archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
Nummer 13 Jaargang 15 26 april 2018 |
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Bezigheden > Ontmoetingen | ||||
Een band voor het leven | Claude Aendenboom | |||
Om de drie maanden vind ik in mijn brievenbus het tijdschrift 'BAND'. Het boekje wordt uitgegeven door de missionarissen van Afrika. Als ik het doorblader kom ik telkens weer tot dezelfde conclusie: die paters moeten verdomd goed hun mannetje kunnen staan, mogen geen brave lammetjes zijn. Bij het aanbieden van hun hulp aan de noodlijdende bevolking lopen ze immers het risico op allerlei ziekten, gevangenschap en foltering, Sommigen worden zelfs op gruwelijke wijze vermoord. Mijn oudoom Marcel heeft als witte pater meer dan dertig jaar missiewerk verricht in Algerije, Soedan en andere ontwikkelingslanden. Moeder en Marcel hadden een heel sterke vriendschappelijke band, want elke keer als onze witte pater terugvloog naar de luchthaven van Zaventem nam hij de taxi en belde eerst aan bij moeder thuis. Mijn broer en ik genoten telkens weer van zijn spannende verhalen. Hij liet ons ook dia's zien van het harde leven in Afrika. Moeder maakte voor hem dan altijd een lekkere Belgische steak met friet en mayonaise klaar ... want daar was hij wel aan toe. Na enkele jaren als bibliothecaris bij het Vaticaan te hebben gewerkt vestigde Marcel zich in een Antwerps klooster, waar hij tot zijn laatste levensdagen is gebleven. Daar nodigde hij ons meerdere keren uit voor een heerlijke couscous in een Marokkaans restaurant nabij het stadhuis. Nadien mochten we iets kiezen uit zijn grote verzameling Afrikaanse houten sculpturen, die hij op de kloosterzolder bewaarde. Maar nu slaat moeder vaak mea culpa, want sinds zijn overlijden zijn we nog geen enkele keer naar zijn graf geweest. Dat patersgraf bevindt zich in het klooster van Varsenare, een deelgemeente van Jabbeke, tegen Brugge. Nochtans zijn we in de buurt als we jaarlijks naar de Noordzee rijden. Wellicht gaan we de volgende keer een groet brengen, geen excuses ditmaal. Kwestie van de banden terug wat aan te snoeren. ------ De foto is van Henk Klaren. Het Makonde-masker is in 1969 gekocht bij de souvenirwinkel van de Witte Paters te Dar es Salaam. |
||||
© 2018 Claude Aendenboom | ||||
powered by CJ2 |