archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
Nummer 8 Jaargang 15 15 februari 2018 |
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Vermaak en Genot > Een omweg waard | ||||
Maakt stadslucht nog vrij? | Peter Schröder | |||
Ga naar het Haags Fotomuseum om de tentoonstelling Life in Cities van Michael Wolf te zien! Een Nieuwe Wereld Mijn vriend Karel werkte bij een bank en maakte behoorlijk carrière. Voor een volgende stap op de ladder vond de bank dat hij maar eens aan het werk moest in hun vestiging in Hong Kong. Dat was een enorme Kans voor hem: Weg uit dit koude kikkerland, naar een top van de bank in een brandpunt van de mondiale economische wereld. Zeker, ver van huis, maar het geval wilde dat Koos, een goede vriend/bankcollega bij een andere bank, ook al in Hong Kong ging werken. Zie je nog eens een bekende. Gezellig! Hong Kong Hong Kong ligt sinds 1997 in de Volksrepubliek China (1.367.485.388 inwoners verblijvend op 9.596.961 km²) Lange tijd was Hong Kong, ruim 100 km², een Britse kroonkolonie, waarheen ooit grote hoeveelheden vasteland-Chinezen gevlucht waren. Momenteel wonen er 7,4 miljoenmensen. Om die Chinezen te huisvesten zijn er nu in Hong Kong bijna 2400 gebouwen van 100 meter en hoger gebouwd. (Eerder, Leunstoel Nummer 2, Jaargang 13) schreef ik al over de indrukwekkende gebouwen in de ‘wijk’ Kow Loon. Leven als koraaldiertjes Vanuit het vliegtuig deed Hong Kong bankier Karel denken aan een groot koraalrif. Vanuit zijn nieuwe biotoop op 80 meter hoogte stond Karel voor een enorm raam en probeerde het gebouw te ontdekken waar zijn vriend Koos achter zijn raam zou kunnen staan. Ze ontdekten al gauw dat voor communicatie en contact Skypen toch een betere optie zou zijn. Het duurde niet lang of mijn vriend werd zodanig bevangen door hoogtevrees dat hij, na een adembenemende dagelijkse tocht in zo’n supersonische glazen lift, alleen nog met knikkende knieën zijn werkkamer kon betreden. Van bankieren kwam al gauw niks meer terecht. Prachtige foto’s van menselijke flexibiliteit. Hoe leuk is het leven in die Aziatische Mega Cities? Er zijn via Google verbazend veel Loftuitingen te vinden die deze steden de hemel in prijzen (sic!) als onovertroffen kunstwerken of als Indrukwekkende samenlevingsvormen van de Toekomst. Vooral uit de wereld van stedebouwkundigen (De Koolhazen) komt de lof; en verder uit de reiswereld: 10 daagse culturele reizen naar een panorama van toekomstige leefwijzen. Life in Cities met meuk Meer oog voor de mensen die er wonen en werken is te vinden in de tentoonstelling ‘Life in Cities’ van de Duitse fotograaf Michael Wolf in het Fotomuseum in Den Haag (lees de uitstekende recensie van Tracy Metz in NRC/Handelsblad). Een schitterende fototentoonstelling met (in de afdeling: 100 x 100) 100 foto’s van bewoners in kamers van 10 m² (Hong Kong 2007). In Architecture of Density worden enorme gevelwanden getoond, waarop geen mens te zien lijkt, tot Wolf zijn telelens in stelling brengt en zeer grofkorrelige bewoners tevoorschijn worden gepeuterd. (Hong Kong 2003 - 2014). In Tokyo Compression fotografeerde hij steeds op hetzelfde perron een raam van de ondergrondse waarachter de troosteloos op elkaar geperste forensen in Tokyo naar hun werk gaan. De makers van het speelgoed van onze kinderen. Het meest humane onderdeel van de tentoonstelling heet Informal Solutions. In de strakke systematiek van de stedelijke buitenkant en in de smerige steegjes en kelders zien we de zelf geknutselde oplossingen zoals bijvoorbeeld oude versleten stoelen, ‘Bastard chairs’, die met touwtjes en lapjes weer in gebruik zijn genomen. Het minst humane gedeelte van de tentoonstelling heet moralistisch (terecht!) The Real Toy Story en toont een wand met 20.000 stuks Chinees vrolijk speelgoed, met daarbij enkele van de (jeugdige) arbeiders die deze kleurrijke troep fabriceren. Er staan er vijf op een rijtje die elk (bedrijfsongevallen) een arm missen, anderen proberen een hazenslaapje te slapen tussen de Little Pony’s en de Barbies. ------ Het plaatje komt uit de catalogus van de tentoonstelling |
||||
© 2018 Peter Schröder | ||||
powered by CJ2 |