archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
Nummer 11 Jaargang 14 30 maart 2017 |
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Bezigheden > Ergernissen | ||||
Liever geen auto's meer | Katharina Kouwenhoven | |||
Nu ik zelf geen auto meer heb, valt het me op hoeveel aandacht er in de media besteed wordt aan auto’s als begerenswaardige objecten. Auto’s zijn grote glimmende dingen in verpletterende kleuren, of glanzend zwart. Je kan er comfortabel in zitten en het rijplezier wordt vergroot door allerlei moderne snufjes (wifi!) en gadgets, ze trekken snel op en je kan er hard mee doortuffen, al mag dat vrijwel nergens. Maar je hoort niets meer over de auto als geweldige milieuvervuiler, ook als je elektrisch rijdt, want de elektra komt uit een kolencentrale en de CO2 uitstoot mag er ook zijn. Aan het feit dat een auto een rijdende bom is wordt ook voorbijgegaan, maar het ergste is natuurlijk dat de auto zoveel dodelijke en zwaargewonde slachtoffers eist. De auto kost ons heel veel geld vanwege de aanleg en het onderhoud van wegen en alles wat daarbij hoort; de aanschaf van een auto zelf is trouwens ook al duur genoeg. Geld dat misschien wel nuttiger besteed kan worden. De auto neemt onevenredig veel ruimte in beslag als hij in de straat geparkeerd staat en autorijden is duur. In weerwil van al deze negatieve eigenschappen heeft bijna iedereen een auto en die moet het liefst pal voor de deur staan. De meeste auto’s zijn niet mooi. En ze lijken zeer veel op elkaar. Ik kon mijn auto en die van de buren nauwelijks uit elkaar houden, hoewel ze van verschillende merken waren. Auto’s hebben me nooit veel kunnen schelen. Ik weet dat een Ferrari een stuk duurder is dan een Ford, maar ik kan een Ferrari niet herkennen als ik er een zie. Toen ik een jaar of acht was, haalde ik mijn vader van de tram. Ik mocht niet oversteken en wachtte op hem bij de rode brievenbus op het Mercatorplein. Ik was altijd veel te vroeg, om de stroom auto’s te kunnen bestuderen. En ik kende ze allemaal. Ze waren makkelijk te onderscheiden, omdat ze veel van elkaar verschilden. De mooiste en gekste auto’s kwamen lange tijd uit de Citroënfabriek. De 2CV natuurlijk, die je op de fiets kon bijhouden en die verkeerdom schakelde. De prachtige Traction Avant met zijn lange neus, waar regeringsleiders in reden en de politie en de maffia. Later kwamen de snoeken en toen was het afgelopen met de mooie auto’s. Rare auto’s zijn er wel weer, zoals hele grote SUV’s en auto’s met bulten op vreemde plaatsen. Over het algemeen rijden mensen trouwens in veel te grote auto’s. Het wachten is op nieuwe brandstof, want die elektrische auto’s gaan er weer uit. Dat zal wel waterstof worden, maar aangezien er waterstofbommen bestaan, zal dat ook wel licht ontvlambaar zijn. Vroeg of laat zal er een algeheel autoverbod moeten komen. Elke dag een autoloze zondag, wat een zegen. Niet alle auto’s tegelijk van de weg, want dan ontstaat er chaos. Er zijn niet genoeg bussen en treinen. Ik ben blij dat ik dat kreng kwijt ben. Autobezit kost klauwen met geld – alleen om hem in mijn eigen straat te mogen parkeren betaalde ik elk jaar 240 euro – en daar kan ik nu een taxi van betalen. En reizen met het openbaar vervoer vind ik steeds leuker. Als de nood aan de man komt, kun je altijd een auto huren. ------- Het plaatje is van Katharina Kouwenhoven |
||||
© 2017 Katharina Kouwenhoven | ||||
powered by CJ2 |