archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 2
Jaargang 15
26 oktober 2017
Beschouwingen > De verbazing delen printen terug
Doe nog maar een incassoprocedure De dienstdoende redacteuren

1502BS Schulden‘Publieke instanties gaan samen schulden innen’, was de dreigende kop boven een artikel in Trouw (12-10-’17, pagina 17). Bij lezing ervan blijkt echter dat het niet de bedoeling is om mensen met schulden nog verder in de put te duwen. Integendeel, men wil juist proberen door samenwerking te voorkomen dat mensen met schulden steeds verder in de problemen raken.

Dat klinkt goed, maar – zo op het eerste gezicht – is het niet vanzelfsprekend dat samenwerking de oplossing naderbij brengt. Het lijkt me een typisch ‘Haagse’ reflex. In het artikel wordt verwezen naar een verhaal in het Tijdschrift voor Sociale Vraagstukken. Op het net kon ik dat (nog) niet vinden. Mijn gezoek bracht mij wel bij een rapport van de hand van Roel in ’t Veld, getiteld Een-Onbemind-Probleem.
Het zou mij niet verbazen als dat rapport de inspiratiebron is voor het in Trouw aangekondigde voornemen.

Ik zie van het ‘opschalen’ van dit probleem eigenlijk niet zoveel goeds komen. De voornaamste oorzaak zit ‘m volgens mij in het verregaand automatiseren van de incassoprocedure. Mensen die slordig zijn en het geld te makkelijk laten rollen brengen zichzelf in de problemen. Vervolgens wordt de ene boete voor niet betalen op de andere gestapeld, waardoor een in aanleg misschien nog wel te behappen probleem volkomen onhanteerbaar wordt.

O ja, nog even een opsomming van de genoemde instanties: het CJIB, de SVB, het CAK (?), de Belastingdienst, het UWV en de DUO. Trouw citeert een artikel dat (11-10-’17) zou zijn geplaatst in het Tijdschrift voor Sociale Vraagstukken.

Ruud: Hoe kijk jij hier tegenaan? Ik weet toevallig dat je nog wel eens optreedt als adviseur van mensen die moeite hebben met het beheer van de centjes. Vandaar deze vraag. (Frits Hoorweg)

---------
Ja, ik vraag me zelfs af of samen schulden innen niet meer gericht is op het beperken van de incassokosten voor de overheid. Dat er beter zicht komt op de schulden is een bijkomend voordeel.

Een ander aspect is dat het ook opgevat kan worden als (nog verdergaande) concurrentievervalsing ten opzichte van andere schuldeisers. De overheid heeft nu al veel meer mogelijkheden om schulden te innen dan andere schuldeisers en is niet zo geneigd samen te werken met derden (als je vooraan staat, waarom zou je dan je voordeel weggeven?).

De overheid veroorzaakt zelf ook veel schulden, omdat bv. de boetes van het CJIB en de Belastingdienst fors kunnen uitpakken en bv. bij detentie vaak blijven doorlopen. Toeslagen die verkeerd worden aangevraagd kunnen onverminderd, en ook met een boete, worden teruggevorderd. Dat komt o.a. vaak voor bij mensen die de taal (nog) niet zo goed meester zijn. Achterstand in het betalen van zorgpremies leidt al gauw tot hoge boetes, te betalen door mensen die al een tekort hebben.

De incassoprocedure zit aan de correctieve kant van de samenleving. Veel meer zou gedaan moeten worden aan het voorkomen en vroegtijdig signaleren. Maar dat houdt ook in dat veel meer mensen beschermd zouden moeten worden met een vorm van bewindvoering. Want er is bij velen sprake van een onvermogen de eigen administratie te voeren.

Voor sanering van schulden is een stabiele situatie nodig, inzicht in de schulden, een verbod op het aangaan van nieuwe schulden, stabiele inkomsten, eisen die juist voor deze personen een drempel vormen omdat als ze deze zaken zouden beheersen ze niet in de schulden waren terechtgekomen.

Als men echt vervuld zou zijn van niets dan goede bedoelingen zouden ook de volgende instanties erbij betrokken moeten worden:

Overheid: Gemeentelijke Belastingen, RBG.
De gemeentelijke kredietbank helpt alleen als de Banken het laten afweten en stelt dan ook weer voorwaarden.
Nutsbedrijven : Woningcorporaties, Energie, Water, Ziektekostenverzekeraars.
Derden : Postorderbedrijven, Banken, telefoonbedrijven.

PS.1 Heb je de laatste berichten gevolgd over het opkopen van schulden?
Dat treft niet alleen mensen die diep in de schulden zitten maar ook kleine schuldenaren
Soms gaat het om een verkeerde factuur of een onjuiste administratie bij de verkopende instantie.
Een streep door de poging tot het zorgvuldig en sociaal omgaan met schulden en de schulden niet nog groter te maken. (Ruud Klein)

PS.2 Maar er is ook goed nieuws. Vanochtend (20/10) las ik dat telecombedrijven (10 stuks) minder streng worden voor wanbetalers. Ik krijg de indruk dat de Autoriteit Consument en Markt (ACM) hierin een rol heeft gespeeld. (FH)

--------
De tekening is van Via Dit
Meer informatie op: www.viadit.nl

© 2017 De dienstdoende redacteuren meer De dienstdoende redacteuren - meer "De verbazing" -
Beschouwingen > De verbazing
Doe nog maar een incassoprocedure De dienstdoende redacteuren
1502BS Schulden‘Publieke instanties gaan samen schulden innen’, was de dreigende kop boven een artikel in Trouw (12-10-’17, pagina 17). Bij lezing ervan blijkt echter dat het niet de bedoeling is om mensen met schulden nog verder in de put te duwen. Integendeel, men wil juist proberen door samenwerking te voorkomen dat mensen met schulden steeds verder in de problemen raken.

Dat klinkt goed, maar – zo op het eerste gezicht – is het niet vanzelfsprekend dat samenwerking de oplossing naderbij brengt. Het lijkt me een typisch ‘Haagse’ reflex. In het artikel wordt verwezen naar een verhaal in het Tijdschrift voor Sociale Vraagstukken. Op het net kon ik dat (nog) niet vinden. Mijn gezoek bracht mij wel bij een rapport van de hand van Roel in ’t Veld, getiteld Een-Onbemind-Probleem.
Het zou mij niet verbazen als dat rapport de inspiratiebron is voor het in Trouw aangekondigde voornemen.

Ik zie van het ‘opschalen’ van dit probleem eigenlijk niet zoveel goeds komen. De voornaamste oorzaak zit ‘m volgens mij in het verregaand automatiseren van de incassoprocedure. Mensen die slordig zijn en het geld te makkelijk laten rollen brengen zichzelf in de problemen. Vervolgens wordt de ene boete voor niet betalen op de andere gestapeld, waardoor een in aanleg misschien nog wel te behappen probleem volkomen onhanteerbaar wordt.

O ja, nog even een opsomming van de genoemde instanties: het CJIB, de SVB, het CAK (?), de Belastingdienst, het UWV en de DUO. Trouw citeert een artikel dat (11-10-’17) zou zijn geplaatst in het Tijdschrift voor Sociale Vraagstukken.

Ruud: Hoe kijk jij hier tegenaan? Ik weet toevallig dat je nog wel eens optreedt als adviseur van mensen die moeite hebben met het beheer van de centjes. Vandaar deze vraag. (Frits Hoorweg)

---------
Ja, ik vraag me zelfs af of samen schulden innen niet meer gericht is op het beperken van de incassokosten voor de overheid. Dat er beter zicht komt op de schulden is een bijkomend voordeel.

Een ander aspect is dat het ook opgevat kan worden als (nog verdergaande) concurrentievervalsing ten opzichte van andere schuldeisers. De overheid heeft nu al veel meer mogelijkheden om schulden te innen dan andere schuldeisers en is niet zo geneigd samen te werken met derden (als je vooraan staat, waarom zou je dan je voordeel weggeven?).

De overheid veroorzaakt zelf ook veel schulden, omdat bv. de boetes van het CJIB en de Belastingdienst fors kunnen uitpakken en bv. bij detentie vaak blijven doorlopen. Toeslagen die verkeerd worden aangevraagd kunnen onverminderd, en ook met een boete, worden teruggevorderd. Dat komt o.a. vaak voor bij mensen die de taal (nog) niet zo goed meester zijn. Achterstand in het betalen van zorgpremies leidt al gauw tot hoge boetes, te betalen door mensen die al een tekort hebben.

De incassoprocedure zit aan de correctieve kant van de samenleving. Veel meer zou gedaan moeten worden aan het voorkomen en vroegtijdig signaleren. Maar dat houdt ook in dat veel meer mensen beschermd zouden moeten worden met een vorm van bewindvoering. Want er is bij velen sprake van een onvermogen de eigen administratie te voeren.

Voor sanering van schulden is een stabiele situatie nodig, inzicht in de schulden, een verbod op het aangaan van nieuwe schulden, stabiele inkomsten, eisen die juist voor deze personen een drempel vormen omdat als ze deze zaken zouden beheersen ze niet in de schulden waren terechtgekomen.

Als men echt vervuld zou zijn van niets dan goede bedoelingen zouden ook de volgende instanties erbij betrokken moeten worden:

Overheid: Gemeentelijke Belastingen, RBG.
De gemeentelijke kredietbank helpt alleen als de Banken het laten afweten en stelt dan ook weer voorwaarden.
Nutsbedrijven : Woningcorporaties, Energie, Water, Ziektekostenverzekeraars.
Derden : Postorderbedrijven, Banken, telefoonbedrijven.

PS.1 Heb je de laatste berichten gevolgd over het opkopen van schulden?
Dat treft niet alleen mensen die diep in de schulden zitten maar ook kleine schuldenaren
Soms gaat het om een verkeerde factuur of een onjuiste administratie bij de verkopende instantie.
Een streep door de poging tot het zorgvuldig en sociaal omgaan met schulden en de schulden niet nog groter te maken. (Ruud Klein)

PS.2 Maar er is ook goed nieuws. Vanochtend (20/10) las ik dat telecombedrijven (10 stuks) minder streng worden voor wanbetalers. Ik krijg de indruk dat de Autoriteit Consument en Markt (ACM) hierin een rol heeft gespeeld. (FH)

--------
De tekening is van Via Dit
Meer informatie op: www.viadit.nl
© 2017 De dienstdoende redacteuren
powered by CJ2