archiefvorig nr.lopend nr.
			Nummer 17 Jaargang 16 4 juli 2019

	Vermaak en Genot > Naar de film delen printen terug Seks in het Hoge Noorden Hans Knegtmans Toen ik in de bioscoop op mijn horloge keek – altijd een avontuur in het schemerdonker – zag ik dat mijn film, Queen of Hearts, nog zo’n 35 minuten zou duren. Met aftrek van de aftiteling nog een half uur. Dat was langer dan ik verwacht had. Iedereen in de zaal wist tenslotte hoe de vlag erbij hing. De relatie tussen de hoofdpersonen Anne en Gustav, die wij vanaf de start hadden kunnen volgen, zou elk moment ook aan Peter, de man van Anne, bekend gemaakt kunnen worden. Wat zou regisseuse May el-Toukhy ter afsluiting van het melodrama bedacht hebben? Hier moet ik het bij laten, vrees ik. Elke onthulling over de afwikkeling van het verhaal is er één te veel. Er blijven echter genoeg ditjes en datjes over waarmee ik hier geen kwaad kan. In de eerste plaats had de film veel succes bij het jaarlijkse Filmfestival Rotterdam. Nu is het festivalpubliek in de regel positief bevooroordeeld, maar ook enkele Nederlandse distributeurs hadden volop belangstelling. De aandacht en waardering van de filmpers beloofden veel goeds voor de filmtheaters. Dat Queen of Hearts zo enorm sterk is, danken we vooral aan De Deense steractrice Trine Dyrholm. Die viel eerder al in de prijzen met haar hoofdrollen in Festen en Nico, 1988. In Queen of Hearts laat zij als kinderadvocaat Anna zo verschillende en zelfs tegenstrijdige kanten van haar persoonlijkheid zien, dat de kijker er een heidens karwei aan heeft te beslissen of zij ‘gewoon’ een egocentrisch loeder is of een gevaarlijke narcist. Ik neig tot de tweede mening. Tegelijk besef ik dat Anna zoals iedereen niet in een sociaal vacuüm leeft. Zo is zij getrouwd met de wat naïeve arts Peter (Magnus Krepper), die jaren te laat vaststelt dat hun huwelijk op een dood spoor beland is. Regisseur May el-Toukhy zadelt hem niet op met andere handicaps die haar de huwelijksrelatie tegen zouden kunnen maken. Hooguit zijn onuitroeibare gewoonte om zich aan haar kritische scherpzinnigheid te ergeren en ‘evenwichtiger’ gedrag van haar te eisen. Maar daar lijkt ze immuun voor te zijn geworden. Nu hadden Peter en Anna tot in lengte van dagen door kunnen trutten op hun dode spoor. De maakster en haar co-scenariste breken echter de intrige open – en niet een beetje – door  uit het niets een zoon van Peter uit een vorige verbintenis op te voeren. De zestienjarige Gustav (fantastische rol van Gustav Lindt) was thuis niet te harden en daarom heeft zijn moeder hem tijdelijk bij Peter gestald. Nou, die heeft dat geweten! Het stabiele gezinsverband (vader, moeder en twee schattige tweelingzusjes) wordt met de komst van de nieuweling in één klap door elkaar gehusseld. De meisjes hebben daar niet onder te lijden: iedereen blijft tegen hen even aardig en attent, ook de nieuwkomer, die hun zelfs met plezier voorleest. Wat langzaam maar zeker verandert is het huwelijk van Peter en Anna. Zij vindt de vrouw achter de echtgenote terug, na zichzelf van top tot teen in de spiegel te hebben bestudeerd. Het lijkt erop dat haar uiterlijk de tand des tijds redelijk doorstaan heeft. Gewapend met dit nieuwe elan blijkt ook een one-night-stand vriendinnetje van Gustav geen serieuze concurrent voor haar te vormen. Iedere bioscoopbezoeker beseft dat het consumeren van de relatie slechts een kwestie van tijd is. Hun eerste hardcore seksescapade wordt verfilmd met een openheid die normaliter alleen in reguliere seksfilms te zien valt. (Ik bemerkte een zekere gêne toen ik onvoorbereid daarop getrakteerd werd.) En dan komt dus de ontknoping die alles wat daarvoor gebeurde doet verbleken. Is Queen of Hearts de beste film van het jaar? Ik vrees dat ik over die kwalificatie nog een nachtje moet slapen. In ieder geval is het wel de film die op mij de meeste indruk gemaakt heeft. ---- De plaatjes komen van Filmdepot © 2019 Hans Knegtmans meer Hans Knegtmans - meer "Naar de film" -

Vermaak en Genot > Naar de film
Seks in het Hoge Noorden	Hans Knegtmans
Toen ik in de bioscoop op mijn horloge keek – altijd een avontuur in het schemerdonker – zag ik dat mijn film, Queen of Hearts, nog zo’n 35 minuten zou duren. Met aftrek van de aftiteling nog een half uur. Dat was langer dan ik verwacht had. Iedereen in de zaal wist tenslotte hoe de vlag erbij hing. De relatie tussen de hoofdpersonen Anne en Gustav, die wij vanaf de start hadden kunnen volgen, zou elk moment ook aan Peter, de man van Anne, bekend gemaakt kunnen worden. Wat zou regisseuse May el-Toukhy ter afsluiting van het melodrama bedacht hebben? Hier moet ik het bij laten, vrees ik. Elke onthulling over de afwikkeling van het verhaal is er één te veel. Er blijven echter genoeg ditjes en datjes over waarmee ik hier geen kwaad kan. In de eerste plaats had de film veel succes bij het jaarlijkse Filmfestival Rotterdam. Nu is het festivalpubliek in de regel positief bevooroordeeld, maar ook enkele Nederlandse distributeurs hadden volop belangstelling. De aandacht en waardering van de filmpers beloofden veel goeds voor de filmtheaters. Dat Queen of Hearts zo enorm sterk is, danken we vooral aan De Deense steractrice Trine Dyrholm. Die viel eerder al in de prijzen met haar hoofdrollen in Festen en Nico, 1988. In Queen of Hearts laat zij als kinderadvocaat Anna zo verschillende en zelfs tegenstrijdige kanten van haar persoonlijkheid zien, dat de kijker er een heidens karwei aan heeft te beslissen of zij ‘gewoon’ een egocentrisch loeder is of een gevaarlijke narcist. Ik neig tot de tweede mening. Tegelijk besef ik dat Anna zoals iedereen niet in een sociaal vacuüm leeft. Zo is zij getrouwd met de wat naïeve arts Peter (Magnus Krepper), die jaren te laat vaststelt dat hun huwelijk op een dood spoor beland is. Regisseur May el-Toukhy zadelt hem niet op met andere handicaps die haar de huwelijksrelatie tegen zouden kunnen maken. Hooguit zijn onuitroeibare gewoonte om zich aan haar kritische scherpzinnigheid te ergeren en ‘evenwichtiger’ gedrag van haar te eisen. Maar daar lijkt ze immuun voor te zijn geworden. Nu hadden Peter en Anna tot in lengte van dagen door kunnen trutten op hun dode spoor. De maakster en haar co-scenariste breken echter de intrige open – en niet een beetje – door  uit het niets een zoon van Peter uit een vorige verbintenis op te voeren. De zestienjarige Gustav (fantastische rol van Gustav Lindt) was thuis niet te harden en daarom heeft zijn moeder hem tijdelijk bij Peter gestald. Nou, die heeft dat geweten! Het stabiele gezinsverband (vader, moeder en twee schattige tweelingzusjes) wordt met de komst van de nieuweling in één klap door elkaar gehusseld. De meisjes hebben daar niet onder te lijden: iedereen blijft tegen hen even aardig en attent, ook de nieuwkomer, die hun zelfs met plezier voorleest. Wat langzaam maar zeker verandert is het huwelijk van Peter en Anna. Zij vindt de vrouw achter de echtgenote terug, na zichzelf van top tot teen in de spiegel te hebben bestudeerd. Het lijkt erop dat haar uiterlijk de tand des tijds redelijk doorstaan heeft. Gewapend met dit nieuwe elan blijkt ook een one-night-stand vriendinnetje van Gustav geen serieuze concurrent voor haar te vormen. Iedere bioscoopbezoeker beseft dat het consumeren van de relatie slechts een kwestie van tijd is. Hun eerste hardcore seksescapade wordt verfilmd met een openheid die normaliter alleen in reguliere seksfilms te zien valt. (Ik bemerkte een zekere gêne toen ik onvoorbereid daarop getrakteerd werd.) En dan komt dus de ontknoping die alles wat daarvoor gebeurde doet verbleken. Is Queen of Hearts de beste film van het jaar? Ik vrees dat ik over die kwalificatie nog een nachtje moet slapen. In ieder geval is het wel de film die op mij de meeste indruk gemaakt heeft. ---- De plaatjes komen van Filmdepot
© 2019 Hans Knegtmans
	powered by CJ2