archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 8
Jaargang 15
15 februari 2018
Vermaak en Genot > Misdaadboeken delen printen terug
Kutscher geïllustreerd door Kat Menchik Frits Hoorweg

1508VG Moabit1De ‘literaire thrillers’ van Volker Kutscher spelen in het Berlijn van voor de oorlog, een interessante periode, vooral daar. Hij steekt veel energie in een geloofwaardige schets van hoe het er toen aan toe ging. In het dankwoord achterin ‘De stille dood’ roemt hij een rij van deskundigen die hem daarbij geholpen hebben èn zijn grootmoeder … ‘die me verhalen vertelde over het dagelijks leven in de jaren dertig’. Die schets van het leven toen lukt heel aardig, voor zover ik dat kan beoordelen. Bovendien vertelt hij een spannend verhaal. ‘Wat wil je nog meer?’, hoor ik u zeggen.

Nou, wat mij betreft zou hij iets zuiniger met woorden mogen zijn. De boeken die ik van hem in de bibliotheek aantrof beslaan zonder uitzondering zo’n 500 dichtbedrukte pagina’s. Na enige tijd kreeg ik de neiging om naar mijn inzicht overbodige tussenzinnen te schrappen. Ik zal u maar niet lastig vallen met voorbeelden, maar het kost mij moeite me in te houden. Eerlijkheidshalve moet ik hieraan toevoegen dat het ‘detectiefje’ van tegenwoordig vaak mank gaat aan overdaad. Misschien dat daarom de term ‘literaire thriller’ zo in zwang is geraakt.

Inmiddels ben ik er achter gekomen dat de schrijver veel beter kan. Door een column in Trouw van Wim Boevink kwam ik ‘Moabit’ op het spoor. Ook dat boekje speelt in het misdaadmilieu van het vooroorlogse Berlijn, maar daar houdt de gelijkenis op. Het telt nog geen 80 pagina’s en bovendien wordt een groot deel daarvan gevuld met prachtige plaatjes, van de hand van Kat Menchik. Van de uitgever (Galiani in Berlijn) hebben we toestemming gekregen er een paar te gebruiken. De loftuitingen van Wim Boevink (oud-correspondent in Berlijn) golden vooral1508VG Moabit2 die plaatjes, ze brachten hem in een prettige, nostalgische stemming. Hij heeft namelijk jaren in de wijk Moabit gewoond.

Achterin het boekje wordt uitgelegd dat er sprake is van een serie. Lieblingsbücher, samengesteld en geïllustreerd door Kat Menchik. Eerder verschenen daarin al: Der Landartz van Franz Kafka, Romeo en Julia van Shakespeare en Die Bergwerke zu Falun van E.T.A. Hoffmann. Het ligt voor de hand te veronderstellen dat Moabit dus ook al eerder ergens gepubliceerd is. Mij is niet duidelijk hoe en waar, ook op Internet kon ik daarover niets vinden. (Ik hoop op een reactie van iemand die ‘beknijsder’ is in het zoeken naar dat soort informatie. Indien die reactie inderdaad komt zal hij later hieronder worden geplaatst.)

Moabit bestaat uit drie samenhangende verhalen. De aanslag op een onderwereldfiguur, die zijn gevangenisstraf er bijna op heeft zitten, en de daaruit voortvloeiende verwikkelingen, worden vanuit drie gezichtspunten verteld. Om te beginnen door de betrokkene zelf, vervolgens door de bewaker die hem redt en tenslotte door diens dochter. De geoefende detectivelezer doet er goed aan om bij voorbaat zijn normale verwachtingspatroon grondig te herzien. Er wordt geen ‘zaak’ opgelost en er wordt geen ‘dader’ opgespoord, of een misstand ontmaskerd.

Hoe zou je dit genre moeten noemen? Jammer dat de uitdrukking ‘literaire thriller’ al misbruikt wordt voor iets anders.

Moabit, Volker Kutscher & Kat Menchik, Galiani Berlin
Het boek kost, afhankelijk van waar je het bestelt, 19,50 of 20 Euro

---
Voor het gebruik van de illustraties is toestemming verleend door de uitgever.
Het copyright blijft natuurlijk daar berusten.


© 2018 Frits Hoorweg meer Frits Hoorweg - meer "Misdaadboeken" -
Vermaak en Genot > Misdaadboeken
Kutscher geïllustreerd door Kat Menchik Frits Hoorweg
1508VG Moabit1De ‘literaire thrillers’ van Volker Kutscher spelen in het Berlijn van voor de oorlog, een interessante periode, vooral daar. Hij steekt veel energie in een geloofwaardige schets van hoe het er toen aan toe ging. In het dankwoord achterin ‘De stille dood’ roemt hij een rij van deskundigen die hem daarbij geholpen hebben èn zijn grootmoeder … ‘die me verhalen vertelde over het dagelijks leven in de jaren dertig’. Die schets van het leven toen lukt heel aardig, voor zover ik dat kan beoordelen. Bovendien vertelt hij een spannend verhaal. ‘Wat wil je nog meer?’, hoor ik u zeggen.

Nou, wat mij betreft zou hij iets zuiniger met woorden mogen zijn. De boeken die ik van hem in de bibliotheek aantrof beslaan zonder uitzondering zo’n 500 dichtbedrukte pagina’s. Na enige tijd kreeg ik de neiging om naar mijn inzicht overbodige tussenzinnen te schrappen. Ik zal u maar niet lastig vallen met voorbeelden, maar het kost mij moeite me in te houden. Eerlijkheidshalve moet ik hieraan toevoegen dat het ‘detectiefje’ van tegenwoordig vaak mank gaat aan overdaad. Misschien dat daarom de term ‘literaire thriller’ zo in zwang is geraakt.

Inmiddels ben ik er achter gekomen dat de schrijver veel beter kan. Door een column in Trouw van Wim Boevink kwam ik ‘Moabit’ op het spoor. Ook dat boekje speelt in het misdaadmilieu van het vooroorlogse Berlijn, maar daar houdt de gelijkenis op. Het telt nog geen 80 pagina’s en bovendien wordt een groot deel daarvan gevuld met prachtige plaatjes, van de hand van Kat Menchik. Van de uitgever (Galiani in Berlijn) hebben we toestemming gekregen er een paar te gebruiken. De loftuitingen van Wim Boevink (oud-correspondent in Berlijn) golden vooral1508VG Moabit2 die plaatjes, ze brachten hem in een prettige, nostalgische stemming. Hij heeft namelijk jaren in de wijk Moabit gewoond.

Achterin het boekje wordt uitgelegd dat er sprake is van een serie. Lieblingsbücher, samengesteld en geïllustreerd door Kat Menchik. Eerder verschenen daarin al: Der Landartz van Franz Kafka, Romeo en Julia van Shakespeare en Die Bergwerke zu Falun van E.T.A. Hoffmann. Het ligt voor de hand te veronderstellen dat Moabit dus ook al eerder ergens gepubliceerd is. Mij is niet duidelijk hoe en waar, ook op Internet kon ik daarover niets vinden. (Ik hoop op een reactie van iemand die ‘beknijsder’ is in het zoeken naar dat soort informatie. Indien die reactie inderdaad komt zal hij later hieronder worden geplaatst.)

Moabit bestaat uit drie samenhangende verhalen. De aanslag op een onderwereldfiguur, die zijn gevangenisstraf er bijna op heeft zitten, en de daaruit voortvloeiende verwikkelingen, worden vanuit drie gezichtspunten verteld. Om te beginnen door de betrokkene zelf, vervolgens door de bewaker die hem redt en tenslotte door diens dochter. De geoefende detectivelezer doet er goed aan om bij voorbaat zijn normale verwachtingspatroon grondig te herzien. Er wordt geen ‘zaak’ opgelost en er wordt geen ‘dader’ opgespoord, of een misstand ontmaskerd.

Hoe zou je dit genre moeten noemen? Jammer dat de uitdrukking ‘literaire thriller’ al misbruikt wordt voor iets anders.

Moabit, Volker Kutscher & Kat Menchik, Galiani Berlin
Het boek kost, afhankelijk van waar je het bestelt, 19,50 of 20 Euro

---
Voor het gebruik van de illustraties is toestemming verleend door de uitgever.
Het copyright blijft natuurlijk daar berusten.
© 2018 Frits Hoorweg
powered by CJ2