archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 5
Jaargang 16
13 december 2018
Bezigheden > Ontmoetingen delen printen terug
Waar rook is, is vuur Claude Aendenboom

1605BZ RooksamenToen ik op mijn veertiende als cadeau een pakje sigaretten onder de kerstboom vond, was ik nauwelijks verrast. Ik had mijn ouders gevraagd om te mogen roken, de meeste van mijn vrienden deden het.

Toch heeft het drie maanden geduurd vooraleer het pakje leeg was. Maar kort daarna, tijdens mijn derde leerjaar Latijn-Grieks, werd ik stapelverliefd op een meisje uit de buurt en zij rookte al jaren. Iedereen weet dat men voor de liefde veel over heeft, dus begon ik meer te roken.

Van sociale roker evolueerde ik naar een stressroker en vanaf mijn twintigste vertoonde ik zelfs kettingrokers-gedrag. Intussen was mijn broer Tom al enkele jaren gestopt en dus overwoog ik om mettertijd ook af te kicken. En ja, toen ik drie pakjes per dag inhaleerde, was voor mij de maat vol.

Met enige fierheid kan ik melden dat ik reeds twintig jaar gestopt ben met 'paffen'. Met één vingerknip op een kille winterdag, ik weet het nog goed! Voortaan stond er veel fruit en water op het menu en vooral regelmatig sporten. En raar maar waar: ik heb geen noemenswaardige lastige momenten ondervonden, hoewel ik in een gezondheidsmagazine had gelezen dat er slechts twee procent van de ontwenners erin slaagt om van hun nicotineverslaving af te geraken.

Wat ook hielp, was een spaarpotje aanleggen natuurlijk. En ach, moeder wilde haar nieuwe witte salon niet zien vergelen, wat mij nog meer motiveerde.

Onlangs stapte moeder mijn appartement binnen en rook duidelijk een tabaksgeur, ze keek wantrouwig naar mij. Ik glimlachte en vertelde haar dat de buurman net langs was geweest om mijn laptop in orde te brengen en die is al jaren een verstokte pijproker, vandaar.

Maar ik begreep haar bezorgde reactie uiteraard: waar rook is, is immers vuur!

----
De plaatjes zijn van Linda Hulshof en Katharina Kouwenhoven


© 2018 Claude Aendenboom meer Claude Aendenboom - meer "Ontmoetingen" -
Bezigheden > Ontmoetingen
Waar rook is, is vuur Claude Aendenboom
1605BZ RooksamenToen ik op mijn veertiende als cadeau een pakje sigaretten onder de kerstboom vond, was ik nauwelijks verrast. Ik had mijn ouders gevraagd om te mogen roken, de meeste van mijn vrienden deden het.

Toch heeft het drie maanden geduurd vooraleer het pakje leeg was. Maar kort daarna, tijdens mijn derde leerjaar Latijn-Grieks, werd ik stapelverliefd op een meisje uit de buurt en zij rookte al jaren. Iedereen weet dat men voor de liefde veel over heeft, dus begon ik meer te roken.

Van sociale roker evolueerde ik naar een stressroker en vanaf mijn twintigste vertoonde ik zelfs kettingrokers-gedrag. Intussen was mijn broer Tom al enkele jaren gestopt en dus overwoog ik om mettertijd ook af te kicken. En ja, toen ik drie pakjes per dag inhaleerde, was voor mij de maat vol.

Met enige fierheid kan ik melden dat ik reeds twintig jaar gestopt ben met 'paffen'. Met één vingerknip op een kille winterdag, ik weet het nog goed! Voortaan stond er veel fruit en water op het menu en vooral regelmatig sporten. En raar maar waar: ik heb geen noemenswaardige lastige momenten ondervonden, hoewel ik in een gezondheidsmagazine had gelezen dat er slechts twee procent van de ontwenners erin slaagt om van hun nicotineverslaving af te geraken.

Wat ook hielp, was een spaarpotje aanleggen natuurlijk. En ach, moeder wilde haar nieuwe witte salon niet zien vergelen, wat mij nog meer motiveerde.

Onlangs stapte moeder mijn appartement binnen en rook duidelijk een tabaksgeur, ze keek wantrouwig naar mij. Ik glimlachte en vertelde haar dat de buurman net langs was geweest om mijn laptop in orde te brengen en die is al jaren een verstokte pijproker, vandaar.

Maar ik begreep haar bezorgde reactie uiteraard: waar rook is, is immers vuur!

----
De plaatjes zijn van Linda Hulshof en Katharina Kouwenhoven
© 2018 Claude Aendenboom
powered by CJ2