archiefvorig nr.lopend nr.
			Nummer 19 Jaargang 17 17 september 2020

	Beschouwingen > Het leven zelf delen printen terug Getest, wel twee keer! Henk Klaren Eind augustus had ik flinke keelpijn. Zo’n keelpijn die een mens wel eens vaker heeft. Vervelend, maar gaat wel over. Ja, dat zal wel, maar het is wel een symptoom, een ‘milde klacht’. Dan moet je je laten testen. Woensdag belde ik dus maar met het landelijk afsprakennummer. Zou dat wel lukken? Want ik heb geen auto en je mag niet met het openbaar vervoer’, of met de taxi. En je leest eigenlijk alleen maar over van die teststraten. Wattenstaafjes door het open autoraam. Gelukkig waren er inmiddels ook testlocaties voor voetgangers. En nog wel in mijn woonplaats – Den Haag – zelve. Was ik een poos eerder ziekjes geworden dan had ik naar Nootdorp gemoeten. Tsja, te ver om te lopen en mijn fiets heeft al meer dan een decennium twee lekke banden. Maar goed, de locatie was – en is – een kleine drie kwartier stiefelen van mijn huis. En ik kon de volgende dag al terecht. Binnen 48 uur uitslag was de mededeling. Er is een site waar je de uitslag kunt bekijken. Vrijdagochtend heb ik maar eens gekeken. Negatief, niet besmet, hartstikke mooi. Met de keelpijn ging het ook al wat beter. De week daarop voelde ik me niet zo best. Rillend van de kou, griepgevoel, hoofdpijn, flinke verhoging. Zeg maar koorts. Andere symptomen. Moest ik me nou opnieuw laten testen? Geprobeerd de GGD te bellen voor advies. Drie kwartier: ‘al onze medewerkers ….’  u kent dat wel. Huisarts maar eens gebeld. Het advies was bepaald niet eenduidig. Geen wonder, want er is natuurlijk nog niet zo veel bekend. Haar overwegingen en twijfels leken sterk op de mijne. Dus heb ik maar het zekere voor het onzekere genomen en heb ik – nu online, want telefonisch lukte niet – maar weer een afspraak gemaakt. Alweer voor één dag na mijn aanvraag. De koorts was, met behulp van een paracetamolletje, wel wat gezakt, dus de wandeling was haalbaar. Het testen ging allemaal heel efficiënt. Geen wachttijden. Vriendelijke medewerkers. Diezelfde avond kreeg ik al een mailtje: de uitslag staat op de site. Ik daar naar toe. Zorgvuldige inlogprocedure, DigiD enzo, duurt even, maar zorgvuldigheid voor alles. Alweer negatief: ‘U bent niet besmet’. Nou, da’s dan mooi. Dan denk je dat je beter bent, maar de griep is nog niet weg. Raar effect! Dat ging dus allemaal razendsnel, terwijl precies in die dagen de media vol stonden met berichten over de tekort schietende testcapaciteit, waardoor mensen soms dagen op de afspraak en daaropvolgend de uitslag moesten wachten. Dan zit je allerlei berichtgeving tot je te nemen, terwijl je eigen ervaring daar diametraal tegenover staat. Nog een raar effect. Ik maakte nog een paar foto’s van de testlocatie. Iemand vroeg of ik dat niet wilde doen. Maar bijgaand plaatje kan vast geen kwaad. Gewoon een tentje, geen mens te zien. Wel wat kruisen op de grond op anderhalve meter van elkaar en pijlen met looprichtingen. En, o ja, ik ben weer helemaal beter. ------ Het plaatje is van de schrijver © 2020 Henk Klaren meer Henk Klaren - meer "Het leven zelf" -

Beschouwingen > Het leven zelf
Getest, wel twee keer!	Henk Klaren
Eind augustus had ik flinke keelpijn. Zo’n keelpijn die een mens wel eens vaker heeft. Vervelend, maar gaat wel over. Ja, dat zal wel, maar het is wel een symptoom, een ‘milde klacht’. Dan moet je je laten testen. Woensdag belde ik dus maar met het landelijk afsprakennummer. Zou dat wel lukken? Want ik heb geen auto en je mag niet met het openbaar vervoer’, of met de taxi. En je leest eigenlijk alleen maar over van die teststraten. Wattenstaafjes door het open autoraam. Gelukkig waren er inmiddels ook testlocaties voor voetgangers. En nog wel in mijn woonplaats – Den Haag – zelve. Was ik een poos eerder ziekjes geworden dan had ik naar Nootdorp gemoeten. Tsja, te ver om te lopen en mijn fiets heeft al meer dan een decennium twee lekke banden. Maar goed, de locatie was – en is – een kleine drie kwartier stiefelen van mijn huis. En ik kon de volgende dag al terecht. Binnen 48 uur uitslag was de mededeling. Er is een site waar je de uitslag kunt bekijken. Vrijdagochtend heb ik maar eens gekeken. Negatief, niet besmet, hartstikke mooi. Met de keelpijn ging het ook al wat beter. De week daarop voelde ik me niet zo best. Rillend van de kou, griepgevoel, hoofdpijn, flinke verhoging. Zeg maar koorts. Andere symptomen. Moest ik me nou opnieuw laten testen? Geprobeerd de GGD te bellen voor advies. Drie kwartier: ‘al onze medewerkers ….’  u kent dat wel. Huisarts maar eens gebeld. Het advies was bepaald niet eenduidig. Geen wonder, want er is natuurlijk nog niet zo veel bekend. Haar overwegingen en twijfels leken sterk op de mijne. Dus heb ik maar het zekere voor het onzekere genomen en heb ik – nu online, want telefonisch lukte niet – maar weer een afspraak gemaakt. Alweer voor één dag na mijn aanvraag. De koorts was, met behulp van een paracetamolletje, wel wat gezakt, dus de wandeling was haalbaar. Het testen ging allemaal heel efficiënt. Geen wachttijden. Vriendelijke medewerkers. Diezelfde avond kreeg ik al een mailtje: de uitslag staat op de site. Ik daar naar toe. Zorgvuldige inlogprocedure, DigiD enzo, duurt even, maar zorgvuldigheid voor alles. Alweer negatief: ‘U bent niet besmet’. Nou, da’s dan mooi. Dan denk je dat je beter bent, maar de griep is nog niet weg. Raar effect! Dat ging dus allemaal razendsnel, terwijl precies in die dagen de media vol stonden met berichten over de tekort schietende testcapaciteit, waardoor mensen soms dagen op de afspraak en daaropvolgend de uitslag moesten wachten. Dan zit je allerlei berichtgeving tot je te nemen, terwijl je eigen ervaring daar diametraal tegenover staat. Nog een raar effect. Ik maakte nog een paar foto’s van de testlocatie. Iemand vroeg of ik dat niet wilde doen. Maar bijgaand plaatje kan vast geen kwaad. Gewoon een tentje, geen mens te zien. Wel wat kruisen op de grond op anderhalve meter van elkaar en pijlen met looprichtingen. En, o ja, ik ben weer helemaal beter. ------ Het plaatje is van de schrijver
© 2020 Henk Klaren
	powered by CJ2