archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 12
Jaargang 2
21 april 2005
Vermaak en Genot > Was er nog wat op de tv? delen printen terug
Eindelijk een Publieke Omroep Katharina Kouwenhoven

0212 Eindelijk PO

Al jaren probeer ik mij te verschansen in het fort van de publieke omroep en de commerciëlen buiten de deur te houden. Waarom ik bij voorkeur niet naar de commerciëlen kijk is niet zozeer vanwege het programma-aanbod, maar vooral vanwege hun ongebreidelde hoeveelheid storende reclame, met als absolute dieptepunt het uitzenden van tenniswedstrijden waarin in elke twee minuten durende pauze tussen de games een heftig blokje reclame wordt verzonden. Het wordt echter steeds moeilijker om de commerciëlen te mijden, nu de wedstrijden van het Nederlands Elftal weer de moeite van het bekijken waard zijn, de eredivisiewedstrijden binnenkort van Nederland 2 verdwijnen en je voor Seinfeld ook niet terechtkunt bij de publieke zenders.
Ook de publieke omroep vervuilt haar uitzendingen met reclame, maar alleen tussen programma's door en niet als onderbreking ervan. Ook dat irriteert me behoorlijk, omdat hun hele programmering erop ingericht is om zoveel mogelijk reclameblokken te kunnen presenteren.

Maar nu is de gekozen burgemeester gesneuveld in de Eerste Kamer, Minister De Graaf opgestapt en een dreigende kabinetscrisis bezworen door nieuwe afspraken met D66. Ik verwacht weinig heil van gekozen burgemeesters, dus ik laat er geen traan om dat die voorlopig in de ijskast zijn gezet en bovendien bleek dit als onverwachte consequentie met zich mee te brengen dat er nieuwe afspraken gemaakt zijn over het wezen van de publieke omroep. Deze moet in ieder geval afstand doen van haar amusement, maar mogelijk wordt ook de reclame eraf gedonderd en mogen de omroepverenigingen hun bestaansrecht niet langer ontlenen aan hun leden, die tot lidmaatschap worden overgehaald door goedkope abonnementen op schreeuwerige programmabladen, die nota bene nog steeds het monopolie hebben op de programmagegevens.

Wel of geen amusement, dat zal me eigenlijk een zorg zijn, maar ik hoop van harte dat de reclame en de leden de laan uitvliegen. Inmiddels is voor deze opvatting steun gekomen vanuit onverdachte hoek, namelijk van de Raad voor Cultuur en dat kan zijn uitwerking op staatssecretaris Van der Laan niet missen, want die Raad wordt voorgezeten door haar partijgenote Winnie Sorgdrager. Zo gaat het immers in de politiek. Helaas is alleen over dat amusement een harde kabinetsafspraak gemaakt, een afspraak die meteen de nodige deining heeft veroorzaakt. Ik laat het gedoe over de invloed van allerlei omroepbonzen even buiten beschouwing, want ik begrijp weinig van wat voorzitters, directeuren, besturen en netmanagers eigenlijk doen en wat hun functie is. Er zijn ongetwijfeld te veel baasjes, die met het maken van programma's niets van doen hebben en een bureaucratische sta-in-de-weg vormen, maar daar heb je als kijker allemaal niet zoveel boodschap aan.

Nee, de vraag of Sterrenslag niet mag en Kopspijkers wel is voor de omroepwereld veel interessanter. Natuurlijk is dit allebei amusement. Het verschil is niet dat het ene programma iets van informatie bevat en het andere niet, het verschil zit hem in de kwaliteit. Sterrenslag is een wansmakelijk programma. De meetlat die hier gebruikt wordt heeft helemaal geen betrekking op de inhoud. Over de kwaliteit van programma's heeft de verantwoordelijke staatssecretaris echter niets te zeggen en daarom lost ze het waarschijnlijk zo op. En onder het mom dat het zo nuttig is voor allochtonen, vindt ze Lingo goed genoeg. Lariekoek natuurlijk, want allochtonen kijken niet naar Lingo, maar via hun schotels naar programma's uit hun land van herkomst. Lingo is nergens nuttig voor, behalve als je de gebrekkige taalvaardigheid van de modale Nederlander wilt bestuderen of de potsierlijke domheid van de nieuwe generatie presentatrices.
‘Giechel, giechel, oh schrijf je asbak met een k?’
Het lijkt mij een goede beslissing om alle spelletjes tot amusement te rekenen en te verbannen, inclusief de Postcodeloterij 1 tegen 100. Alleen echte quizzen, waarin pittige vragen beantwoord moeten worden, mogen blijven.

De hamvraag is natuurlijk wat er met de sportuitzendingen zal gebeuren. Ik reken dat tot 'cultuur' en 'informatie', maar het is evengoed amusement. Zoals iemand terecht opmerkte: elk programma valt in minstens drie categorieën. En sportuitzendingen worden zowel door de publieke omroep als door de commerciëlen verzorgd. Die genereren immers veel kijkers en dus veel reclame-inkomsten.
Voor de beoordeling van alle publieke programma's kunnen we natuurlijk het volk raadplegen middels een representatieve steekproef en deze een sorteertaak voorleggen: zet (een) kruisje(s) bij de categorie(ën) waarin volgens u het programma Costa, Het Lagerhuis, Vinger aan de pols, That's the question, De Notenclub, Zembla, PaPaul, Siska, Man bijt hond etc. etc. thuishoort. Noodlottig zou zijn wanneer geen enkel programma alleen in de categorie amusement zou scoren en vermakelijk wanneer heel veel programma's alleen in de categorie amusement zouden scoren. Als die er immers allemaal afgeknikkerd zouden worden kan de publieke omroep wellicht volstaan met één zender in plaats van de aanbevolen twee.

In de Omroepwet is kennelijk vastgelegd hoeveel procent van de tijd aan verschillende categorieën programma's besteed moet worden. En die wet kan zodanig veranderd worden dat er ook categorieën geschrapt kunnen worden. Maar de commerciëlen vallen natuurlijk niet onder die wet. Die mogen uitzenden wat ze willen. Dat zou wel eens als prettige bijkomstigheid kunnen hebben dat een aantal publieke omroepen het publieke bestel zal willen verlaten en commercieel gaat, de TROS voorop. Dan krijg je vanzelf een afslanking in de goede richting, tot we alleen de NOS en de NPS en een paar 'ideëlen' overhouden. Die maken vanzelf de programma’s waar de commerciëlen geen brood in zien. En dan kan ik me weer verschansen in mijn publieke fort, waar dan de reclame verdwenen is, want dit restant is commercieel niet interessant meer.
Hopelijk worden er door onze Staatssecretaris snel spijkers met koppen geslagen en laat ze zich niet afschrikken door dat behoudzuchtige clubje van omroepverenigingen. Op naar een echte publieke omroep.



© 2005 Katharina Kouwenhoven meer Katharina Kouwenhoven - meer "Was er nog wat op de tv?" -
Vermaak en Genot > Was er nog wat op de tv?
Eindelijk een Publieke Omroep Katharina Kouwenhoven
0212 Eindelijk PO

Al jaren probeer ik mij te verschansen in het fort van de publieke omroep en de commerciëlen buiten de deur te houden. Waarom ik bij voorkeur niet naar de commerciëlen kijk is niet zozeer vanwege het programma-aanbod, maar vooral vanwege hun ongebreidelde hoeveelheid storende reclame, met als absolute dieptepunt het uitzenden van tenniswedstrijden waarin in elke twee minuten durende pauze tussen de games een heftig blokje reclame wordt verzonden. Het wordt echter steeds moeilijker om de commerciëlen te mijden, nu de wedstrijden van het Nederlands Elftal weer de moeite van het bekijken waard zijn, de eredivisiewedstrijden binnenkort van Nederland 2 verdwijnen en je voor Seinfeld ook niet terechtkunt bij de publieke zenders.
Ook de publieke omroep vervuilt haar uitzendingen met reclame, maar alleen tussen programma's door en niet als onderbreking ervan. Ook dat irriteert me behoorlijk, omdat hun hele programmering erop ingericht is om zoveel mogelijk reclameblokken te kunnen presenteren.

Maar nu is de gekozen burgemeester gesneuveld in de Eerste Kamer, Minister De Graaf opgestapt en een dreigende kabinetscrisis bezworen door nieuwe afspraken met D66. Ik verwacht weinig heil van gekozen burgemeesters, dus ik laat er geen traan om dat die voorlopig in de ijskast zijn gezet en bovendien bleek dit als onverwachte consequentie met zich mee te brengen dat er nieuwe afspraken gemaakt zijn over het wezen van de publieke omroep. Deze moet in ieder geval afstand doen van haar amusement, maar mogelijk wordt ook de reclame eraf gedonderd en mogen de omroepverenigingen hun bestaansrecht niet langer ontlenen aan hun leden, die tot lidmaatschap worden overgehaald door goedkope abonnementen op schreeuwerige programmabladen, die nota bene nog steeds het monopolie hebben op de programmagegevens.

Wel of geen amusement, dat zal me eigenlijk een zorg zijn, maar ik hoop van harte dat de reclame en de leden de laan uitvliegen. Inmiddels is voor deze opvatting steun gekomen vanuit onverdachte hoek, namelijk van de Raad voor Cultuur en dat kan zijn uitwerking op staatssecretaris Van der Laan niet missen, want die Raad wordt voorgezeten door haar partijgenote Winnie Sorgdrager. Zo gaat het immers in de politiek. Helaas is alleen over dat amusement een harde kabinetsafspraak gemaakt, een afspraak die meteen de nodige deining heeft veroorzaakt. Ik laat het gedoe over de invloed van allerlei omroepbonzen even buiten beschouwing, want ik begrijp weinig van wat voorzitters, directeuren, besturen en netmanagers eigenlijk doen en wat hun functie is. Er zijn ongetwijfeld te veel baasjes, die met het maken van programma's niets van doen hebben en een bureaucratische sta-in-de-weg vormen, maar daar heb je als kijker allemaal niet zoveel boodschap aan.

Nee, de vraag of Sterrenslag niet mag en Kopspijkers wel is voor de omroepwereld veel interessanter. Natuurlijk is dit allebei amusement. Het verschil is niet dat het ene programma iets van informatie bevat en het andere niet, het verschil zit hem in de kwaliteit. Sterrenslag is een wansmakelijk programma. De meetlat die hier gebruikt wordt heeft helemaal geen betrekking op de inhoud. Over de kwaliteit van programma's heeft de verantwoordelijke staatssecretaris echter niets te zeggen en daarom lost ze het waarschijnlijk zo op. En onder het mom dat het zo nuttig is voor allochtonen, vindt ze Lingo goed genoeg. Lariekoek natuurlijk, want allochtonen kijken niet naar Lingo, maar via hun schotels naar programma's uit hun land van herkomst. Lingo is nergens nuttig voor, behalve als je de gebrekkige taalvaardigheid van de modale Nederlander wilt bestuderen of de potsierlijke domheid van de nieuwe generatie presentatrices.
‘Giechel, giechel, oh schrijf je asbak met een k?’
Het lijkt mij een goede beslissing om alle spelletjes tot amusement te rekenen en te verbannen, inclusief de Postcodeloterij 1 tegen 100. Alleen echte quizzen, waarin pittige vragen beantwoord moeten worden, mogen blijven.

De hamvraag is natuurlijk wat er met de sportuitzendingen zal gebeuren. Ik reken dat tot 'cultuur' en 'informatie', maar het is evengoed amusement. Zoals iemand terecht opmerkte: elk programma valt in minstens drie categorieën. En sportuitzendingen worden zowel door de publieke omroep als door de commerciëlen verzorgd. Die genereren immers veel kijkers en dus veel reclame-inkomsten.
Voor de beoordeling van alle publieke programma's kunnen we natuurlijk het volk raadplegen middels een representatieve steekproef en deze een sorteertaak voorleggen: zet (een) kruisje(s) bij de categorie(ën) waarin volgens u het programma Costa, Het Lagerhuis, Vinger aan de pols, That's the question, De Notenclub, Zembla, PaPaul, Siska, Man bijt hond etc. etc. thuishoort. Noodlottig zou zijn wanneer geen enkel programma alleen in de categorie amusement zou scoren en vermakelijk wanneer heel veel programma's alleen in de categorie amusement zouden scoren. Als die er immers allemaal afgeknikkerd zouden worden kan de publieke omroep wellicht volstaan met één zender in plaats van de aanbevolen twee.

In de Omroepwet is kennelijk vastgelegd hoeveel procent van de tijd aan verschillende categorieën programma's besteed moet worden. En die wet kan zodanig veranderd worden dat er ook categorieën geschrapt kunnen worden. Maar de commerciëlen vallen natuurlijk niet onder die wet. Die mogen uitzenden wat ze willen. Dat zou wel eens als prettige bijkomstigheid kunnen hebben dat een aantal publieke omroepen het publieke bestel zal willen verlaten en commercieel gaat, de TROS voorop. Dan krijg je vanzelf een afslanking in de goede richting, tot we alleen de NOS en de NPS en een paar 'ideëlen' overhouden. Die maken vanzelf de programma’s waar de commerciëlen geen brood in zien. En dan kan ik me weer verschansen in mijn publieke fort, waar dan de reclame verdwenen is, want dit restant is commercieel niet interessant meer.
Hopelijk worden er door onze Staatssecretaris snel spijkers met koppen geslagen en laat ze zich niet afschrikken door dat behoudzuchtige clubje van omroepverenigingen. Op naar een echte publieke omroep.

© 2005 Katharina Kouwenhoven
powered by CJ2