archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
Nummer 14 Jaargang 16 16 mei 2019 |
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Bezigheden > Dichten | ||||
Elle était si Julie | Claude Aendenboom | |||
Julie fietste die zaterdagavond naar Antwerpen, het was stil en donker en hij... stond haar op te wachten, hij was geen onbekende voor justitie. De rechter veroordeelde hem al eerder voor het verkrachten van meerdere vrouwen, men liet hem echter vroegtijdig vrij, de ouders van ’t slachtoffer vragen zich nu af waarom men de zaak vertrouwde. Toen zij vermist werd zag ik op tv-beelden hoe haar vriend hoopvol flyers uitdeelde in de buurt, hij wist nog niet dat zijn Julie met bruut geweld was mishandeld en vermoord, de schok is pas gekomen toen hij vanmorgen het trieste nieuws had vernomen, de verdachte is reeds verhoord. Ach, ik heb nu even geen woorden meer, ik leg mijn dichterspen dus neer want enkel de duistere stilte kan onze grote Levensvragen beantwoorden. Dàt ervaart ook de astronaut als hij vertrokken is naar verre oorden, hij fluistert erg betrokken: Elle était si jolie on ne peut l'oublier Elle était trop jolie Quand le vent l'emmenait Elle était si Julie On n'oubliera jamais (het Franse stukje is een bewerkte versie van Alain Barrières lied uit 1963) -------- Het plaatje is van Han Busstra |
||||
© 2019 Claude Aendenboom | ||||
powered by CJ2 |