archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 15
Jaargang 15
31 mei 2018
Vermaak en Genot > Een omweg waard delen printen terug
Natura Morta Katharina Kouwenhoven

1515VG NepmorandiWie nooit een schilderijtje van Giorgio Morandi (1890–1964) heeft gezien kent niet de ontroering die een stukje linnen en wat verfstreken teweeg kunnen brengen. Morandi is de schilder van de stillevens van flesjes, potjes, vaasjes en karafjes, die eindeloos zijn geschikt en herschikt en in aardse kleuren op het doek zijn gezet. Gelukkig kan een deel van zijn werk nu bewonderd worden in, of all places, Heerenveen, in museum Belvedère.

Dat museum is een rechthoekige stenen doos, met in het midden een glazen doorkijk, midden in een weiland. Je komt niet snel op de gedachte om daar heen te gaan, maar in dit geval is het onterecht. Normaal moet je naar Bologna om zijn werk te zien. Daar is een museum geheel aan hem gewijd en daar heeft hij zijn hele leven gewoond. Hier in Heerenveen hebben ze er veel werk van gemaakt. De wanden zijn geverfd in de kleuren die je op de schilderijtjes terugvindt en aan één van de zijwanden hangen foto’s, van Ada Duker, van details van huizen in Bologna, waarin diezelfde kleuren weer terugkomen. Dat is allemaal erg zorgvuldig en harmonieus gedaan.

In Bologna leefde Morandi in een bedompt atelier, een kamer met slechts één raam dat uitkeek op een binnenplaats. Hier stond zijn bed, had hij een tekentafel, een boekenkastje, een ezel en langs de wanden planken vol kruikjes, potjes, vaasjes, bussen, kommen, die vereeuwigd werden in verschillende samenstellingen. Dit atelier is, met grote foto’s en voorwerpen, op de tentoonstelling gereconstrueerd.

De schilderijtjes die er hangen heeft hij de laatste 20 jaar van zijn leven gemaakt in dit atelier. Hoewel de schilder steeds hetzelfde deed, was het steeds anders. Niet alleen is er een enorme variëteit aan potjes, maar er is ook een eindeloze variatie in de opstelling. Soms zijn het niet meer dan vlakken en lijken ze nauwelijks ruimte in te nemen, maar soms werpen ze schaduwen op de ondergrond en op elkaar. Vaak doet het samenstel van voorwerpen de afzonderlijke objecten vergeten, doordat er een nieuw op zichzelf staand geheel is ontstaan, dat er altijd geweest lijkt te zijn.

Morandi is weer zo’n kunstenaar die een tamelijk excentriek leven leidde, zelf ongehuwd en met drie ongehuwde zussen. Hij verliet zelden de stad en bracht het grootste deel van zijn tijd in zijn atelier door. Het levert echter wel wat op als je niet afgeleid wordt door triviale zaken.

Daar in het Belvedère hebben ze een prachtige tentoonstelling ingericht. Daar kan menig museum een puntje aan zuigen. Hij is nog tot 10 juni te zien, dus spoorslags afreizen.

------
Het plaatje is van de schrijfster


© 2018 Katharina Kouwenhoven meer Katharina Kouwenhoven - meer "Een omweg waard" -
Vermaak en Genot > Een omweg waard
Natura Morta Katharina Kouwenhoven
1515VG NepmorandiWie nooit een schilderijtje van Giorgio Morandi (1890–1964) heeft gezien kent niet de ontroering die een stukje linnen en wat verfstreken teweeg kunnen brengen. Morandi is de schilder van de stillevens van flesjes, potjes, vaasjes en karafjes, die eindeloos zijn geschikt en herschikt en in aardse kleuren op het doek zijn gezet. Gelukkig kan een deel van zijn werk nu bewonderd worden in, of all places, Heerenveen, in museum Belvedère.

Dat museum is een rechthoekige stenen doos, met in het midden een glazen doorkijk, midden in een weiland. Je komt niet snel op de gedachte om daar heen te gaan, maar in dit geval is het onterecht. Normaal moet je naar Bologna om zijn werk te zien. Daar is een museum geheel aan hem gewijd en daar heeft hij zijn hele leven gewoond. Hier in Heerenveen hebben ze er veel werk van gemaakt. De wanden zijn geverfd in de kleuren die je op de schilderijtjes terugvindt en aan één van de zijwanden hangen foto’s, van Ada Duker, van details van huizen in Bologna, waarin diezelfde kleuren weer terugkomen. Dat is allemaal erg zorgvuldig en harmonieus gedaan.

In Bologna leefde Morandi in een bedompt atelier, een kamer met slechts één raam dat uitkeek op een binnenplaats. Hier stond zijn bed, had hij een tekentafel, een boekenkastje, een ezel en langs de wanden planken vol kruikjes, potjes, vaasjes, bussen, kommen, die vereeuwigd werden in verschillende samenstellingen. Dit atelier is, met grote foto’s en voorwerpen, op de tentoonstelling gereconstrueerd.

De schilderijtjes die er hangen heeft hij de laatste 20 jaar van zijn leven gemaakt in dit atelier. Hoewel de schilder steeds hetzelfde deed, was het steeds anders. Niet alleen is er een enorme variëteit aan potjes, maar er is ook een eindeloze variatie in de opstelling. Soms zijn het niet meer dan vlakken en lijken ze nauwelijks ruimte in te nemen, maar soms werpen ze schaduwen op de ondergrond en op elkaar. Vaak doet het samenstel van voorwerpen de afzonderlijke objecten vergeten, doordat er een nieuw op zichzelf staand geheel is ontstaan, dat er altijd geweest lijkt te zijn.

Morandi is weer zo’n kunstenaar die een tamelijk excentriek leven leidde, zelf ongehuwd en met drie ongehuwde zussen. Hij verliet zelden de stad en bracht het grootste deel van zijn tijd in zijn atelier door. Het levert echter wel wat op als je niet afgeleid wordt door triviale zaken.

Daar in het Belvedère hebben ze een prachtige tentoonstelling ingericht. Daar kan menig museum een puntje aan zuigen. Hij is nog tot 10 juni te zien, dus spoorslags afreizen.

------
Het plaatje is van de schrijfster
© 2018 Katharina Kouwenhoven
powered by CJ2