 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
Nummer 9 Jaargang 17 27 februari 2020 |
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Vermaak en Genot > Luister! | ||||
| Cuccurrucu Paloma | Henk Klaren | |||
 Als je me een kort poosje terug had gevraagd of Kirk Douglas nog leefde zou ik je wat glazig hebben aangekeken. Zijn zóón is bejaard tenslotte. Maar ja, het bericht van zijn dood was immers nog niet tot ons gekomen. Nu dan wel en geen wonder dat de vraag wat verwarrend geweest zou zijn. De man is één honderd en drie jaar oud geworden. Hij speelde in wel 85 films, waaronder nogal wat westerns. En dus heb ik nogal wat films met hem gezien. ‘Dus’ omdat de westerns in de nachtvoorstelling van de Filmac in Utrecht zich in de belangstelling van mijn vriend Klaas en mezelf konden verheugen. En natuurlijk was Douglas voor mij bijzonder. Hij droeg zijn haar ongeveer net zoals mijn vader: strak achterovergekamd met weinig begroeiing op de slapen. Zou nu met enige aanpassing weer vrij hip zijn. En hij had natuurlijk net zo’n kuiltje in zijn kin als mijn oom Rom.Maar toch kan ik als ik de naam Kirk Douglas hoor nooit de herinnering aan één van de belachelijkste filmscenes ooit verdringen. Beste lezer, u treft een link naar de scene aan onder dit stukje. Het betreft een clipje uit de western The Last Sunset. Kirk Doulas zingt! Met een stelletje onguur uitziende Mexicanen. Dat zullen wel boeven zijn geweest. Dat zijn onguur uitziende Mexicanen in westerns nu eenmaal. Douglas zingt niet alleen, hij glimlacht er ook nog vreselijk slijmerig bij. Daar was hij trouwens best goed in, slijmerig lachen. Dat paste niet altijd bij zijn stoere personages. En dan het lied: Cuccurrucucu Paloma! Het is een rótlied. Nu ja, die grijns van Kirk past daar dan wel weer bij. Bij Cuccu … vergeleken is Una Paloma Blanca van onze eigen George Baker een verademing. Zou het aan die saaie vredesvogel liggen? Het lied van Tomas Mendez dateert uit 1954 en is voor het eerst op de plaat gezet door Harry Belafonte. Er zijn ook versies van lieden als Perry Como, Julio Iglesias en Nana Mouskouri. Zou je verwachten. Dat ook Joan Baez en Rosemary Clooney zich er aan hebben gewaagd is dan weer jammer. Het lied komt in veel films voor. Er is er zelfs één die net zo heet. Ik ken geen goede versies van het nummer. Zelfs die van Caetano Veloso in de film Blow Up niet. Niet mooi. Functioneel, dat dan weer wel. Er zijn wel hele slechte versies. De aller-, aller slechtste is vermoedelijk die van de Del Rubio Triplets. Dát is – of liever was – me toch een verschijnsel. Het was echt een drieling (was, ja, want net als Douglas zijn ze niet meer). Eigenlijk heetten ze Boyd, maar ze noemden zich Del Rubio (rubio is blond in ’t Spaans), want ze hadden hun haar geblondeerd. Ze zongen covers van van alles in minirok, decolleté en enkellaarsjes. Tot op hoge leeftijd. Aanvankelijk werkten ze in de marge, maar vanaf 1985 (ze waren toen al dik in de zestig) werden ze een hype in het Engels sprekende deel van de wereld. Lange tours in Australië. Optredens in talkshows. Verschijningen in TV-shows als onder meer Golden Girls en Married … with Children. Het kon niet op. Awkward heet zo’n verschijnsel tegenwoordig. Mrs. Miller, dat was ook zoiets. Maar de Triplets zongen niet echt vals. Alleen maar waardeloos. Er staan diverse uitvoeringen van bekende hits op YouTube (neem bijvoorbeeld Satisfaction en These Boots are Made for Walking). Ik zal ze u besparen. Cuccurucucu Paloma was zo gauw niet te vinden. Misschien maar goed ook, Kirk Douglas is al erg genoeg. Cuccurrucucu Paloma met Kirk Douglas ------ Het plaatje is van Freek de Vries Lentsch |
||||
| © 2020 Henk Klaren | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||