![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() |
|
![]() |
![]() |
![]() Nummer 7 Jaargang 15 1 februari 2018 |
![]() |
![]() |
|
![]() |
|||||||||||||||||||||||||||
![]() |
![]() |
![]() |
Bezigheden > Lopen | ||||
De Frijtinker van IJlst | Dik Kruithof | |||
![]() IJlst viert dit jaar dat het 750 jaar stadsrechten heeft en is vier jaar geleden begonnen met het opdoen van ervaring. De Frijtinker is de vierde stap op weg naar de grote finale die in oktober van dit jaar plaats vindt. Er zijn honderden vrijwilligers bij betrokken en dat zal wel de reden zijn geweest dat het in de kerstvakantie moest plaatsvinden. Als vrijdenker in Friesland was ik natuurlijk direct ‘verkocht’, maar toen bleek dat het in een thema Under de Toer was opgenomen, met verhalen rond kerken, kreeg ik bedenkingen. En ja, het bleek een tocht in het duister te zijn, over een kerkhof en langs vier kerken, met op elke halteplaats een verhaal uit de geschiedenis over de stad en die kerk. Begin en einde in de stadsherberg Het wapen van IJlst. Daar in de herberg kwam het dagelijkse leven aan de orde, een asielzoeker die klusjes moest doen, een vergunning die niet op tijd binnen was en geregeld moest worden met de agent. Het eerste verhaal, op de begraafplaats van een inmiddels afgebroken kerk legde uit hoe een kerk in IJlst kon worden vernoemd naar Mauritius, de enige gekleurde heilige van de katholieke kerk – althans zo werd het ![]() Terug in de herberg liep het verhaal van Mauritius over in dat van de Eritrese asielzoeker die klusjes deed in de dorpsherberg en daarvoor door het Gezag opgepakt zou worden omdat hij geen werkvergunning had. Hij werd van gevangenschap gered door de verklaring van de herbergierster, die ook als commentator van de verhalen optrad en aan het slot verklaarde dat zij de enige echte vrijdenker van de stad was. Geen god zonder duivels, dat was het terugkerende thema en dat kwam ook steeds terug in de wandeling door het oude stadje. Tientallen duivelse figuurtjes slopen door de groepen bezoekers, in verlichte huiskamers deden ze vreselijke dingen, op open bootjes in de grachten voerden ze duivelse rituelen op en zo spraken ze voor alles wat mis kan gaan in de kerk. Wij verwonderden ons erover hoeveel kwaliteit op het gebied van organisatie, toneel en aankleding een kleine stad als IJlst bij elkaar weet te brengen. Een uitstekende voorstelling en een prima begin van de Culturele Hoofdstad. -------- De plaatjes zijn van de schrijver |
||||
© 2018 Dik Kruithof | ||||
![]() |
![]() |
![]() |
||
![]() |
powered by CJ2 |