archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 16
Jaargang 16
20 juni 2019
Vermaak en Genot > Luister! delen printen terug
Sahm Henk Klaren

1616VG SahmdougHet wordt nooit meer zoals het was. En dat is niet heel erg hoor. Iedere levensfase heeft zo zijn of haar eigen charme. Eén onbelangrijk dingetje komt niet echt meer terug. Als je vroeger een elpee kocht (wat men tegenwoordig vinyl noemt, daar wisten wij niks van, een elpee was een elpee) dan draaide je hem steeds. Als je hem mooi vond tenminste. Het moest ook wel, want je had maar een stuk of wat platen. En dan kwam er een moment dat hij voorgoed een groef in je hersens had getrokken. En als je hem dan jaren – wat zeg ik: tientallen jaren – later weer eens draait weet je precies welk nummer volgt op het vorige.

Dat hadden mijn echtvriendin en ik onlangs met Texas Tornados. De plaat moet nog ergens tussen al het andere vinyl liggen, maar de CD is nog altijd paraat. De plaat en de band hebben dezelfde naam: Texas Tornados, zonder ‘the’. Het is de band rond Doug Sahm, Flaco Jimenez en Freddie Fender, de Mexicaanse crooner. Die laatste heet eigenlijk Baldemar Huerta. Er waren tijden dat het in de Verenigde Staten niet handig was om als artiest een latinonaam te hebben. Zie ook Linda Ronstadt, Martin en Charlie Sheen en vele anderen.

Fender is echt zo’n crooner, vroeger heette dat geloof ik een charmezanger. Ik zou van hem geen heel album aanschaffen, maar op deze plaat werkt het wel voor de afwisseling. Flaco is een begaafd accordeonist, net als zijn broer Santiago. Flaco heeft wel gespeeld op Terschellings Oerolfestival en heeft samengewerkt met Rowwen Hèze. Van daar uit dateert de uitspraak van accordeonspeler Tren Enckevoort van die laatste band over de broers Jimenez: ‘They can it very well’. Tren wordt al járen achtervolgd door die quote.

Doug Sahm is de spil van Texas Tornados. Hij is het meest bekend van hits als Mendocino en She’s about a Mover. Zijn band heette toen Sir Douglas Quintet. En dat is maar één van de vele groepen waarin hij speelde. Meestal als frontman. Sir Douglas zou ik een rock ’n rollband noemen. Texas Tornados is echt wat je noemt Tex/Mex. Tejano muziek zou je het ook kunnen noemen. Amerikaanse en Mexicaanse invloeden met een vleugje Duitse polka. Sahm is dan ook - nou ja, dan ook? – een Texaan van Duitse afkomst. Een linkje terug naar Rowwen Hèze: daar vind je tussen de Tex/Mex-achtige muziek de polka opvallend terug. America is vlak bij Duitsland tenslotte.

Maar even terug; als we dat Texas Tornados album zo leuk vonden, dan moet er in de geschiedenis van Sahm meer leuks te vinden zijn. Hij is al héél vroeg begonnen. Er bestaan geluidsopnamen van hem als vijfjarige. En hij heeft in diezelfde periode opgetreden met Hank Williams! Als je country zegt … Kris Kristofferson zei het al: ‘If you don’t like Hank Williams Honey, You can Kiss my Ass’. Er bestaan geen filmpjes van dat optreden. Wel jammer, dat soort filmpjes is heel schattig. Zie ook Hunter Hayes als ongeveer zesjarige: Jambalaya zingend met accordeonbegeleiding van hemzelf én Hank Williams jr..

Dus ik op zoek naar nog zoiets leuks. Ik bedoel: net zo leuk als Texas Tornados. Ik vond een album dat werd geafficheerd als misschien wel het meest iconische Tex/Mex album ooit. Of woorden van gelijke strekking. Doug Sahm and Band heet-ie. Hij dateert uit begin jaren zeventig van de vorige eeuw.  Ik heb hem gescoord. Hij was alleen verkrijgbaar in een box met twee andere albums. Die zijn niet slecht, maar minder. Althans in mijn oren. In die twee zitten wat mij betreft wat teveel blazers. Maar Doug Sahm and Band voldoet wel ongeveer aan de verwachtingen.

Flaco Jimenez doet weer mee op een aantal nummers. Nog een paar Texas Tornados doen ook mee. Bob Dylan zingt zijn eigen nummer: Wallflower. Ook bekend van zoon Jacob Dylan. Op dat nummer speelt de kortgeleden overleden Dr. John (je weet wel: The Night Tripper) piano. En Dylan zingt mee met het eerste – en misschien wel leukste – nummer: (Is Anybody going to) San Antone. En hij doet ook nog een gitaarsolo op de klassieker: Blues Stay away from Me. Interessant allemaal en hartstikke mooi. Maar het wordt nooit zo’n album als Texas Tornado. Nog zo’n groef in de hersens past er niet meer bij. Of zou het komen doordat Freddie Fender ontbreekt?

-------
Het plaatje is van Han Busstra


© 2019 Henk Klaren meer Henk Klaren - meer "Luister!" -
Vermaak en Genot > Luister!
Sahm Henk Klaren
1616VG SahmdougHet wordt nooit meer zoals het was. En dat is niet heel erg hoor. Iedere levensfase heeft zo zijn of haar eigen charme. Eén onbelangrijk dingetje komt niet echt meer terug. Als je vroeger een elpee kocht (wat men tegenwoordig vinyl noemt, daar wisten wij niks van, een elpee was een elpee) dan draaide je hem steeds. Als je hem mooi vond tenminste. Het moest ook wel, want je had maar een stuk of wat platen. En dan kwam er een moment dat hij voorgoed een groef in je hersens had getrokken. En als je hem dan jaren – wat zeg ik: tientallen jaren – later weer eens draait weet je precies welk nummer volgt op het vorige.

Dat hadden mijn echtvriendin en ik onlangs met Texas Tornados. De plaat moet nog ergens tussen al het andere vinyl liggen, maar de CD is nog altijd paraat. De plaat en de band hebben dezelfde naam: Texas Tornados, zonder ‘the’. Het is de band rond Doug Sahm, Flaco Jimenez en Freddie Fender, de Mexicaanse crooner. Die laatste heet eigenlijk Baldemar Huerta. Er waren tijden dat het in de Verenigde Staten niet handig was om als artiest een latinonaam te hebben. Zie ook Linda Ronstadt, Martin en Charlie Sheen en vele anderen.

Fender is echt zo’n crooner, vroeger heette dat geloof ik een charmezanger. Ik zou van hem geen heel album aanschaffen, maar op deze plaat werkt het wel voor de afwisseling. Flaco is een begaafd accordeonist, net als zijn broer Santiago. Flaco heeft wel gespeeld op Terschellings Oerolfestival en heeft samengewerkt met Rowwen Hèze. Van daar uit dateert de uitspraak van accordeonspeler Tren Enckevoort van die laatste band over de broers Jimenez: ‘They can it very well’. Tren wordt al járen achtervolgd door die quote.

Doug Sahm is de spil van Texas Tornados. Hij is het meest bekend van hits als Mendocino en She’s about a Mover. Zijn band heette toen Sir Douglas Quintet. En dat is maar één van de vele groepen waarin hij speelde. Meestal als frontman. Sir Douglas zou ik een rock ’n rollband noemen. Texas Tornados is echt wat je noemt Tex/Mex. Tejano muziek zou je het ook kunnen noemen. Amerikaanse en Mexicaanse invloeden met een vleugje Duitse polka. Sahm is dan ook - nou ja, dan ook? – een Texaan van Duitse afkomst. Een linkje terug naar Rowwen Hèze: daar vind je tussen de Tex/Mex-achtige muziek de polka opvallend terug. America is vlak bij Duitsland tenslotte.

Maar even terug; als we dat Texas Tornados album zo leuk vonden, dan moet er in de geschiedenis van Sahm meer leuks te vinden zijn. Hij is al héél vroeg begonnen. Er bestaan geluidsopnamen van hem als vijfjarige. En hij heeft in diezelfde periode opgetreden met Hank Williams! Als je country zegt … Kris Kristofferson zei het al: ‘If you don’t like Hank Williams Honey, You can Kiss my Ass’. Er bestaan geen filmpjes van dat optreden. Wel jammer, dat soort filmpjes is heel schattig. Zie ook Hunter Hayes als ongeveer zesjarige: Jambalaya zingend met accordeonbegeleiding van hemzelf én Hank Williams jr..

Dus ik op zoek naar nog zoiets leuks. Ik bedoel: net zo leuk als Texas Tornados. Ik vond een album dat werd geafficheerd als misschien wel het meest iconische Tex/Mex album ooit. Of woorden van gelijke strekking. Doug Sahm and Band heet-ie. Hij dateert uit begin jaren zeventig van de vorige eeuw.  Ik heb hem gescoord. Hij was alleen verkrijgbaar in een box met twee andere albums. Die zijn niet slecht, maar minder. Althans in mijn oren. In die twee zitten wat mij betreft wat teveel blazers. Maar Doug Sahm and Band voldoet wel ongeveer aan de verwachtingen.

Flaco Jimenez doet weer mee op een aantal nummers. Nog een paar Texas Tornados doen ook mee. Bob Dylan zingt zijn eigen nummer: Wallflower. Ook bekend van zoon Jacob Dylan. Op dat nummer speelt de kortgeleden overleden Dr. John (je weet wel: The Night Tripper) piano. En Dylan zingt mee met het eerste – en misschien wel leukste – nummer: (Is Anybody going to) San Antone. En hij doet ook nog een gitaarsolo op de klassieker: Blues Stay away from Me. Interessant allemaal en hartstikke mooi. Maar het wordt nooit zo’n album als Texas Tornado. Nog zo’n groef in de hersens past er niet meer bij. Of zou het komen doordat Freddie Fender ontbreekt?

-------
Het plaatje is van Han Busstra
© 2019 Henk Klaren
powered by CJ2