archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 17
Jaargang 16
4 juli 2019
Beschouwingen > In de polder delen printen terug
De brugwachter Julius Pasgeld

1617BS BrugwachterEr was eens een brugwachter. Jarenlang deed hij gewoon zijn werk. Hij opende en sloot de brug naar behoefte en iedereen was tevreden. Toen kreeg hij een griepje en stelde men een vervanger aan. Zodat er twee brugwachters waren. Een hoofd-brugwachter en een inval-brugwachter om het zo maar eens te zeggen. En zo was het goed. Totdat men bedacht, dat twéé brugwachters wel eens ruzie zouden kunnen krijgen. Dus werd er een coördinator aangesteld om de werkzaamheden bij het openen en sluiten van de brug in goede banen te leiden, voor het geval dat eens nodig zou zijn. Een soort directeur dus.

En omdat er inmiddels meer directeuren waren aangesteld voor brugwachters van andere bruggen werd spoedig de behoefte gevoeld aan een rayon-commissie bestaande uit brugwachtersdirecteuren. Met bijbehorend, ondersteunend administratiekantoor.
En de brugwachter uit het begin van het verhaal? Die deed gewoon zijn werk. Hij opende en sloot zijn brug naar behoefte en iedereen was tevreden.

Het clubje van directeuren noemde zichzelf inmiddels Directieberaad Vaste Oeververbindingen (DVO). Dat DVO bezon zich op een taakomschrijving voor alle brugwachters die onder hen waren gesteld. En daar waren natuurlijk commissies voor nodig. Want niemand van die directeuren wilde dat werk zelf doen. Het Bureau Begeleiding Brugwachters (BBB) hield zich bijvoorbeeld bezig met de stress- en ziektebegeleiding voor brugwachters. En de Afdeling Rechtspositie Brugwachters (ARB) boog zich over de salarisschalen en meerjarenuitzichten van de brugwachters.
En onze brugwachter? Die deed gewoon z’n werk. Hij opende en sloot zijn brug naar behoefte en iedereen was tevreden.

Toen ontstond in de afdeling ARB de behoefte om de salarissen van de brugwachters te vergelijken met die van de sluiswachters. Dus werd een lid van de BBB uitgenodigd om de vergaderingen van de ARB bij te wonen, teneinde de taakomschrijvingen van brugwachters te vergelijken met die van de sluiswachters. Daarbij stuitte men op het probleem dat de sluiswachters nog niet waren voorzien van een overkoepelend directeurenberaad. Dus werd er bij de Vaste Kamercommissie voor Weg- en Waterbouw aangedrongen op de instelling van een Overkoepelend Directieberaad Sluis- èn Brugwachters Nederland (ODSBN).
En onze brugwachter? Die opende en sloot zijn brug naar behoefte en iedereen was tevreden.

De vakbond voor brugwachters (FNV) had zich inmiddels sterk gekant tegen het doorsmeren en verven van de bruggen door de brugwachter zèlf. Die deed dat namelijk in de tijd dat de brug niet open of dicht hoefde en hij vond die werkjes leuk vanwege de afwisseling. Een interzuilaire stuurgroep deed vervolgens het licht zien aan de nota: ‘Kom over de brug, een onderzoek naar differentiatie en bevoegdheid van brugwachters’. Een extern adviesbureau voorzag deze notitie van commentaar en het geheel werd tijdens een feestelijke bijeenkomst aangeboden aan de directeur-generaal Weg- en Waterstaat, jonkheer B. Bruggemans tot Sluisdeur.
En onze brugwachter? Die opende en sloot zijn brug naar behoefte en krabde eens onder zijn pet.

Vervolgens bleek het noodzakelijk om het nieuw ingestelde Bureau Onderzoek Brugonderhoud (BOB) en een speciaal door de minister ingestelde evaluatiecommissie (CRBB) de gevolgen van de overheidsmaatregel ‘Restrictief bouwbeleid van bruggen’ te implementeren in een financieel plaatje. Daarnaast werden de kosten voor het instandhouden van levende brugwachters in de nota ‘Een brug te ver’ op een rijtje gezet.
En de brugwachter? Die werd ontslagen. Hij was te duur. Zo bleek uit de rapporten van de ruimschoots betaalde plannenmakertjes, adviseurtjes, coördinatortjes en al die andere parasieten. De hele gewichtige diarree (GD) stortte zich vervolgens op brandweermannen, journalisten, leraren, ziekenverzorgers en andere gewone mensen.
Mensen die, net zoals de brugwachter, met een gewoon eerlijk beroep de kost trachten te verdienen.

------
Het plaatje is van Petra Busstra
Meer informatie op: www.petrabusstra.com


© 2019 Julius Pasgeld meer Julius Pasgeld - meer "In de polder" -
Beschouwingen > In de polder
De brugwachter Julius Pasgeld
1617BS BrugwachterEr was eens een brugwachter. Jarenlang deed hij gewoon zijn werk. Hij opende en sloot de brug naar behoefte en iedereen was tevreden. Toen kreeg hij een griepje en stelde men een vervanger aan. Zodat er twee brugwachters waren. Een hoofd-brugwachter en een inval-brugwachter om het zo maar eens te zeggen. En zo was het goed. Totdat men bedacht, dat twéé brugwachters wel eens ruzie zouden kunnen krijgen. Dus werd er een coördinator aangesteld om de werkzaamheden bij het openen en sluiten van de brug in goede banen te leiden, voor het geval dat eens nodig zou zijn. Een soort directeur dus.

En omdat er inmiddels meer directeuren waren aangesteld voor brugwachters van andere bruggen werd spoedig de behoefte gevoeld aan een rayon-commissie bestaande uit brugwachtersdirecteuren. Met bijbehorend, ondersteunend administratiekantoor.
En de brugwachter uit het begin van het verhaal? Die deed gewoon zijn werk. Hij opende en sloot zijn brug naar behoefte en iedereen was tevreden.

Het clubje van directeuren noemde zichzelf inmiddels Directieberaad Vaste Oeververbindingen (DVO). Dat DVO bezon zich op een taakomschrijving voor alle brugwachters die onder hen waren gesteld. En daar waren natuurlijk commissies voor nodig. Want niemand van die directeuren wilde dat werk zelf doen. Het Bureau Begeleiding Brugwachters (BBB) hield zich bijvoorbeeld bezig met de stress- en ziektebegeleiding voor brugwachters. En de Afdeling Rechtspositie Brugwachters (ARB) boog zich over de salarisschalen en meerjarenuitzichten van de brugwachters.
En onze brugwachter? Die deed gewoon z’n werk. Hij opende en sloot zijn brug naar behoefte en iedereen was tevreden.

Toen ontstond in de afdeling ARB de behoefte om de salarissen van de brugwachters te vergelijken met die van de sluiswachters. Dus werd een lid van de BBB uitgenodigd om de vergaderingen van de ARB bij te wonen, teneinde de taakomschrijvingen van brugwachters te vergelijken met die van de sluiswachters. Daarbij stuitte men op het probleem dat de sluiswachters nog niet waren voorzien van een overkoepelend directeurenberaad. Dus werd er bij de Vaste Kamercommissie voor Weg- en Waterbouw aangedrongen op de instelling van een Overkoepelend Directieberaad Sluis- èn Brugwachters Nederland (ODSBN).
En onze brugwachter? Die opende en sloot zijn brug naar behoefte en iedereen was tevreden.

De vakbond voor brugwachters (FNV) had zich inmiddels sterk gekant tegen het doorsmeren en verven van de bruggen door de brugwachter zèlf. Die deed dat namelijk in de tijd dat de brug niet open of dicht hoefde en hij vond die werkjes leuk vanwege de afwisseling. Een interzuilaire stuurgroep deed vervolgens het licht zien aan de nota: ‘Kom over de brug, een onderzoek naar differentiatie en bevoegdheid van brugwachters’. Een extern adviesbureau voorzag deze notitie van commentaar en het geheel werd tijdens een feestelijke bijeenkomst aangeboden aan de directeur-generaal Weg- en Waterstaat, jonkheer B. Bruggemans tot Sluisdeur.
En onze brugwachter? Die opende en sloot zijn brug naar behoefte en krabde eens onder zijn pet.

Vervolgens bleek het noodzakelijk om het nieuw ingestelde Bureau Onderzoek Brugonderhoud (BOB) en een speciaal door de minister ingestelde evaluatiecommissie (CRBB) de gevolgen van de overheidsmaatregel ‘Restrictief bouwbeleid van bruggen’ te implementeren in een financieel plaatje. Daarnaast werden de kosten voor het instandhouden van levende brugwachters in de nota ‘Een brug te ver’ op een rijtje gezet.
En de brugwachter? Die werd ontslagen. Hij was te duur. Zo bleek uit de rapporten van de ruimschoots betaalde plannenmakertjes, adviseurtjes, coördinatortjes en al die andere parasieten. De hele gewichtige diarree (GD) stortte zich vervolgens op brandweermannen, journalisten, leraren, ziekenverzorgers en andere gewone mensen.
Mensen die, net zoals de brugwachter, met een gewoon eerlijk beroep de kost trachten te verdienen.

------
Het plaatje is van Petra Busstra
Meer informatie op: www.petrabusstra.com
© 2019 Julius Pasgeld
powered by CJ2