archiefvorig nr.lopend nr.
			Nummer 4 Jaargang 15 30 november 2017

	Vermaak en Genot > Was er nog wat op de tv? delen printen terug Zijn er steeds meer klussers? Katharina Kouwenhoven Het lijkt wel of er steeds meer Tv-programma’s worden uitgezonden over woninginrichting, bouwen, verbouwen en klussen. Met name door de commerciële zenders, die hiervoor wel gesponsord zullen worden door bouwmarkten en wooninrichters. Het leukste programma over verbouwen is een paar jaar geleden gemaakt door Frans Bromet, die de hele ellende klinkend in beeld bracht, inclusief de relaties die erdoor naar de knoppen gingen. De bouwprogramma’s van nu zijn veel serieuzer. Je kunt er soms zelfs iets van opsteken. Voor Help, mijn man is klusser moeten we weer wachten tot een volgend seizoen, maar dan kun je weer volop genieten van allerlei aandoenlijke mannen die lijden aan zelfoverschatting. Kennelijk is de communis opinio dat elke man een klusser is, ook als hij nog nooit een schaaf in zijn handen heeft gehad en niet weet wat een plug is. Dus als de nood aan de man komt stort hij zich op de verbouwing van zijn nieuwe huis en begint met de sloophamer. Daarna ontstaat er al snel een moment dat hij geen idee heeft hoe het verder moet. Hij krijgt hulp van professionals, maar gooit zelf het bijltje erbij neer. Toch moet hij zelf ook nog iets doen, een muurtje verven of iets ander eenvoudigs, om zijn zelfbeeld weer een beetje op te kalefateren. Ik dacht dat dit soort mannen langzaamaan uitgestorven was, maar nee, hoor. Hier zijn ze in volle glorie aanwezig. Dat is geestig en een beetje treurig. RTL8 zendt elke weekdag maar liefst twee klusprogramma’s uit, Bouwen met Brian en De Bouwbroers en alsof het nog niet genoeg is worden deze programma’s op de late avond nog eens herhaald. Bouwen met Brian heb ik nooit gezien, maar De Bouwbroers wel. Dit programma heeft een vast format dat dus eindeloos herhaald wordt. De ene broer is makelaar en de andere aannemer en hun klanten zijn meestal jonge gezinnen met een te krap budget voor het soort huis dat ze willen. De oplossing: een huis kopen dat opgeknapt moet worden. De ene broer zoekt een huis en de ander maakt een plan voor de verbouwing. Daarvoor is een beperkte tijd en een beperkt budget beschikbaar. Die bouwbroer heeft dat vaker gedaan (vijf avonden per week) en het komt altijd goed en de klanten zijn zeer tevreden. Helaas zien alle huizen van de bouwbroers er van binnen ongeveer hetzelfde uit. Of ze zelf geen smaak hebben of dat het hun klanten aan smaak ontbreekt, het is steeds van het zelfde laken een pak. Te veel meubels in een te kleine ruimte, een veel te groot bed in de masterbedroom, te veel donkerbruin en gruwelijke verlichtingsornamenten. Van de overkant van de Noordzee komt een programma waarin mensen gevolgd worden die zelf een huis bouwen met een klein budget. Zelf bouwen kan goedkoper zijn dan een huis kopen, maar dan moet je wel goed op je centjes passen en geen onbetaalbare oplossingen willen. De begeleiders, allebei architect, proberen de zelfbouwers hiervoor te behoeden, maar dat vraagt veel overredingskracht. Een van deze architecten heeft een enorme materiaalkennis en weet voor alles goedkopere alternatieven en kent bovendien allerlei handelaren met bruikbare ‘rommel’ uit sloophuizen, scholen en oude schuren. Ik wou dat ik zo iemand kende. Het is fascinerend wat een bizarre en onuitvoerbare ideeën mensen kunnen hebben voor een zelf te bouwen huis. Er is nog een zeer sympathiek Brits programma, namelijk een waarin mensen woonruimte maken van een hele kleine ruimte. Een pipowagen, een Kipcaravan, een oude pluimveeschuur, een zolderkamertje, een strandhuisje en dergelijke. Deze onhandige dingen worden in orde gemaakt voor permanente bewoning en daar komt zeer veel inventiviteit bij kijken. Caravans zitten van nature al ingenieus in elkaar, maar de meeste andere ruimtes zijn leeg en daar moet van alles in, zodat er geleefd, gekookt en geslapen kan worden, soms met een baby erbij, die natuurlijk al maar groter wordt. De mensen die ik hier zag lukte het allemaal, soms met hulp, maar er waren fantastische paleisjes ontstaan. Er is in Brittannië een vereniging waar je een beroep op kunt doen als je zo’n project wil beginnen. Handig als je je studerende kinderen een eigen plek wil geven in je tuin. Kun je er later nog een B&B mee beginnen. ------- Het plaatje is van de schrijfster © 2017 Katharina Kouwenhoven meer Katharina Kouwenhoven - meer "Was er nog wat op de tv?" -

Vermaak en Genot > Was er nog wat op de tv?
Zijn er steeds meer klussers?	Katharina Kouwenhoven
Het lijkt wel of er steeds meer Tv-programma’s worden uitgezonden over woninginrichting, bouwen, verbouwen en klussen. Met name door de commerciële zenders, die hiervoor wel gesponsord zullen worden door bouwmarkten en wooninrichters. Het leukste programma over verbouwen is een paar jaar geleden gemaakt door Frans Bromet, die de hele ellende klinkend in beeld bracht, inclusief de relaties die erdoor naar de knoppen gingen. De bouwprogramma’s van nu zijn veel serieuzer. Je kunt er soms zelfs iets van opsteken. Voor Help, mijn man is klusser moeten we weer wachten tot een volgend seizoen, maar dan kun je weer volop genieten van allerlei aandoenlijke mannen die lijden aan zelfoverschatting. Kennelijk is de communis opinio dat elke man een klusser is, ook als hij nog nooit een schaaf in zijn handen heeft gehad en niet weet wat een plug is. Dus als de nood aan de man komt stort hij zich op de verbouwing van zijn nieuwe huis en begint met de sloophamer. Daarna ontstaat er al snel een moment dat hij geen idee heeft hoe het verder moet. Hij krijgt hulp van professionals, maar gooit zelf het bijltje erbij neer. Toch moet hij zelf ook nog iets doen, een muurtje verven of iets ander eenvoudigs, om zijn zelfbeeld weer een beetje op te kalefateren. Ik dacht dat dit soort mannen langzaamaan uitgestorven was, maar nee, hoor. Hier zijn ze in volle glorie aanwezig. Dat is geestig en een beetje treurig. RTL8 zendt elke weekdag maar liefst twee klusprogramma’s uit, Bouwen met Brian en De Bouwbroers en alsof het nog niet genoeg is worden deze programma’s op de late avond nog eens herhaald. Bouwen met Brian heb ik nooit gezien, maar De Bouwbroers wel. Dit programma heeft een vast format dat dus eindeloos herhaald wordt. De ene broer is makelaar en de andere aannemer en hun klanten zijn meestal jonge gezinnen met een te krap budget voor het soort huis dat ze willen. De oplossing: een huis kopen dat opgeknapt moet worden. De ene broer zoekt een huis en de ander maakt een plan voor de verbouwing. Daarvoor is een beperkte tijd en een beperkt budget beschikbaar. Die bouwbroer heeft dat vaker gedaan (vijf avonden per week) en het komt altijd goed en de klanten zijn zeer tevreden. Helaas zien alle huizen van de bouwbroers er van binnen ongeveer hetzelfde uit. Of ze zelf geen smaak hebben of dat het hun klanten aan smaak ontbreekt, het is steeds van het zelfde laken een pak. Te veel meubels in een te kleine ruimte, een veel te groot bed in de masterbedroom, te veel donkerbruin en gruwelijke verlichtingsornamenten. Van de overkant van de Noordzee komt een programma waarin mensen gevolgd worden die zelf een huis bouwen met een klein budget. Zelf bouwen kan goedkoper zijn dan een huis kopen, maar dan moet je wel goed op je centjes passen en geen onbetaalbare oplossingen willen. De begeleiders, allebei architect, proberen de zelfbouwers hiervoor te behoeden, maar dat vraagt veel overredingskracht. Een van deze architecten heeft een enorme materiaalkennis en weet voor alles goedkopere alternatieven en kent bovendien allerlei handelaren met bruikbare ‘rommel’ uit sloophuizen, scholen en oude schuren. Ik wou dat ik zo iemand kende. Het is fascinerend wat een bizarre en onuitvoerbare ideeën mensen kunnen hebben voor een zelf te bouwen huis. Er is nog een zeer sympathiek Brits programma, namelijk een waarin mensen woonruimte maken van een hele kleine ruimte. Een pipowagen, een Kipcaravan, een oude pluimveeschuur, een zolderkamertje, een strandhuisje en dergelijke. Deze onhandige dingen worden in orde gemaakt voor permanente bewoning en daar komt zeer veel inventiviteit bij kijken. Caravans zitten van nature al ingenieus in elkaar, maar de meeste andere ruimtes zijn leeg en daar moet van alles in, zodat er geleefd, gekookt en geslapen kan worden, soms met een baby erbij, die natuurlijk al maar groter wordt. De mensen die ik hier zag lukte het allemaal, soms met hulp, maar er waren fantastische paleisjes ontstaan. Er is in Brittannië een vereniging waar je een beroep op kunt doen als je zo’n project wil beginnen. Handig als je je studerende kinderen een eigen plek wil geven in je tuin. Kun je er later nog een B&B mee beginnen. ------- Het plaatje is van de schrijfster
© 2017 Katharina Kouwenhoven
	powered by CJ2