archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
Nummer 19 Jaargang 16 12 september 2019 |
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Bezigheden > Koken | ||||
Leve de televisie! | Maeve van der Steen | |||
Ik behoor tot de uitstervende mensensoort die nog televisie kijkt. Veel televisie zelfs. Soms tot mijn spijt, want hoeveel prachtige boeken had ik niet kunnen lezen in die tijd en hoeveel interessante films had ik niet kunnen zien in de bioscoop? Maar vaak tot mijn genoegen, want zo erg is het nu ook weer niet om die film een paar jaar later op televisie te zien. En mooie boeken … er worden helaas ook een heleboel overbodige, pretentieuze flutboeken geschreven, weet ik door mijn professie als voorlezer. Voor een neuroot als ik ben is televisiekijken een van de betere tranquillizers en je steekt er nog eens wat van op! Fijn toch om vanuit de leunstoel heel Europa rond te reizen met ‘Rail Away’, of het schitterende ‘Rond de Noordzee’? De hoeveelheid interessante documentaires die voorbij komt is niet te tellen en als je van koken houdt (want daar moeten we natuurlijk naartoe) valt er een hoop te genieten en te leren. Dan heb ik het natuurlijk niet over Masterchef Australië dat voortdurend voorbijkomt op verschillende zenders, want daar hoor je voornamelijk mensen met een raar accent praten over hun competitiedrang, faalangst, trots of verdriet en zelden over hoe je nou die Aziatische saus precies maakt. Sowieso zijn al die wedstrijdjes niet erg leerzaam, ik weet na het – met plezier – kijken naar ‘The Great British Bake Off’ echt niet hoe je de perfecte chocoladetaart maakt. Maar wie goed oplet bij het kijken leert altijd iets, om een beetje te parafraseren op: Een vliegende kraai vangt altijd wat. Bij het behoorlijk slome, oerhollandse ‘Binnenste Buiten’, een programma dat niet zou misstaan bij omroep Max, leerde ik iets handigs van de dienstdoende kok. Er zijn twee koks die afwisselend optreden: een man en een vrouw die over het algemeen niet erg aantrekkelijke en vooral ingewikkelde gerechten bereiden, en dan is er nog Alain Caron die met een bijna parodistisch Frans accent gesprekken voert met boeren en tuinders, en daarna van hun producten iets gaat brouwen. De mannelijke kok dus, Ramon Brugman heet hij, liet zien hoe je fijngesneden knoflook kan doen ‘smelten’, waardoor het geschikt is om rauw te gebruiken, door de tzatziki bijvoorbeeld. Zodat je geen rauw brokje in je mond krijgt. Heel simpel: je strooit wat zout over de geplette, fijngesneden knoflookteen en de knoflook wordt na een paar minuten zacht. Briljant. Gebruik deze techniek bij het maken van deze heerlijke dip uit Syrië. Ook lekker als bijgerecht bij lamsvlees bijvoorbeeld. Moutabal twee kleine of een grote aubergine 4 eetlepels Turkse of Griekse yoghurt 6 eetlepels tahini2 teentjes geplette of fijngesneden knoflook 1 theelepel zout versgemalen peper 1 theelepel komijnpoeder sap van een kleine citroen olijfolie pitjes van een halve granaatappel takjes peterselie of koriander Als je komijnzaadjes in huis hebt maak je zelf komijnpoeder natuurlijk, door ze in de vijzel fijn te stampen. De granaatappelpitjes kan je uit de granaatappel kloppen of beter gezegd slaan (kijk op internet voor instructiefilmpjes) of in de supermarkt kopen. Je kan de aubergine ook in zijn geheel boven de gasvlam, af en toe kerend, zwart laten blakeren maar ik doe het zo: Zet de oven op 200º C. Snijd de aubergine in de lengte doormidden en leg de helften, met de schil naar beneden, op een met bakpapier beklede bakplaat. Schuif in de oven. Strooi wat zout op de gesneden of geplette knoflook. Meng in een ruime kom de yoghurt, tahini, zout, peper, komijn, knoflook en op het laatst het citroensap. Check na zo’n twintig minuten of de aubergine gaar is, het kan wel wat langer duren. Aubergine moet echt zacht zijn. Is dat het geval, lepel het vruchtvlees uit de schil en prak het een beetje op een bord. Meng dan de aubergine door het mengsel in de kom. Laat een beetje afkoelen en proef, misschien mag er nog wat peper en zout bij. Als je de schil heel hebt kunnen houden, schep dan het mengsel in de helften, dat staat mooi. Anders een fraai schaaltje uitkiezen. Nu nog wat olijfolie eroverheen sprenkelen en garneren met de granaatappelpitjes en wat takjes peterselie en/of koriander. Heerlijk met platbrood of als je op de lijn wilt letten met reepjes rauwe wortel en selderij. Toevallig had ik er een glaasje ouzo bij, dat op raki lijkt en dus een Turks sfeertje gaf, al is dit een Syrisch hapje. Zit toch allemaal tamelijk dicht bij elkaar. Relaxed dippen terwijl je naar een mooie documentaire over een aangenaam warm land kijkt. ------- De tekening is van Coc van Duijn Meer informatie op: http://cocvanduijn.nl/ |
||||
© 2019 Maeve van der Steen | ||||
powered by CJ2 |