archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
Nummer 16 Jaargang 15 14 juni 2018 |
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Bezigheden > Koken | ||||
De hele wereld op je bord | Maeve van der Steen | |||
Ach waar is de tijd gebleven dat je voor echt stokbrood nog helemaal naar Frankrijk moest… dat er alleen in Italië Parmezaanse kaas te krijgen was en dat je zelfs voor Belgische bonbons naar Brussel moest! Barbaarse tijden, zullen veel liefhebbers denken, wat aten de mensen toen in godsnaam? Alleen maar andijvie en aardappels? Het is inderdaad fijn dat je tegenwoordig verse koriander kunt krijgen en de meest exotische gerechten kunt koken. Dat je hier de heerlijkste Spaanse hammen en blikjes inktvis kunt kopen. Dat je zelfs clotted cream voor op je scones bij de supermarkt kunt kopen, die scones zelf staan trouwens ook in de schappen. Prachtig maar ik mis toch die exclusiviteit van een smaak en geur verbonden met een bepaald land. Het had juist zijn charme om in Frankrijk je eerste sandwich met saucisson sec te eten, bij die eerste hap in de keiharde knapperige korst was je pas echt op vakantie. En dan aan het eind van de vakantie dat verlangen naar een verse volkorenboterham met Hollandse boerenkaas, zo was er altijd iets om naar uit te kijken. Vive la différence en dood aan de overvloed denk ik wel eens, is het echt nodig om een Bretons broodje met een onuitsprekelijke naam naar de rest van de wereld te brengen (gaat binnenkort gebeuren). Moeten we blij zijn met de Portugese pasteis de nata die je nu overal in Amsterdam ziet? Hele goede kakelverse ook nog? Ja natuurlijk, want zo’n custardgebakje is verrukkelijk. Nee jammer, want toen ik vorige week voor het eerst van mijn leven in Lissabon was, was het niks nieuws meer. Ik verbeeldde me natuurlijk wel dat die kleine ronde pastel, genuttigd naast een espresso op een van de zeven heuvels van de stad extra lekker smaakte. Overigens was ik heel blij met de restaurants in Portugal, heerlijke stokvis met knoflook gegeten en de wijnen, meestal uit de Alejento, waren van hoge kwaliteit. We zijn weer terug in Nederland en maken daarom een klassiek, ouderwets Hollands toetje. Of beter gezegd: dessert, want het is een verfijnde pudding. Hollandse Bitterkoekjespudding 200 gram bitterkoekjes scheutje kirsch of amandellikeur, optioneel 5 gelatineblaadjes 275 ml melk 1 zakje vanillesuiker 60 gram suiker 10 gram maïzena 2 eidooiers 500 ml slagroom Houd 200 ml van de slagroom apart voor de garnering. Leg ook 50 gram bitterkoekjes opzij. Breek de overige bitterkoekjes in stukjes. Week daarvan de helft in een beetje drank (tenzij er kinderen of andere geheelonthouders in het gezelschap zijn). Week de gelatineblaadjes in een kom koud water. Breng bijna alle melk al roerend aan de kook in een pan. Meng in een kommetje de rest van de melk met de maïzena, de suiker, vanillesuiker en eidooiers tot een glad, klontloos papje. Als de melk kookt, met beleid de inhoud van het kommetje in de pan gieten, blijven roeren. Aan de kook brengen. Voeg de niet geweekte stukjes van de koekjes erdoorheen. Nog twee minuutjes laten doorkoken. Pan van het vuur halen. De gelatineblaadjes uitknijpen en erdoor mengen. Af laten koelen tot de temperatuur van een babybadje, ongeveer 37º C dus. Intussen 300 ml van de slagroom kloppen tot niet te stijf. Door de afgekoelde pudding spatelen, rustig handelen maar doe er ook weer niet te lang over. Roer er nu de geweekte stukjes van de koekjes doorheen en giet het geheel in een puddingvorm, kom, of in individuele glaasjes of andere vormpjes. Minimaal drie uur in de koelkast zetten. Vlak voor het serveren de 200 ml slagroom met een theelepel suiker stijfkloppen en in een spuitzak doen als je die hebt. Dompel de puddingvorm voorzichtig in een bak heet water, maak met een scherp mes de bovenkant van de pudding rondom los en stort op een schaal. Als je voor kleine vormpjes hebt gekozen, op bordjes storten. En dan nu mooi garneren met de 50 gram bitterkoekjes en de slagroom. Kan ook heel leuk zonder slagroomspuit. Geniet ervan, zoals de serveersters tegenwoordig zeggen. ----------- Het plaatje is van de schrijfster |
||||
© 2018 Maeve van der Steen | ||||
powered by CJ2 |