archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
Nummer 11 Jaargang 14 30 maart 2017 |
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Beschouwingen > Beelden uit soberder tijden | ||||
Nogmaals de trits, nu in vivo | Peter Schröder | |||
Drie Gratiën, dat was vooral de Grieks/Romeinse Oudheid, maar soms kan je ze toch nog in Levende Lijve, in het echt, tegengekomen. In Nederland, jawel, net zoals die zeldzame vogels waarvoor vogelminnend Nederland met zijn telescopen te hoop loopt: De vale Gier, de Notenkraker, de Grote Trap. Ja hoor, ze zijn er echt, als je maar geduld hebt. En je wordt nog wel eens geholpen door de Opwarming Van De Aarde, dan komen de Zeer Zeldzame Vogels uit Het Zuiden ook in ons Koudere Kikkerland langs ter bezichtiging! Zo ook met die Gratiën: je moet de plekjes weten, je moet vroeg uit de veren, je goed verstoppen en dan heel lang geduldig afwachten. Maar dan kan zomaar dat wachten worden beloond. Zoals de Leunstoelfotograaf die op een intiem verscholen plekje aan het water het drietal betrapte met zijn camera. Kijk naar plaatje 1. De gratiën zijn gezien door de fotograaf, die op zijn beurt wordt betrapt door de dames die voor de zekerheid een paraplu/parasol opsteken tegen al te indringende blikken. Op plaatje 2 lijkt het ijs gebroken en danst het drietal als, ja, laten we het houden op Naiaden, een sierlijke dans voor de fotograaf. Op plaatje 3 neemt een van de dames een dieper bad: ze poedelt in het water terwijl haar vriendinnen verder dansen. Op plaatje 4 tenslotte nemen de kunstenaressen even pauze en ontspannen zich gedrieën met een sigaretje: waar oudheid en het recente verleden elkaar ontmoeten! Wat valt hier in woorden nog aan toe te voegen? ----- De plaatjes komen uit de collectie van Peter Schröder |
||||
© 2017 Peter Schröder | ||||
powered by CJ2 |