 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
Nummer 20 Jaargang 14 28 september 2017 |
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Vermaak en Genot > Luister! | ||||
| Eugene Chadbourne in Carnisse | Willem Minderhout | |||
 Van David Menestres hoorde ik dat Eugene Chadbourne door Europa toerde. Ik ken David niet, maar ik volg hem op twitter. Hij is een Amerikaanse bassist die af en toe met Chadbourne speelt. Op de website van Eugene Chadbourne zag ik dat hij ook Nederland in zijn tournee aandeed. Het dichtstbijzijnde optreden was in Rotterdam in ‘Koffie & Ambacht’. ‘Koffie & Ambacht’? Wat zou dat voor tent zijn? Ebenhaëzerstraat, op Zuid in Carnisse, hartje ‘Sjaarloos’. Dat is weer eens wat anders dan LantarenVenster.Ik probeer Chadbourne al jaren te volgen, maar hij is nogal onnavolgbaar en zijn CD’s zijn moeilijk te krijgen. Online kun je natuurlijk alles kopen, maar daar komt het bij mij niet zo vaak van. Twee keer zag ik hem live, beide keren op de onvolprezen Zomer Jazzfietstour in het Groningse Reitdiep. De eerste keer speelde hij solo in een soort huiskamer in Feerwerd, de tweede keer in een band van de onvolprezen Duitse saxofonist Jan Klare. Onvergetelijke concerten. Op naar Rotterdam dus! Voor wie hem niet kent, ‘Doctor’ Eugene Chadbourne is een gitarist en banjospeler uit Greensboro, North Carolina. Een banjospeler? Dat ruikt naar Country & Western en dat klopt. ‘Doc Chad’ heeft de Country en de Folk in zijn genen zitten en hij kent het hele repertoire van mensen als Willie Nelson, Kenny Rodgers en Tammy Wynette uit zijn hoofd. Hij afficheert zich graag als Hillbilly uit de Apalachian Mountains. Een van zijn meest memorabele bands – samen met die andere eigenaardige duizendpoot Kramer – heette daarom ‘Shockabilly’. Shockabilly speelde de hele Amerikaanse hitparade nog eens over. ‘Alle dertien goed’, maar dan veel beter. Voor mij is daarnaast vooral zijn samenwerking met de voormalige Mothers of Invention-drummer Jimmy Carl Black, ‘the Indian of the group’, onvergetelijk. Veel Zappa en Beefheart materiaal, maar ook twee CD’s met Jimi Hendrix-covers. Zijn eigengereide aanpak heeft hem ook een niet geringe status bezorgd in de jazz avantgarde. Hij speelde samen met grootheden als John Zorn, Toshinoro Kondo, Derek Bailey. Coltrane op een banjo? Doc Chad draait er zijn hand niet voor om. Daar blijft het niet bij. Ik ben de trotse bezitter van een CD waarop hij Bach op een banjo speelt. Hij noemt deze muziek ‘German Country und Western’ en waarom ook niet. Terug naar Carnisse, een soort Schilderswijk van voor de stadsvernieuwing. In de Ebenhaëzerstraat bleek zich een alternatief paradijsje gevestigd te hebben. Eugene werd op een bord voor de deur – 5 euro entree – aangekondigd. ‘Doc Chad’ zat aan de bar gezellig te babbelen. In een hoek lag zijn winkeltje: een ruime verzameling CD’s, waarvan ik er slechts enkele bezat. Kopen dus! Er bleek zelfs publiek te zijn. ‘Koffie & Ambacht’ liep vol - een mens of dertig, schat ik – en Doc Chad begon. Wat moet ik daar over zeggen? Gewoon super. Weer zo’n concert om nooit te vergeten. Misschien vond ik de Beefheart-covers ‘Drop Out Boogy’en ‘Steal Softly thru Snow’ wel het mooist, maar dat is het feest der herkenning. Doc’s eigen nummers – en Woody Guthrie’s ‘Slipknot’ – waren minstens zo mooi. En dan die CD’s! De hele familie Chadbourne moet avonden lang CD-verpakkingen aan het maken zijn. Het ziet er soms wat slordig uit, maar wat prachtig! En in iedere CD zit wel een verrassing, zoals een krantebericht over de diefstal van Doc’s gitaarkoffer waarin zich zijn ‘Electric rake’, zijn elektronisch versterkte tuinhark, bevond. Of een bladzijde uit zijn boek ‘I hate the man who runs this bar’. Sommige CD’s zijn ‘officiele uitgaves’, maar het meeste is zelf gekopieerd op een CD-R. Helaas gaat er dan ook wel eens wat mis. De CD ‘Keep on dreaming’, geïllustreerd met een heus cowboyverhaal, bleek geen muziek te bevatten, maar de hoes maakte dat alleszins goed. Het was, als ik alles even voor u mag samenvatten, een onvergetelijke avond met de heer Chadbourne. En Koffie & Ambacht zullen wij zeker nog eens bezoeken. PS: Eugene Chadbourne las deze bijdrage dankzij de wonderen van Facebook en Google Translate en zorgde er voor dat ik binnen de kortste keren een werkend exemplaar van 'Keep on dreaming' kreeg toegezonden. De muziek is weer een indrukwekkende hutspot van stijlen, van free jazz via noise tot country en Bach, in samenwerking met de Finse improjazzband 'Good Romans' (Ilari Filander, Jussi Miettola en Pertti "Pepa" Päivinen). Twee van de drie country songs op de CD hebben een anti-oorlogthema: 'Drive on' van Johnny Cash en 'Travelin' soldier' van Bruce Robison (bekend geworden door de Dixie Chicks). de derde, 'The Way I Am' van Sonny Throckmorton, geeft het levensmotto van Chadbourne waarschijnlijk goed weer: 'I just dream, keep on bein' the way I am.' Eugene Chadbourne op de ZJFT 2010. Eugene Chadbourne met Jan Klare op de ZJFT 2014 Eugene Chadbourne in Koffie & Ambacht 2017--------- Het plaatje komt van Willem z'n Facebookpagina |
||||
| © 2017 Willem Minderhout | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||