De Leunstoel - internetmagazine voor rustige mensen


		archiefvorig nr.lopend nr.
			Nummer 6 Jaargang 17 16 januari 2020

Vermaak en Genot > Luister!		delen printen terug


	Black Denim Trousers	Henk Klaren
	Ik heb twee zwarte spijkerbroeken. Ik draag ze graag. Terwijl ik dit schrijf heb ik er één aan. Ietwat eerder vandaag draaide ik mijn Cd van The Diamonds. The wie? Jazeker: The Diamonds. Het was een Canadese doo-wop groep uit de jaren vijftig van de vorige eeuw. Ze zijn beroemd, nou ja: ‘ooit beroemd geweest’, vanwege hun hit Little Darlin’. B-kant: Faithful and True. Ik heb eerder over dat singletje geschreven. Ik bezit het al decennia. Vroeger was het van mijn zus. Maar singletjes draaien zit er niet meer in, dus heb ik het verzamel Cd’tje, waar het op staat, verworven. Ik draai het niet zo vaak. Afgezien van lekkere proto rock and roll als Little Darlin’ staat het vol met vervelend gecroon, zoals in Faithful and True. Maar nu dus wel. Ik zat rustig de krant te lezen in mijn zwarte spijkerbroek toen ik hoorde: ‘black denim trousers’. Ik spitste mijn oren. Ze hebben het over mij. Maar nee toen volgde: ‘and motorcycle boots’ en ik droeg mijn pantoffels. Maar ik vond het wel een leuk nummer. Ik had – dacht ik eerst – kennelijk het Cd’tje toch iets te veel verwaarloosd. Het lied heeft eigenlijk een marstempo à la Mannenkoor Karrespoor. En, eerlijk gezegd, ben ik daar nu ook weer niet zó weg van. Maar het verhaal van Black Denim Trousers and Motorcycle Boots is wel aardig. Het nummer blijkt een hitje te zijn geweest voor The Cheer. Ja, van die lui had ik ook nog nooit gehoord. Er bestaan een paar covers van de song, zoals die van The Diamonds. Het is geschreven door het legendarische songwriterduo Leiber en Stoller. Het was hun eerste top tien hit. De rest is geschiedenis, wat Leiber en Stoller betreft dan. In die periode had je vaak liedjesmakers en uitvoerders. Uitvoerende artiesten die hun eigen materiaal schreven kwamen veel minder voor dan nu. Het is een tragisch verhaal van een stoere motorrijder, die zich nogal rot gedraagt jegens zijn geliefde Mary-Lou, die niettemin van hem houdt. Op een dag wil hij weer eens een heel eind en heel hard gaan sjezen op zijn motorfiets. Mary-Lou probeert hem tegen te houden omdat ze een naar voorgevoel heeft, maar de eigenwijze kerel gaat toch. En wat wij allen natuurlijk al lang wisten: hij donderde tegen een vrachtwagen aan. Die was op weg naar Californië, meldt de tekst. De bestemming was, neem ik aan, vooral relevant voor rijm en metrum. Ze vonden zijn kleren, maar zijn fiets was nergens te bekennen, evenmin als ‘the Terror of Highway one oh one’. Het was één van de eerste ‘biker songs’ in een periode dat motorclubs als de Hell’s Angels opkwamen. En het kan worden gezien als een voorloper van dit soort smartlappen. In de jaren zestig kwam er een hele golf van zogenoemde ‘teenage tragedy songs’. Een heus genre. Ook in Nederland: neem Patsy van ene Rein de Vries. Natuurlijk was dat een bewerking van een Amerikaans nummer, maar toch. Dat was in die tijd nu eenmaal gebruikelijk. Er bestaat zelfs een Franstalige cover. Ook in Frankrijk werden Amerikaanse nummers bewerkt. Deze is nota bene van Edith Piaf! Tsss. Edith Piaf - L'Homme à Moto The Diamonds - Black Denim Trousers and Mortorcycle Boots ----- Het plaatje is van Coc van Duijn Meer informatie op: http://cocvanduijn.nl/

meer Henk Klaren - meer "Luister!" -

Vermaak en Genot > Luister!
Black Denim Trousers	Henk Klaren
Ik heb twee zwarte spijkerbroeken. Ik draag ze graag. Terwijl ik dit schrijf heb ik er één aan. Ietwat eerder vandaag draaide ik mijn Cd van The Diamonds. The wie? Jazeker: The Diamonds. Het was een Canadese doo-wop groep uit de jaren vijftig van de vorige eeuw. Ze zijn beroemd, nou ja: ‘ooit beroemd geweest’, vanwege hun hit Little Darlin’. B-kant: Faithful and True. Ik heb eerder over dat singletje geschreven. Ik bezit het al decennia. Vroeger was het van mijn zus. Maar singletjes draaien zit er niet meer in, dus heb ik het verzamel Cd’tje, waar het op staat, verworven. Ik draai het niet zo vaak. Afgezien van lekkere proto rock and roll als Little Darlin’ staat het vol met vervelend gecroon, zoals in Faithful and True. Maar nu dus wel. Ik zat rustig de krant te lezen in mijn zwarte spijkerbroek toen ik hoorde: ‘black denim trousers’. Ik spitste mijn oren. Ze hebben het over mij. Maar nee toen volgde: ‘and motorcycle boots’ en ik droeg mijn pantoffels. Maar ik vond het wel een leuk nummer. Ik had – dacht ik eerst – kennelijk het Cd’tje toch iets te veel verwaarloosd. Het lied heeft eigenlijk een marstempo à la Mannenkoor Karrespoor. En, eerlijk gezegd, ben ik daar nu ook weer niet zó weg van. Maar het verhaal van Black Denim Trousers and Motorcycle Boots is wel aardig. Het nummer blijkt een hitje te zijn geweest voor The Cheer. Ja, van die lui had ik ook nog nooit gehoord. Er bestaan een paar covers van de song, zoals die van The Diamonds. Het is geschreven door het legendarische songwriterduo Leiber en Stoller. Het was hun eerste top tien hit. De rest is geschiedenis, wat Leiber en Stoller betreft dan. In die periode had je vaak liedjesmakers en uitvoerders. Uitvoerende artiesten die hun eigen materiaal schreven kwamen veel minder voor dan nu. Het is een tragisch verhaal van een stoere motorrijder, die zich nogal rot gedraagt jegens zijn geliefde Mary-Lou, die niettemin van hem houdt. Op een dag wil hij weer eens een heel eind en heel hard gaan sjezen op zijn motorfiets. Mary-Lou probeert hem tegen te houden omdat ze een naar voorgevoel heeft, maar de eigenwijze kerel gaat toch. En wat wij allen natuurlijk al lang wisten: hij donderde tegen een vrachtwagen aan. Die was op weg naar Californië, meldt de tekst. De bestemming was, neem ik aan, vooral relevant voor rijm en metrum. Ze vonden zijn kleren, maar zijn fiets was nergens te bekennen, evenmin als ‘the Terror of Highway one oh one’. Het was één van de eerste ‘biker songs’ in een periode dat motorclubs als de Hell’s Angels opkwamen. En het kan worden gezien als een voorloper van dit soort smartlappen. In de jaren zestig kwam er een hele golf van zogenoemde ‘teenage tragedy songs’. Een heus genre. Ook in Nederland: neem Patsy van ene Rein de Vries. Natuurlijk was dat een bewerking van een Amerikaans nummer, maar toch. Dat was in die tijd nu eenmaal gebruikelijk. Er bestaat zelfs een Franstalige cover. Ook in Frankrijk werden Amerikaanse nummers bewerkt. Deze is nota bene van Edith Piaf! Tsss. Edith Piaf - L'Homme à Moto The Diamonds - Black Denim Trousers and Mortorcycle Boots ----- Het plaatje is van Coc van Duijn Meer informatie op: http://cocvanduijn.nl/
© 2020 Henk Klaren

	powered by CJ2