archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
Nummer 19 Jaargang 14 14 september 2017 |
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Beschouwingen > De poëtische wereld | ||||
De finale keuze | Jaap van Lakerveld | |||
Begraven Eenmaal dood zou begraven me wat lijken Omdat je toch op die manier het best Verteerd wordt en weer omgezet in mest En zo dan de natuur weer kunt verrijken. Terwijl je in je groeve composteert Ben je van nut voor maden en voor wormen Die op hun beurt weer goede bodem vormen Voor wat daarboven loeit, of kwinkeleert Terwijl je van je inhoud wordt bevrijd En teruggebracht wordt tot een setje botten Besef je blij dat jij door zo te rotten Bij kan dragen aan onsterflijkheid Cremeren Ik ben niet zo gebrand op dat cremeren De gang van zaken vind ik vaak zo kil En ook ontzegt het ieder die dat wil Een plek om af en toe naar terug te keren Al heb je alles zelf en goed gerooid Al was je heel je leven lang alert Hoe je ook heette Diny, Jo of Bert Je gaat er op in rook en wordt verstrooid Verstrooid zijn was toch iets voor professoren Maar nu komt dat voor iedereen te pas Wat over blijft is enkel maar de as De rest gaat in een ommezien verloren Vuur en rook, rook en vuur Wanneer slaat mijn laatste uur Rook en vuur, vuur en rook Ik kies begraven, jij toch ook? ------- De tekening is van Linda Hulshof Meer informatie op: www.lindahulshof.nl |
||||
© 2017 Jaap van Lakerveld | ||||
powered by CJ2 |