 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
Nummer 6 Jaargang 17 16 januari 2020 |
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Bezigheden > Ontmoetingen | ||||
| Een bruine bolhoed?! | Frits Hoorweg | |||
 Vanmorgen zag ik ‘m weer: die man met z’n bolhoed. Ik neem tenminste aan dat het dezelfde was als vorige keer. Gezichten herkennen is niet meer zo mijn ding. Net als vorige keer zat hij op de fiets, merkwaardige combinatie. Een klassieke, dat dan weer wel, zo een die de berijder dwingt om rechtop in het zadel te zitten. Net als vorige keer leek het mij niet dat hij op weg was naar een feestje, of dat hij daar vandaan kwam. De eerste keer had ik ‘m vrolijk toegelachen, aannemend dat het om een student ging, al of niet onderweg naar een feestje. Omdat Den Haag van origine geen universiteitsstad is lijkt het wel of studentikoos gedrag extra gekunsteld aandoet. Mijn vrolijke groet werd echter niet geapprecieerd. Van nabij gezien bleek hij ook niet het vereiste jeugdige en toch enigszins verlopen uiterlijk te hebben. De uitdrukking op zijn gezicht leek te zeggen: ‘Ja, ik heb een bolhoed op en dan?!’ Nog iets merkwaardigs: die bolhoed was, en is blijkbaar nog, bruin! Mensen kijken me raar aan als ik ze deelgenoot probeer te maken van deze ervaringen. Vooral als die kleur ter sprake komt. ‘Gaat het wel goed met hem?’ hoor je ze denken. Op Internet (wat zouden we zonder moeten) blijkt dat het wel mogelijk is om een nieuwe, bruine bolhoed aan te schaffen. Bij een feestartikelenwinkel. ------ Het plaatje is van Elène Klaren |
||||
| © 2020 Frits Hoorweg | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||