 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
Nummer 18 Jaargang 15 30 augustus 2018 |
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Vermaak en Genot > Naar de film | ||||
| Even afgezien van de gevechtsscènes | Dik Kruithof | |||
 Vroeger ging ik vaak naar de bioscoop maar nooit naar films met overdadig geweld. Alle films met grote gevechtsscènes van de afgelopen vijfentwintig jaar zijn dus aan mij voorbijgegaan. De enige uitzondering waren de drie delen van In de ban van de Ring, omdat ik de boeken vroeger met veel plezier gelezen had en we door vrienden ervoor uitgenodigd werden. Ik vond het prachtige films met uitzondering van de massale gevechtsscènes. Met dezelfde vrienden zijn we naar Redbad geweest. Ik ging dus voor de persoon en voor het verhaal en in weerwil van de gevechten, die in de verhalen van te voren nogal wat aandacht kregen. De rest van de film vond ik best goed en in elk geval prettig om te zien. Een bijna vergeten stukje Nederlandse geschiedenis werd mooi in beeld gebracht. Redbad was de laatste koning van de Friezen die heerste over de hele Nederlandse kuststreek tot aan Brugge. Hij was heiden en streed tegen de gekerstende Franken. Zelf verloor hij de Hollandse kuststreek, van de Oude Rijn tot het Zwin bij Brugge, na een nederlaag bij Dorestad. Alle verhalen over zijn leven komen uit overgeleverde bronnen van de Franken, omdat de Friezen zelf nagenoeg geen schriftelijke verhalen kenden. Toch zijn de verhalen die in de film worden verteld best meeslepend. Zo moet hij in het begin van de film boeten voor de nederlaag bij Dorestad en wordt hij vastgebonden op een vlot de zee op gestuurd. Gelukkig zorgen wind en stroming ervoor dat hij in Denemarken aan land komt en daar na enige jaren weer troonopvolger wordt door een huwelijk met een koningsdochter. Hij keert terug naar Friesland om zijn zuster te redden uit een huwelijk met de Frankische legerleider Karel Martel. Dat  mislukt, maar levert wel prachtige beelden op van het Belgische kasteel van Bouillon. De gevechten beginnen weer, Redbad boekt een sluwe overwinning door gebruik te maken van hoog water, maar moet zich na een volgende nederlaag toch gewonnen geven. Dan komt het beroemde verhaal over zijn doop, waar hij op het laatste moment van afziet als op zijn vraag of hij na zijn dood zijn voorouders weer zal zien in de hemel ontkennend wordt geantwoord. Die waren immers niet gedoopt. Dan toch liever met al zijn voorouders in de Germaanse hemel. Die bijna-doop van Redbad is te zien als bewijs van het feit dat hij in elk geval geen bestrijder van het oprukkende christendom was maar meer iemand die zijn eigen waarden hoog wilde houden. Hij sloot hierna nog eenmaal het verkeerde bondgenootschap met een Frank, wat onder meer leidde tot een gewonnen veldslag in de buurt van Keulen, die overigens de film niet gehaald heeft. Verdere plannen kon hij niet meer realiseren. Hij overleed aan een ernstige ziekte in 719. Enige jaren na zijn dood veroverde Karel Martel Noord Holland tot aan de Vlie – later de Zuiderzee. De Friezen trokken zich terug in de Noord-Nederlandse en Noord-Duitse gebiedsdelen, waar ze nog geruime tijd buiten de directe invloedssfeer van de Frankische heersers bleven. Buiten de gevechtsscènes, die ik niet wil beoordelen, vond ik het een film die wel mooi de sfeer en de tijd van rond 700 oproept. Gebeurtenissen en landschappen uit die tijd zijn goed in beeld gebracht, Ameland en Alde Feanen waren herkenbaar. Wat mij betreft ten onrechte zo weinig bezoekers. ----- De plaatjes zijn geselecteerd door de schrijver |
||||
| © 2018 Dik Kruithof | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||