Het café, waar ik vrijwel elke zaterdagmiddag kom, een jazzcafé, staat vol met mannen zonder een vrouw. Mannen van een jaar of vijftig, zestig en nog ouder. Verstokte vrijgezellen (ouderwetse uitdrukking) die absoluut niet gay zijn, maar die je zelden in het gezelschap van een vrouw ziet. De meesten zijn gescheiden, of hebben een vrouw thuis die niet gesteld is op 'dit soort muziek'. En als ze al eens een praatje maken met een vrouw, want die zijn er heus wel, dan is het vaak een uiterst kort gesprek en al snel reppen ze zich weer naar hun clubje vrienden aan de bar.