archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
Nummer 19 Jaargang 16 12 september 2019 |
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Vermaak en Genot > Luister! | ||||
Spanish Harlem | Henk Klaren | |||
‘There is a rose in Spanish Harlem’, zingt Willy DeVille op het live album Willy DeVille in Berlin. Een prachtig lied, op een prachtige dubbel-cd. Een roos met zwarte ogen, die alleen ’s-nachts bloeit. De dichter raakt er opgewonden van en gaat haar plukken en in zijn tuin planten. En dan gaat hij haar groei bewonderen. Ach ja, misschien had hij haar eigenlijk nog liever in een doosje willen doen. Het lied is geschreven door Jerry Lieber (van het beroemde songwritersduo Lieber/Stoller) en Phil Spector. Volgens de credits dan. Bij Spector weet je nooit of dat helemaal precies klopt. Het is al een heel oud product. De eerste opname dateert van december 1960. Uitvoerend artiest was Ben E. King. Volgens bronnen was het zijn eerste plaatje nadat hij The Drifters had verlaten. Niettemin staat het nummer op mijn Drifters verzamel-cd. Die versie klinkt heel erg precies gelijk aan de versie van King, zoals je die hoort op Spotify en Youtube enzo. Met die Drifters was het me ook wat. Het enige dat in personele zin zo’n beetje vaststond was dat het vier Afro-Amerikaanse zangers waren, twee tenoren, een bariton en een bas. In de loop van de tijd hebben wel zo’n zestig mannen deel uitgemaakt van The Drifters. De rechten op de naam, het concept, waren op zeker moment in handen geraakt van ene George Treadwell, de manager. (Hij was de echtgenoot van Sarah Vaughn!). Die Treadwell ging over het personeelsbeleid. Eén keer ontsloeg hij de hele bezetting en huurde vier anderen in, die al een groep vormden met een andere naam. Voortaan heetten die The Drifters. De uitvoering van Spanish Harlem van Ben E. King is nog steeds heel goed te pruimen. De versie van DeVille overtreft die oude opname vooral door de doorlééfdheid van de zang. Daar zal de ietwat ongeremde leefstijl van de zanger niet vreemd aan zijn geweest. Verleden tijd, onze held is al weer enige tijd geleden aan zijn eind gekomen. Er bestaan nog veel méér uitvoeringen van Spanish Harlem. Eén van de meest opvallende is die van Aretha Franklin. Enerverend is voor die versie het beste woord geloof ik. Helemaal Aretha. Spanish Harlem (of El Barrio) is de populaire benaming voor East Harlem. Als je zonder verder na te denken aan Harlem denkt, dan denk je al snel aan bewoning door mensen van Afrikaanse afkomst (ja, je moet uitkijken met etnische typeringen tegenwoordig). Maar dat is dus maar een deel van het verhaal. Tegenwoordig zijn (oorspronkelijk) Spaanstaligen (latino's), met name Portoricanen, de grootste bevolkingsgroep. De laatste tijd vestigen zich er ook nogal wat Chinezen. In een eerder stadium woonden er vooral Italianen. Toen heette het dan ook Italian Harlem. Bobby Darin (Walden Robert Cassoto) komt er vandaan en Al Pacino. Veel eerder moet het een Nederlandse vestiging zijn geweest. De tweede a van Haarlem is later vervallen. Willy DeVille, noch Ben E. King, noch Aretha Franklin, Jerry Lieber en Phil Spector hebben, voorzover ik kan nagaan, iets met de etnische achtergronden van East Harlem. Ooit las ik eens een geintje van een rocker die aan een klassieke musicus vroeg waarom klassieke artiesten altijd covers spelen. Geestig, niet helemaal correct (of helemaal niet). En natuurlijk is het opnieuw uitvoeren en interpreteren van bestaande nummers (ik zou bijna zeggen: klassiekers) al sinds jaar en dag ook in de rock ‘n roll geheel ingeburgerd. En dat is maar goed ook: luister maar naar Willy DeVille en Aretha. ---------- Het plaatje is van de schrijver (roos uit eigen tuin) |
||||
© 2019 Henk Klaren | ||||
powered by CJ2 |