![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() |
|
![]() |
![]() |
![]() Nummer 10 Jaargang 16 26 maart 2019 |
![]() |
![]() |
|
![]() |
|||||||||||||||||||||||||||
![]() |
![]() |
![]() |
Bezigheden > Ontmoetingen | ||||
Huppelkutje | Reinier van Delden | |||
![]() Of nog beter. Een symposium. Niet dat ik daar iets te zoeken had. Ik werkte er slechts. Hield er de boel in de gaten. Meer niet. Maar we raakten aan de praat. Althans, zij met mij. Ik luisterde alleen. Zag hoe ze gekleed was. In zo’n mantelpakje. Met van die hoge hakjes. Gekocht in de PC Hooftstraat. Of een straat ernaast. Net even iets goedkoper. Ze had het over connecten. Over managen. En over de handen ineen slaan. Het was een riedeltje. Wat ze overal afstak. Als je niet beter zou weten. Ging je het nog bijna geloven. Afijn, ze bleef maar doortetteren. En had het over consultancy. Over de regie houden. En meer van die onzin. Maar goed, ik brak haar af. Vrij abrupt ook. Zei dat ik verder met mijn ronde moest. Iets wat ik zomaar uit de lucht greep. Ik liet haar staan voor wie ze was. Een huppelkutje. Met doorgroeimogelijkheden. ----- De tekening is van Alex Verduijn den Boer http://www.verduijndenboer.nl/ |
||||
© 2019 Reinier van Delden | ||||
![]() |
![]() |
![]() |
||
![]() |
powered by CJ2 |