de échte ster van de film is Mark Rylance in zijn vertolking van Rudolf Abel. Hij kreeg een Oscar voor beste mannelijke bijrol. Volgens mijn bronnen is dit zijn grote doorbraak geweest. Ik geloof het graag. Als bonus tekenden mijn favoriete filmmakers Ethan en Joel Coen voor het scenario. Dat maakt (zie boven) de film er niet makkelijker op, maar dat is geen straf.
© 2021 Hans Knegtmans
powered by CJ2