archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 20
Jaargang 15
27 september 2018
Vermaak en Genot > De wereldliteratuur roept delen printen terug
Zo is schaken zeker sport! * Frits Hoorweg

1520VG Witte dameOp donderdagen is hier in Den Haag een boekenmarkt, in de winter op het Plein en ’s-zomers op het Voorhout. Daar mag ik altijd graag rondkijken, vooral nadat ik ’s-ochtends nog even heb gecheckt of alles goed zit met het nieuwe nummer van De Leunstoel.

Verzamelen doe ik overigens niet meer. Alles wat ik ‘compleet’ wilde hebben (Powell, Snow, Elsschot, Bob den Uyl, Karel van het Reve, Stephen Jay Gould) staat inmiddels in m’n boekenkast. Misschien moet ik ze weer eens gaan lezen. Nee, die boekenmarkt bezoek ik vanwege de rare dingen die je er onverwacht tegenkomt. (Eigenaardig volk kom je er trouwens ook tegen, maar dat zijn meestal dezelfden.)
Zo trof mij, op zo’n tafel waarop heel veel boeken op z’n kant liggen (€2 per stuk, drie voor €5), ineens de knalgele rug van ‘Het geheim van de witte dame’; Auteur J.G. Thieme, Uitgeverij Kluitman te Alkmaar. Behalve dat stond er ook nog een witte dame op, ik bedoel een afbeelding van dat schaakstuk.

Enig bladeren leerde mij dat het boek onderdeel was van een serie (‘voor oudere jongens’). De hoofdrol wordt telkens gespeeld door Dick Snel. Hij raakt verzeild in spannende avonturen, die allemaal iets met schaken te maken hebben. Andere titels uit de serie zijn: Het geheim van de gele raadsheer, Het geheim van de zwarte toren en Het geheim van de rode pion. Op basis van het boek dat ik nu heb gelezen neem ik aan dat het schaakspel inderdaad een hoofdrol speelt in al die boeken, naast het nodige gooi- en smijtwerk en inspannende achtervolgingen. Verder vond ik het wel een aardig boek; nou ja, voor een oudere jongen dan.

Wat mij enigszins verbijstert is dat ik deze serie nu pas ontdek. Kijk, die boeken werden in de zestiger jaren van de vorige eeuw gepubliceerd, in de tijd dat ik verslingerd raakte aan het schaakspel. Op het eerste gezicht waren dit echt boeken voor mij, maar ja misschien toch niet. Kijk, voor m’n verjaardag kreeg ik schaakboeken en als ik behoefte had aan iets anders keek ik even in het afgedankte dressoir dat in de kelder stond. Daarin bewaarde mijn vader de detectiveboekjes die hij gekocht had om in de trein te lezen. U kent ze misschien nog wel: ‘met dames op de omslag die hun blouse al bijna uit hadden’ (een grapje van Theo Capel). Volgens opvoedkundigen wellicht minder geschikt voor oudere jongens, maar ja, die hebben daar lak aan.


© 2018 Frits Hoorweg meer Frits Hoorweg - meer "De wereldliteratuur roept" -
Vermaak en Genot > De wereldliteratuur roept
Zo is schaken zeker sport! * Frits Hoorweg
1520VG Witte dameOp donderdagen is hier in Den Haag een boekenmarkt, in de winter op het Plein en ’s-zomers op het Voorhout. Daar mag ik altijd graag rondkijken, vooral nadat ik ’s-ochtends nog even heb gecheckt of alles goed zit met het nieuwe nummer van De Leunstoel.

Verzamelen doe ik overigens niet meer. Alles wat ik ‘compleet’ wilde hebben (Powell, Snow, Elsschot, Bob den Uyl, Karel van het Reve, Stephen Jay Gould) staat inmiddels in m’n boekenkast. Misschien moet ik ze weer eens gaan lezen. Nee, die boekenmarkt bezoek ik vanwege de rare dingen die je er onverwacht tegenkomt. (Eigenaardig volk kom je er trouwens ook tegen, maar dat zijn meestal dezelfden.)
Zo trof mij, op zo’n tafel waarop heel veel boeken op z’n kant liggen (€2 per stuk, drie voor €5), ineens de knalgele rug van ‘Het geheim van de witte dame’; Auteur J.G. Thieme, Uitgeverij Kluitman te Alkmaar. Behalve dat stond er ook nog een witte dame op, ik bedoel een afbeelding van dat schaakstuk.

Enig bladeren leerde mij dat het boek onderdeel was van een serie (‘voor oudere jongens’). De hoofdrol wordt telkens gespeeld door Dick Snel. Hij raakt verzeild in spannende avonturen, die allemaal iets met schaken te maken hebben. Andere titels uit de serie zijn: Het geheim van de gele raadsheer, Het geheim van de zwarte toren en Het geheim van de rode pion. Op basis van het boek dat ik nu heb gelezen neem ik aan dat het schaakspel inderdaad een hoofdrol speelt in al die boeken, naast het nodige gooi- en smijtwerk en inspannende achtervolgingen. Verder vond ik het wel een aardig boek; nou ja, voor een oudere jongen dan.

Wat mij enigszins verbijstert is dat ik deze serie nu pas ontdek. Kijk, die boeken werden in de zestiger jaren van de vorige eeuw gepubliceerd, in de tijd dat ik verslingerd raakte aan het schaakspel. Op het eerste gezicht waren dit echt boeken voor mij, maar ja misschien toch niet. Kijk, voor m’n verjaardag kreeg ik schaakboeken en als ik behoefte had aan iets anders keek ik even in het afgedankte dressoir dat in de kelder stond. Daarin bewaarde mijn vader de detectiveboekjes die hij gekocht had om in de trein te lezen. U kent ze misschien nog wel: ‘met dames op de omslag die hun blouse al bijna uit hadden’ (een grapje van Theo Capel). Volgens opvoedkundigen wellicht minder geschikt voor oudere jongens, maar ja, die hebben daar lak aan.
© 2018 Frits Hoorweg
powered by CJ2