archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 19
Jaargang 16
12 september 2019
Bezigheden > Ontmoetingen delen printen terug
Het goede nieuws Reinier van Delden

1619BZ NieuwsHet was al laat.
Maar ik ging toch nog even.
Ik deelde het goede nieuws.
Werd omhelst.
Schudde handen.
En ik zag Frits nog.
Die kreeg nog twintig euro van me.
Komt wel, zei hij.

Ik kwam een vriendin tegen.
We doken gelijk de diepte in.
Hadden het over schrijvers.
Ik poogde wat intelligents te zeggen.
Wat zowaar lukte.
Toen ze wegging gaf ze mij drie zoenen.
Deed ze anders nooit?

Ik ging even naar buiten.
Zag die jongen met die baard.
Ik vroeg hoe het met zijn zus was.
Die leuke zus van je!
Dat moet je zelf vragen, zei hij.
Daar had hij een punt.
Frits kwam met bier aanzetten.
Afijn, wij weer naar binnen.

Bij de bar stonden drie vrouwen.
Ik kende ze vaag.
Die ene was duidelijk afgevallen.
Ik wou haar er nog mee complimenteren.
Maar voor ik het wist stond ik weer met Frits te praten.
Hij had namelijk sjans.
Het was hem zelf niet opgevallen.
Jij ziet dat, zei hij.
Jij ziet dat soort dingen.

Achter in de zaak was het rustig.
Ik ging daar even zitten.
Om even uit te hijgen zogezegd.
Maar rust werd mij niet gegund.
Er werd al weer tegen mij aan geouwehoerd.
Iemand die hier net was komen wonen.
Om dat te vieren had hij al zijn vrienden van vroeger uitgenodigd.
Waar ik vervolgens weer aan werd voorgesteld.

Ik kon er gelukkig tussenuit knijpen.
Zonder overigens onbeleefd te doen.
Buiten zag ik die kale nog.
Maar die was al te ver heen.
Ik keek in mijn pakje shag.
Nog enkel gruis.
Drie shagjes, hooguit.
Nou ja, ik bel morgen Frits wel.

-----
De tekening is van Linda Hulshof

Meer informatie op: www.lindahulshof.nl


© 2019 Reinier van Delden meer Reinier van Delden - meer "Ontmoetingen" -
Bezigheden > Ontmoetingen
Het goede nieuws Reinier van Delden
1619BZ NieuwsHet was al laat.
Maar ik ging toch nog even.
Ik deelde het goede nieuws.
Werd omhelst.
Schudde handen.
En ik zag Frits nog.
Die kreeg nog twintig euro van me.
Komt wel, zei hij.

Ik kwam een vriendin tegen.
We doken gelijk de diepte in.
Hadden het over schrijvers.
Ik poogde wat intelligents te zeggen.
Wat zowaar lukte.
Toen ze wegging gaf ze mij drie zoenen.
Deed ze anders nooit?

Ik ging even naar buiten.
Zag die jongen met die baard.
Ik vroeg hoe het met zijn zus was.
Die leuke zus van je!
Dat moet je zelf vragen, zei hij.
Daar had hij een punt.
Frits kwam met bier aanzetten.
Afijn, wij weer naar binnen.

Bij de bar stonden drie vrouwen.
Ik kende ze vaag.
Die ene was duidelijk afgevallen.
Ik wou haar er nog mee complimenteren.
Maar voor ik het wist stond ik weer met Frits te praten.
Hij had namelijk sjans.
Het was hem zelf niet opgevallen.
Jij ziet dat, zei hij.
Jij ziet dat soort dingen.

Achter in de zaak was het rustig.
Ik ging daar even zitten.
Om even uit te hijgen zogezegd.
Maar rust werd mij niet gegund.
Er werd al weer tegen mij aan geouwehoerd.
Iemand die hier net was komen wonen.
Om dat te vieren had hij al zijn vrienden van vroeger uitgenodigd.
Waar ik vervolgens weer aan werd voorgesteld.

Ik kon er gelukkig tussenuit knijpen.
Zonder overigens onbeleefd te doen.
Buiten zag ik die kale nog.
Maar die was al te ver heen.
Ik keek in mijn pakje shag.
Nog enkel gruis.
Drie shagjes, hooguit.
Nou ja, ik bel morgen Frits wel.

-----
De tekening is van Linda Hulshof

Meer informatie op: www.lindahulshof.nl
© 2019 Reinier van Delden
powered by CJ2