archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 19
Jaargang 15
13 september 2018
Bezigheden > Ontmoetingen delen printen terug
Een wonder van een vrouw Claude Aendenboom

1519BZ WondervrouwToen mijn broer Tom na drie maanden afwezigheid zijn nieuwe Bosnische vriendin bij ons thuis kwam voorstellen, vielen mij direct haar mooie grote intelligente ogen op. Leonida en Tom huurden tijdens die periode een studio in een welgestelde Brusselse wijk waar zich vele ambassades bevonden.

Inderdaad, Leonida was bijzonder intelligent en werkte al een tijdje als tolk bij het Joegoslavië-tribunaal te Den Haag. Ik had meteen een goed contact met haar, mijn moeder stond sceptisch tegenover de partnerkeuze van haar zoon, terwijl mijn bejaarde vader eerder een afwachtende houding aannam, als Tom maar gelukkig was.

Leonida was ijzersterk in wiskunde. Mijn broer die voor ingenieur elektronica had gestudeerd moest niet onderdoen voor haar, ze waren beiden aan elkaar gewaagd, stonden op gelijk intellectueel niveau, waren waardige tegenstanders van elkaar, voelden zich soulmates, zoenden elkaar zo graag ... waarom dan niet meteen trouwen?

Die frisse lentedag plaatste vader zijn handtekening in het Brusselse stadhuis, trots dat hij de getuige voor Tom kon zijn.
Het zou echter een heel eenvoudig trouwfeest worden ergens in een gezellige Brusselse taverne. Slechts vijftien mensen waren uitgenodigd. Leonida's broer Adnan die als balletdanser door het leven ging was van de partij, ook Melanie de dochter van een diplomate was aanwezig, ja zelfs een fors gespierde bodyguard zat met ons aan tafel.

Ik zie vader nog uitbundig van de wodka's genieten, dansend met mijn blonde moeder in de taverne waar twee violisten een ode brachten aan de liefde terwijl de gehuwden stralend van geluk de witte taart aansneden. Tot diep in de nacht hebben we gelachen, gedronken en foto's genomen.

Maar dan ... kwam de ober de rekening brengen, het was immers sluitingstijd. En vervolgens ... viel moeder die het feest bekostigde bijna achterover van haar stoel.
'Hier klopt iets niet', fluisterde zij tegen Leonida: 'dit is onmogelijk, dit ga ik niet betalen!' Leonida bekeek aandachtig de rekening. Plots veerde ze recht en stapte af op de ober.

Glimlachend naar haar nieuwe schoonmoeder bracht ze een half minuutje later zwaaiend een nieuwe rekening mee.
'Oef, dat scheelt een pak! Je bent een rekenwonder Leonida, een wonder van een vrouw!', bedacht moeder.

----
De tekening is van Linda Hulshof
Meer informatie op: www.lindahulshof.nl
© 2018 Claude Aendenboom meer Claude Aendenboom - meer "Ontmoetingen" -
Bezigheden > Ontmoetingen
Een wonder van een vrouw Claude Aendenboom
1519BZ WondervrouwToen mijn broer Tom na drie maanden afwezigheid zijn nieuwe Bosnische vriendin bij ons thuis kwam voorstellen, vielen mij direct haar mooie grote intelligente ogen op. Leonida en Tom huurden tijdens die periode een studio in een welgestelde Brusselse wijk waar zich vele ambassades bevonden.

Inderdaad, Leonida was bijzonder intelligent en werkte al een tijdje als tolk bij het Joegoslavië-tribunaal te Den Haag. Ik had meteen een goed contact met haar, mijn moeder stond sceptisch tegenover de partnerkeuze van haar zoon, terwijl mijn bejaarde vader eerder een afwachtende houding aannam, als Tom maar gelukkig was.

Leonida was ijzersterk in wiskunde. Mijn broer die voor ingenieur elektronica had gestudeerd moest niet onderdoen voor haar, ze waren beiden aan elkaar gewaagd, stonden op gelijk intellectueel niveau, waren waardige tegenstanders van elkaar, voelden zich soulmates, zoenden elkaar zo graag ... waarom dan niet meteen trouwen?

Die frisse lentedag plaatste vader zijn handtekening in het Brusselse stadhuis, trots dat hij de getuige voor Tom kon zijn.
Het zou echter een heel eenvoudig trouwfeest worden ergens in een gezellige Brusselse taverne. Slechts vijftien mensen waren uitgenodigd. Leonida's broer Adnan die als balletdanser door het leven ging was van de partij, ook Melanie de dochter van een diplomate was aanwezig, ja zelfs een fors gespierde bodyguard zat met ons aan tafel.

Ik zie vader nog uitbundig van de wodka's genieten, dansend met mijn blonde moeder in de taverne waar twee violisten een ode brachten aan de liefde terwijl de gehuwden stralend van geluk de witte taart aansneden. Tot diep in de nacht hebben we gelachen, gedronken en foto's genomen.

Maar dan ... kwam de ober de rekening brengen, het was immers sluitingstijd. En vervolgens ... viel moeder die het feest bekostigde bijna achterover van haar stoel.
'Hier klopt iets niet', fluisterde zij tegen Leonida: 'dit is onmogelijk, dit ga ik niet betalen!' Leonida bekeek aandachtig de rekening. Plots veerde ze recht en stapte af op de ober.

Glimlachend naar haar nieuwe schoonmoeder bracht ze een half minuutje later zwaaiend een nieuwe rekening mee.
'Oef, dat scheelt een pak! Je bent een rekenwonder Leonida, een wonder van een vrouw!', bedacht moeder.

----
De tekening is van Linda Hulshof
Meer informatie op: www.lindahulshof.nl
© 2018 Claude Aendenboom
powered by CJ2