archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
Nummer 14 Jaargang 15 17 mei 2018 |
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Vermaak en Genot > Misdaadboeken | ||||
Nog meer waddenkrimi's | Dik Kruithof | |||
Ik heb eerder geschreven over de Waddenkrimi´s, een in Oost en Noord Friesland populair soort detectiveromans. Een van de meest succesvolle schrijvers van waddenkrimi´s, Klaus Peter Wolf boekt intussen met zijn in Oost Friesland spelende serie zoveel succes dat hij de top van de Spiegel Pocket Toptien haalt. Inmiddels weet ik dat regionale krimi´s in heel Duitsland voorkomen, ik kwam plaatselijke series van boven de tien delen ook tegen in Kassel en Kleef. Maar misschien zijn de Waddeneilanden toch extra aantrekkelijk want bij mijn laatste bezoek vond ik een boek van Wolf Dietrich, als eerste van een serie over de verschillende eilanden, Friesische Rache, tatort Borkum. De Duitse Wifi vermeldt Dietrich als een schrijver met als zwaartepunt van zijn activiteiten regionale ´Kriminalromane´, die spelen in Kassel, Gottingen en Cuxhaven. Borkum is het Duitse Waddeneiland dat het dichtst bij Groningen ligt, het is ook bereikbaar vanuit de Eemshaven. Er wonen ruim 5000 mensen, die vooral werkzaam zijn in de toeristensector, maar vroeger is het een eiland van walvisvaarders geweest. Het heeft een klein streekmuseum, Het Dykhus en een geweldig strand met zeehonden. De aanlegplaats van het veer ligt buiten het dorp en de verbinding wordt onderhouden met de stoomlocomotief Emma. Het boek van Dietrich begint met een slachtoffer dat vastgebonden was aan een van de wagons van Emma. De pas tot Kommissarin benoemde Rieke Bernstein wordt naar Borkum gestuurd omdat de zoon van een plaatselijke horecatycoon vermoord is. Haar bazen dringen aan op een snelle afwikkeling maar Rieke Bernstein ruikt onraad en legt met hulp van een plaatselijke journalist een lange geschiedenis van misbruik van vakantiegasten bloot. Daarbij werden de slachtoffers afgekocht of weggejaagd, in elk geval kregen ze geen poot aan de grond voor een aanklacht omdat de horecavader overal invloed had. Eén van de slachtoffers blijkt nu teruggekomen te zijn voor een wraakexpeditie. Bernstein krijgt het uiteraard moeilijk met de mensen die alles hebben toegedekt, maar mag aan het eind toch als voorbeeld van een nieuwe en onbevooroordeelde aanpak bij een Duitse Eva Jinek aan tafel. Klaus Peter Wolf (van de succesvolle serie over Hauptkommissarin Ann Kathrin Klaasen) is aan een nieuwe serie begonnen met als hoofdpersoon Dr. Bernhard Sommerfeldt. Dat is een mislukte ondernemer die zich voordoet als arts, via internet al zijn diploma´s heeft gekregen en zich in Norden heeft gevestigd, waar hij ook Ann Kathrin als patiënt krijgt. Hij lost voor zijn patiënten ook lastige problemen als een gewelddadige echtgenoot op en schrikt ook niet terug voor een moord als zijn nieuwe vrouw problemen krijgt met haar vorige vriend. Uiteraard komt dit allemaal te dicht bij elkaar en aan het eind moet hij de wijk nemen in een vermomming en weer een nieuwe identiteit opbouwen. Het verhaal is een stuk ongeloofwaardiger dan de serie rond Ann Kathrin en de vraag is vooral hoe de schrijver hier een nieuwe serie van gaat maken. Ulrich Heffner is der bessere Mankell und Martin Trevisan der bessere Kurt Wallander. Daruber hinaus hat Ulrich Heffner mit Der Tod komt in Schwartz Lila mit Sicherheit auch den besseren Polizeiroman abgeliefert. Zo luidt de zeer lovende bespreking van het boek op een Duitse krimiwebsite. Nu kan ik het niveau van die website niet echt beoordelen, maar het geeft in elk geval wel een duidelijk beeld van waar je dit boek moet plaatsen. Trevisan is Hauptkommissar van de Kripo Wilhelmshafen en krijgt te maken met een serie branden in leegstaande gebouwen en twee moorden op Wangeroog. Er volgt gedegen onderzoekswerk dat heel lang niets of weinig oplevert en aan het eind blijkt dat er een verband is tussen beide zaken. En dat veel gevolgde sporen nodig zijn geweest om de wraakactie die voortkomt uit een oud geheim van een groepje spelende kinderen op te lossen. Haalt zeker het niveau van de meeste Mankells. |
||||
© 2018 Dik Kruithof | ||||
powered by CJ2 |