archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
Nummer 14 Jaargang 17 14 mei 2020 |
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Vermaak en Genot > Misdaadboeken | ||||
Eilandkrimi's | Dik Kruithof | |||
Borkum is het eiland dat goed bereikbaar is vanuit de Eemshaven, maar bij Duitsland hoort. Het is dus het begin van het rijtje Duitse Waddeneilanden dat verder gaat met: Juist, Norderney, Baltrum, Langeoog, Spiekeroog en Wangerooge. Althans, dan zijn we dus boven Oost-Friesland klaar. Het rijtje gaat nog verder richting Denemarken, langs de kust van Sleeswijk Holstein, maar dat laat ik even rusten. Oost-Friesland heeft zijn eigen (Friese) taal verloren in de tijd van het ontstaan van de Duitse eenheidsstaat en ze praten er nu dus Duits of Platt, Saksisch dat verwant is aan het Grunnegs, het Drents en het Twents. Ze compenseren dat verlies van de eigen taal met een grote aandacht voor verhalen uit en over hun regio. Dat wordt vooral duidelijk in de grote hoeveelheid politieromans en andere misdaadboeken die er over Oost Friesland geschreven worden. De succesvolste serie is ongetwijfeld die van Klaus Peter Wolff, over de detectives van het stadje Norden, die steeds de landelijke bestsellerlijsten halen. Maar een even opmerkelijk verschijnsel is dat bijna alle Oostfriese Waddeneilanden een eigen detectiveschrijver hebben, met misdaden van eigen bodem. Borkum heeft zelfs twee ‘eigen’ schrijvers die zich wijden aan misdaden op het eiland zelf . Voor een eiland dat iets kleiner is dan ons kleinste bewoonde Waddeneiland, Schiermonnikoog, en nog geen 6000 inwoners heeft, is dat toch een behoorlijke prestatie. Borkum behoort tot de Landkreis Leer en in Leer is Leda Verlag gevestigd, de uitgeverij van twee bevlogen liefhebbers van misdaadverhalen. Peter en Heike Gerdes, die zelf boeken schrijven maar ook andere schrijvers stimuleren en uitgeven. Tevens hebben ze een café en een winkel in Leer, Tatort Taraxacum, waar ze bijeenkomsten en krimi-dagen organiseren. De eerste schrijfster, het gaat om twee vrouwen, is Birgit Rutenberg. Die stuurt Kommissarin Pia Seemann, met haar ‘Promenadenmischung’ (bastaardhond) Fräulein Mencke, ’s zomers, als er zo’n 200.000 gasten bijkomen op het eiland, ter versterking van de eilandpolitie naar Borkum in Vier Pfoten im Dünensand. Het is een prettig leesbare en tamelijk ingewikkelde detective, die met hulp van nieuwe strandvondsten wordt opgelost. Overigens woont Pia Seemann in het oude stadje Weener. vlakbij Leer, waar ze in haar eerste boek Vier Pfoten und ein Todesfall ook een zeer ingewikkelde familiemoord oplost. De tweede, die ik pas onlangs ontdekte, is Sina Jorritsma van uitgeverij Klarant. Die heeft al ongeveer tien delen uitgebracht van haar Friesen-serie, rond de Inselkommissare Monica Sander en Enno Moll. Er is een zeer goed werkende rolverdeling tussen die twee, waarin de oudere Enno de onstuimige maar best slimme Monica steeds knap weet te beschermen tegen de uiterst formele en voorzichtige Oberkommissar. In ‘Friesenwrack’ krijgen ze te maken met een lijk op een zeiljacht. Verder is er alleen een rijkeluiszoon aan boord die stijf staat van de drugs. Terwijl het moordwapen ontbreekt en er drie drankglazen over zijn. Is de dader overboord gesprongen? Het slachtoffer was een gehaaide onderzoeksjournaliste. Was ze betrokken bij afpersing van de vader, omdat in zijn worstfabriek een Poolse arbeider was verongelukt? Genoeg intrige dus en knap dat het binnen tweehonderd pagina’s wordt opgelost. Want dat is wel een voordeel van deze serie: het zijn weer ouderwetse detectivepockets, niet te dik dus. En mooi dat ze in Duitsland nog altijd gewoon pockets uitgeven! ------- Birgit Rutenberg, Vier Pfoten und ein Todesfall en Vier Pfoten im Dünensand, uitgeverij Leda, Leer Sina Jorritsma, Friesenlauf en Friesenwrack en nog 7 eerdere delen, Klarant Verlag |
||||
© 2020 Dik Kruithof | ||||
powered by CJ2 |